Iraanse raketaanvallen op de bases van Al Asad en Idlib als vergelding voor de drone-aanval die het leven kostte van de commandant van de Revolutionaire Garde, generaal Souleimani, heeft volgens de Amerikaanse, Iraakse en zelfs Franse autoriteiten geen slachtoffer opgeëist. Volgens ondersteunende informatie zou Teheran de Iraakse premier, Adel Abdel-Mehdi, twee uur voordat ze plaatsvonden, hebben geïnformeerd over de aanstaande aanvallen en over de beoogde doelen, zodat de aanwezige troepen 'verwijderen. Door dit te doen, creëerde Teheran een gunstige context voor de-escalatie, die snel werd begrepen door president Trump. Als we alleen maar tevreden kunnen zijn met deze conclusie, zijn er twee belangrijke bevindingen naar voren gekomen langs de zijlijn van deze stakingen:
Waarom konden de Amerikaanse antiraketafweer de aanval niet stoppen?
Sinds de spanningen van de zomer van 2019 opeenvolgend de niet-opgeëiste aanval op tankers in de Perzische Golf, aanvallen toegeschreven door het Westen aan de zeestrijdkrachten van de Revolutionaire Garde, hebben de Verenigde Staten herhaaldelijk de inzet aangekondigd van nieuwe batterijen van luchtafweer- en raketsystemen in het Midden-Oosten om de Amerikaanse belangen daar te beschermen . Evenzo werden nieuwe batterijen ingezet na de drone- en kruisraketaanval op Saoedische oliehavenfaciliteiten in de herfst, opnieuw toegeschreven aan Iran.
Het lijkt er echter op dat de Iraanse aanvallen nauwelijks werden gehinderd door de Amerikaanse antiraketafweer, aangezien we een aanzienlijk aantal effecten zien op de satellietfoto's die zijn gepubliceerd na de aanval op de bases in Irak. Uit deze waarnemingen komen twee hypothesen naar voren: ofwel de Patriot PAC-antiraketsystemen konden de Iraanse raketten niet onderscheppen, ofwel waren ze niet aanwezig. In het laatste geval zou men zich met recht kunnen afvragen waarom de belangrijkste basis die Amerikaanse en geallieerde troepen in Irak huisvestte niet beschermd was tegen dit soort aanvallen, toen de spanningen het hoogst waren in de regio, en dat de risico's van een aanval met ballistische raketten of kruisraketten duidelijk erg hoog waren.
75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
[…] Iraanse legers, als ze beschikken over hoogwaardige apparatuur van lokale makelij op het gebied van ballistische raketten of drones, implementeren ze voor het grootste deel retrofits van apparatuur die is geërfd van […]
[…] die van Hades, maar ook van China (DF-21, DF-17), Noord-Korea (KN-23) of Iran (Fateh-110, Shahab 2..). De meeste van deze systemen, afgezien van de Iraanse modellen, zijn gewapend met een lading […]