Toen het eerste Littoral Combat Ship, de USS Freedom, in dienst kwam, was de Amerikaanse marine vol lof over zijn nieuwe technologische goudklompje. Het Coastal Multipurpose Warship Program, dat gebaseerd is op twee verschillende klassen vrijheid en onafhankelijkheid, zou een revolutie worden in de moderne zeegevechten. De sterk geautomatiseerde LCS omvatte met name een modulaire structuur waardoor het schip in de vorm van containers verschillende tactische modules kon inschepen, of het nu ging om het opzetten van commando-eenheden, het uitvoeren van mijnenoorlog, of het uitvoeren van anti-onderzeeër oorlogsvoering. Bovendien hadden de korvetten van de Freedom-klasse een gloednieuw voortstuwingssysteem dat krachtige acceleraties en een topsnelheid van bijna 50 knopen mogelijk maakte.
Helaas maakte het aanvankelijke enthousiasme snel plaats voor een eindeloze reeks teleurstellingen, en het programma werd alleen ondersteund door de herhaalde tussenkomst van de Senaat, die de Amerikaanse marine herhaaldelijk heeft geweigerd om annuleer resterende schepen op bestelling. In kwestie, operationele capaciteiten en een zeer onvoldoende vuurkracht in het licht van de evoluties van de dreigingen, zelfs in de kustzone, het falen van het modulaire ontwerp waardoor de schepen in een standaardformaat niet in staat zijn om ASM of oorlogsmissies van de mijnen, en een kwetsbaar en falend voortstuwingssysteem voor de 17 Freedom-klasse eenheden.
75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks