Terwijl de 3 grote militaire wereldmachten, de Verenigde Staten, China en Rusland, een nieuwe technologische wapenwedloop lijken te zijn ingegaan, blijven de Europese industrieën bezig met programma's waarvan het tijdschema niet in overeenstemming lijkt te zijn met het technologische tempo dat door deze grootmachten wordt gegeven. Hoewel tegenprogrammering een effectief instrument kan zijn om de markt te veroveren, kan het in bepaalde omstandigheden ook zeer schadelijke gevolgen hebben voor het voortbestaan van de Europese defensie-industrie. Dus hoe kunnen we de Europese strategie, haar oorsprong en haar voorzienbare effecten op middellange en lange termijn analyseren?
Europese programma's tegen de tijd
Sinds het midden van de jaren 2010 lijkt het erop dat de 3 grote Amerikaanse, Chinese en Russische militaire machten een race in defensietechnologie opnieuw hebben gelanceerd. Het wordt gekenmerkt door de proliferatie van contracten om de uitrusting van de strijdkrachten te moderniseren met modernere uitrusting en vaak een doctrinaire breuk met de dienstdoende, evenals door belangrijke doorbraken op geheel nieuwe technologische gebieden, die waarschijnlijk zullen militaire actie fundamenteel veranderen. Tegelijkertijd blijven de Europeanen, hoewel ze de afgelopen jaren een vernieuwd initiatief hebben getoond, meestal gehecht aan meer conventionele programma's en zien ze alleen een technologische doorbraak in een veel verder weg gelegen tijdsbestek dan de naties. referentie.
Het was China, en vooral Rusland, dat de huidige technologierace begon. Aan Russische kant wordt het gekenmerkt door programma's als Su-57 Felon, de T-14 Armata gevechtstank, of de S-500 luchtafweersysteem. Aan de andere kant heeft het land een reeks baanbrekende technologieën ontwikkeld die het een opmerkelijk voordeel geven ten opzichte van de NAVO, vooral op het gebied van het gebied van hypersonische wapens, met de Kinzhal ballistische luchtraket, de 3M22 Tzirkon anti-scheepsraket, en opnieuw de Avangard atmosferische glider. Daarbij komen moderniseringsprogramma's voor apparatuur die momenteel in dienst is, zoals de T-72B3M of T-90M tanks, de Su-34 en Su-35 vliegtuigen, de Anteï en Improved Kilo onderzeeërs. Het doel van al deze programma's is om Rusland tegen 2030 een onmiskenbaar technologisch en numeriek militair voordeel te geven ten opzichte van de Europese component van de NAVO-troepen.
De Verenigde Staten hebben de maatstaf genomen van de lopende omwentelingen en hebben sinds 2015 een reeks programma's gelanceerd om zo snel mogelijk te neutraliseren deze technologische doorbraak ten voordele van zijn potentiële tegenstanders. Het Amerikaanse leger lanceerde aldus het geweldige BIG-6 programma, met als doel het reproduceren van de successen van het BIG-5-programma van de jaren 70, waarin het Bradley-infanteriegevechtsvoertuig, de UH-60 Black Hawk-helikopter of de Patriot-raket verscheen, en waardoor het de technologische overwicht op het slagveld kreeg voor meer dan 30 jaar. De Amerikaanse luchtmacht is bezig met een diepgaande evolutie van haar vloot, met het F35A-programma voor haar jachtvloot, de KC-46 voor haar tankervloot en de B-21 voor zijn vloot van strategische bommenwerpers. Wat het Amerikaanse leger betreft, is de doelstelling om tegen 2030 een operationeel niveau te bereiken om de uitdaging van Rusland en vooral China het hoofd te kunnen bieden. Gehandicapt door de gevolgen van verschillende slecht ontworpen en kredietintensieve programma's, zoals de Zumwalt-vernietigers of de LCS-korvetten, lijkt de Amerikaanse marine zich vandaag terug te trekken, vooral omdat ze niet in staat is om de cirkel die haar planning vertegenwoordigt, te kwadrateren. Maar het heeft aanzienlijke vooruitgang geboekt op het gebied van autonome schepen, zowel oppervlakte- als onderzeeërs, tot op het punt dat het nu voor velen een voorkeursoplossing is om te reageren op de versterking van de Chinese marine en haar maritieme technologische capaciteiten.
Europa daarentegen heeft eenvoudigweg geen lopend programma voor technologische doorbraken met een operationele deadline vóór 2035, of zelfs 2040. Het programma vannieuwe generatie FCAS-jager Frans-Duits zal pas in 2040 in dienst treden, en MGCS Next Generation Tank-programma streeft naar 2035 als datum van ingebruikname. Wat betreft de helikopterprogramma's, ze blijven allemaal verontrustend klassiek in het licht van naar FARA-programma's of Amerikaanse FLRAA. Er bestaat momenteel geen geavanceerd programma met betrekking tot hypersonische wapens, of systemen die deze wapens kunnen tegengaan. In het beste geval zullen de Europese legers en industrieën tot 2035 gevechtsvliegtuigen van de generatie inzetten Rafale of Typhoon, gevechtstanks van de generatie van Leopard 2 of Leclerc, helikopters van de Tiger- of NH90-generatie. Het zal waarschijnlijk niet over apparatuur beschikken zoals elektrische kanonnen of hypersonische raketten, noch over enige andere technologie waarvan is vastgesteld dat deze het slagveld van 2030 mogelijk zal ontwrichten...
De redenen voor deze Europese kraam
Deze tijdelijke en technologische stilstand is natuurlijk niet het gevolg van één enkele factor. Het is in feite het resultaat van verschillende beslissingen en beoordelingen van situaties in de afgelopen 30 jaar. In de eerste plaats is het de leer van de “Voordelen van de Vrede” die in twijfel moet worden getrokken. Na de ineenstorting van het Sovjetblok ondernamen de Europese leiders een snelle vermindering van de militaire middelen die ze tot hun beschikking hadden, als gevolg van de verdwijning van de tegenstander die meer dan 50 jaar defensie-uitgaven had gerechtvaardigd. Het doel was natuurlijk om de budgetten van de legers te verminderen, of in ieder geval niet meer te verhogen, wat meer dan 25 jaar perfect werd toegepast door de Europese kanselarijen. De beperkte middelen die de legers toen ter beschikking hadden, lieten hen niet toe om de uitrusting op tijd te vernieuwen, noch om hun veroudering te corrigeren. In feite hebben de Europese legers sinds 2015 en het einde van deze enigszins geïdealiseerde doctrine hun middelen geconcentreerd om zich niet voor te bereiden op 2030, maar om 2010 in te halen.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
[…] Er zijn inderdaad 4 argumenten om de ontwikkelingen te versnellen en het schema van de twee programma's in te korten: de operationele behoeften van de legers, de evolutie van de internationale markt, de nieuwe […]