Sinds 800 is de P-2002 Onyx anti-scheepsraket het speerpunt van de anti-scheepsstrijd aan boord van zware eenheden van de Russische marine. In staat om doelen op 600 km afstand te bereiken met een snelheid van meer dan Mach 2, overtreft de raket vandaag de dag nog steeds zijn westerse tegenhangers in deze gebieden, zoals de MM40 Exocet of de AGM 84 Harpoon, en zelfs de marine Strike Missile van Kongsberg, maar toch het grote succes van dit moment op het gebied van anti-scheepsraketten. Tegenwoordig rust het de fregatten van de admiraal Gorshkov en admiraal Grigorovich uit, evenals de Karakurt- en Buyan-M-korvetten, en de Iassen-M-nucleaire aanvalsonderzeeërs. Het zal ook de kruisers van de Kirov-klasse uitrusten na hun moderniseringen, evenals de onderzeeërs van de Antey-klasse, de Gremayashchiy-korvetten (project 20385) en zelfs het Kuznetsov-vliegdekschip.
In een persbericht uitgegeven door het Tass-bureaukondigt de fabrikant NPO Mashinostroyeniya aan dat het binnenkort tests zal uitvoeren met een nieuwe versie van de raket, genaamd Onyx-M, met verbeterde prestaties, en die indien nodig kan worden gebruikt als kruisraket tegen landdoelen. Er wordt daarom aangegeven dat het bereik van de raket zou worden uitgebreid tot 800 km, en dat de weerstandsmogelijkheden tegen storingen en lokvogels van de actieve radarzoeker zouden zijn versterkt. De rest van de prestaties van de raket, met name de snelheid groter dan Mach 2, en de afmetingen, zijn ongewijzigd.
De P-800-raket vormt echter de kern van een ander NPO-cruise- en anti-scheepsraketprogramma, de Brahmos, ontwikkeld in samenwerking met India. Als deze raket in zijn huidige versie prestaties levert die aanzienlijk vergelijkbaar zijn met die van de P-800, namelijk een bereik van 500 km dat binnenkort zal worden vergroot tot 600 km, bereiken de versies in ontwikkeling snelheden die heel duidelijk boven Mach 2,5, 800 liggen, aangekondigd door de P -4, in dit geval Mach 3. Bovendien is een afgeleid programma, de Brahmos II, dit keer met behulp van een Scramjet, in ontwikkeling, en streeft, net als de 22M8 Tzirkon, naar snelheden in de orde van Mach 600, voor een bereik van 800 tot XNUMX km, waare Tzirkon wordt gegeven om 1000 km te overschrijden. Het zou daarom zeer verrassend zijn als de P-800 Onyx-M niet zou profiteren van het onderzoek van de huidige programma's, en in het bijzonder dat van de Brahmos en Brahmos-A, waarvan hij de afstamming deelt, om zijn snelheid boven Mach 3,5 te verhogen, een snelheid waarboven veel westerse antiraketsystemen, zoals de nieuwe Britse Sea Ceptor die de Type 26- en Type 31-fregatten zal uitrusten, niet in staat zijn vijandelijke raketten te onderscheppen.
Bovendien is deze aankondiging vrij ver verwijderd van die van mei 2019, zo meldt de krantu ontwikkeling van een hypersonische versie van de P-800, wat de wens van de Russische generale staf zou bevestigen om raketten te hebben die zo snel mogelijk gaan, om de eerder genoemde redenen. Dat gezegd hebbende, zoals we hebben gezienin een vorig artikel, is de straalmotor die de P800 aandrijft niet aangepast om dergelijke snelheden te bereiken, waarvoor voortstuwing door een superramjet of scramjet vereist is.
Merk op dat de P-800 Onyx ook de K-300P Bastion landgebaseerde anti-scheepsbatterijen uitrust, die worden gebruikt door de Russische marine en kustverdediging, maar ook door de Vietnamese strijdkrachten en de Syrische strijdkrachten. Verder wordt het geïmplementeerd in dezelfde silo's die de lancering van Kalibr-kruisraketten mogelijk makenen de toekomstige hypersonische Tzirkon-raket, waardoor elke vector deze raketten naar behoefte kan inzetten. De Tzirkon-raket zal naar verwachting in 2020 in dienst komen bij de Russische marine.