De Spaanse autoriteiten maakten op 9 september bekend dat zij het bedrijf Indra, gespecialiseerd in ingebedde luchtvaartsystemen, de rol van nationaal toezichthouder voor het SCAF-programma toevertrouwden. Het zal onder meer tot doel hebben een eerlijk rendement te garanderen aan de Spaanse BITD van de investeringen die het land heeft gedaan in het Europese tripartiete jachtprogramma van de zesde generatie.
Deze aankondiging is verre van triviaal. Het tweede bedrijf dat deze positie claimde, was niemand minder dan Airbus DS, dat ook in Spanje aanwezig was, met name met de vliegtuigfabrikant Casa. Hoewel Airbus DS Spanje zich echter vooral specialiseert in vliegtuigontwerp, is Indra gespecialiseerd in boordsystemen, en zijn benoeming verstoort het industriële evenwicht dat in het programma wordt verwacht, met name de ambities van Airbus DS, die deze missie voor Duitsland al verzekert.
De industriële verdeling waarover tot nu toe voor het SCAF-programma werd onderhandeld, gaf Dassault Aviation de overhand op het luchtvaartontwerp, en Airbus DS op de systemen. Als Spanje Airbus DS als nationale coördinator had aangewezen, zou de druk van de groep tegenover Dassault zijn versterkt om zijn relatieve industriële aandeel en zijn invloed op het luchtvaartontwerp te vergroten, en in feite om meer werk en knowhow binnen te halen. op dit gebied de komende jaren. Aan de andere kant wordt Airbus DS met de benoeming van Indra gedwongen om als nationale vertegenwoordiger met een grote speler binnen zijn eigen reikwijdte om te gaan, wetende dat de groep zich al heeft moeten aanpassen aan de door Frankrijk gewenste komst van Thales.
De keuze van de Spaanse autoriteiten is bovendien volkomen logisch. Het land beschikt inderdaad niet over de middelen om op een dag een gevechtsvliegtuig te bouwen, in tegenstelling tot Duitsland, dat in dit programma de mogelijkheid ziet om zijn industriële vaardigheden te vergroten. Spanje, dat al een bevoorrechte positie heeft bij het ontwerp en de productie van de militaire transportvliegtuigen van de Europese fabrikant, geeft er de voorkeur aan zichzelf te positioneren in veelbelovender, omdat meer open, gebieden van leveranciers van technologieën en boordsystemen.
Als het Spaanse besluit slecht nieuws is voor Airbus DS, is het ook slecht nieuws voor Thales, waarvan de reikwijdte waarschijnlijk zal worden verkleind om aan de verwachtingen van Madrid te voldoen. Het Franse elektronicaconcern, dat tot nu toe over alle knowhow beschikte om de systemen van een modern gevechtsvliegtuig te ontwerpen en te implementeren, loopt het risico verstoken te blijven van zeer belangrijke afzetmogelijkheden voor de duurzaamheid van zijn knowhow, die zonder de minste twijfel het vermogen van Frankrijk om een nieuw apparaat te ontwikkelen als dat nodig mocht zijn, ondermijnen. De ontwikkeling van een BITD die even efficiënt en zelfvoorzienend is als de Franse BITD is echter het resultaat van zeventig jaar investeringen en inspanningen van industriëlen, politieke leiders en belastingbetalers. Als we deze knowhow laten verdorren op het altaar van Europese ambities die zelden door onze buurlanden worden gedeeld, bestaat het risico dat Frankrijk terechtkomt in de gelederen van landen die vervreemd zijn van Amerikaanse technologieën.
