Micro- en nano-satellieten zullen een revolutie teweegbrengen in de verwerving van tactische intelligentie

Zoals Olivier Dujardin heel goed behandelde in zijn artikel “ Ontkenning van toegang en oorlogsmist » Denial of Access-wapensystemen zoals de Russische S-300 en S-400, de Amerikaanse PAC-3 of de Frans-Europese SAMP/T Mamba verminderen aanzienlijk de mogelijkheid om toegang te krijgen tot relevante gegevens en up-to-date te zijn op het slagveld en in de diepten van de tegengestelde kracht. Deze informatie is echter essentieel om aanvallen uit te kunnen voeren die bedoeld zijn om de tegenstander te destabiliseren en te verzwakken, door middel van luchtaanvallen of kruisraketten.

Maar zoals elke keer sinds het begin der tijden leidt de verschijning van een nieuw schild tot de snelle verschijning van een nieuwe speer. Om de toegang tot deze informatie vloeiend en constant te houden, is het gebruik van micro- of nano-satellieten in dit geval een efficiënt en economisch alternatief. De lage kosten van deze satellieten, en de mogelijkheid om ze vanuit een gevechtsvliegtuig te kunnen lanceren, maken hun gebruik flexibel en flexibel, adaptief in de dynamiek van de strijd, in tegenstelling tot traditionele satellieten, essentieel maar met ontwerp- en productiekosten. .

Zeker, deze nanosatellieten zijn potentieel blootgesteld aan exo-atmosferische anti-ballistische raketten, zoals de Amerikaanse THAAD of de toekomstige Russische S-500, maar de zeer hoge kosten van raketten die op deze hoogten kunnen interveniëren, maken ze gereserveerd voor exclusief gebruik tegen ballistische wapens. En zelfs als de tegenstander zou besluiten zijn antiballistische systemen te gebruiken om de lancering van nanosatellieten tegen te gaan, zou hij alleen zijn reserves uitputten die moeilijk te vernieuwen zijn als het ontwerp van nanosatellieten snel en goedkoop zal zijn.

De technologie van nano- en microsatellieten die verband houdt met die voor de lancering van deze apparaten is daarom van strategisch belang om toegang te kunnen krijgen tot betrouwbare en actuele informatie, en Frankrijk heeft al herhaaldelijk de belangstelling kunnen benadrukken van heeft zijn eigen bronnen, vooral met betrekking tot de Amerikanen, die soms de informatie verbergen die met de bondgenoten wordt gedeeld om hun doelstellingen te ondersteunen.

We kunnen daarom alleen maar tevreden zijn als we het zien een start-up als UnseenLabs zal worden ondersteund door het DefInvest-systeem van de DGAin samenwerking met Bpi. We mogen echter de lanceringsdimensie niet verwaarlozen, een gebied waarin Dassault Aviation al enkele jaren investeert en zeer interessante oplossingen biedt. Logischerwijs zou deze combinatie van Dassault en UnseenInvest een vlaggenschipproject voor de Europese defensie moeten zijn, omdat heel Europa baat zou hebben bij het hebben van zijn eigen inlichtingenbronnen.

Naast industriële samenwerkingsprojecten is het voor Defensie Europa mogelijk om haar eerste operationele successen te boeken in dit soort programma's, die meer ten goede komen aan informatie uit de eerste hand dan aan louter militaire capaciteit.