Eerder deze week bevestigden de Duitse autoriteiten dat ze wilden kopen 60 gevechtsvliegtuigen Typhoon evenals 30 F/A 18 E/F Super Hornets en 15 EA 18 G Growlers ter vervanging van de Tornado van de Luftwaffe die zorgt voor de missies van aanval, elektronische oorlogvoering en onderdrukking van verdediging, evenals nucleaire aanvallen in het kader van de NAVO. Voor zover Berlin niet voornemens is zijn rol of de status die daaruit voortvloeit binnen de NAVO inzake nucleaire afschrikking op te geven, en dit ondanks de daaruit voortvloeiende beperkingen van de oefening vanuit een operationeel oogpunt, haar beslissing en de verdeling tussen Duitse en Amerikaanse vliegtuigen was vanzelfsprekend.
In februari 2019 maakte Berlijn bekend dat het slechts twee vliegtuigen zou selecteren voor zijn aanbesteding, namelijk de Typhoon van Airbus DS en de F18 van Boeing, waardoor de F35A effectief van Lockheed werd geëlimineerd, wat niettemin de voorkeur kreeg van de Luftwaffe en de NAVO. In dit geval was het vooral de politieke en industriële druk van Airbus, maar ook de sterke bedenkingen van Parijs tegen de F35, die het lot van het Lockheed-vliegtuig bezegelden. In Duitse en Franse luchtvaartindustriële kringen wordt de F35 feitelijk gezien als een apparaat dat vooral is ontworpen om de Europese militaire luchtvaartindustrie op de knieën te krijgen, maar ook als een existentiële bedreiging voor het Frans-Duitse FCAS-programma van gevechtsvliegtuigen van de 6e generatie. Of de gepresenteerde argumenten waar zijn of niet, doet er vanaf nu weinig toe, noch de werkelijke of aangenomen prestaties van de F35, aangezien de Duitse beslissing vandaag wordt genomen.
75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks