Hobart, Type 52D, Sejong the Great: Modern Destroyers - Part 1

Erfgenamen van de torpedobootjagers die aan het einde van de 19e eeuw verschenen om te vechten tegen de torpedoboten die grote linieschepen zoals kruisers en latere slagschepen bedreigden, moderne torpedobootjagers zijn imposante oppervlaktegevechtsschepen, vaak meer dan 7000 ton, uitgerust met krachtige bewapening, grote veelzijdigheid en in staat om grote eenheden zoals vliegdekschepen te begeleiden en landaanvallen of verbodsmissies uit te voeren

Als de classificatie vaag en onsystematisch blijft, met enerzijds deLichtere en meer gespecialiseerde fregatten, en aan de andere kant de zwaardere kruisers die zelf de rol van een grote marine-eenheid kunnen spelen, vertegenwoordigen torpedobootjagers vaak de krachtigste oppervlakte-eenheden die in dienst zijn bij veel vooraanstaande marines, en zijn ze meestal gespecialiseerd in luchtafweer, antiraket en zelfs toegang tot ontkenningsverdediging.

Deze tweedelige samenvatting presenteert de 8 hoofdklassen van vernietigers die in dienst of binnenkort in dienst zijn bij de belangrijkste marines ter wereld, om hun prestaties, militair potentieel en de rol die deze schepen kunnen spelen in een veranderende mondiale geopolitiek te beoordelen.

torpedobootjagers van de Hobart-klasse (Australië, 3 eenheden)

Bedoeld om te vervangen Adelaide fregatten, zijn de drie torpedobootjagers van de Hobart-klasse gelijktijdig afgeleid van de Spaanse zware fregatten van de Alvaro de Bazan-klasse en de Amerikaanse torpedobootjagers van de Arleigh Burke-klasse, waarvan ze, zoals veel hier gepresenteerde westerse torpedobootjagers, de beroemde AEGIS-systeem luchtafweer en raketafweer.

De toekenning van het SEA 4000-contract, in 2007, aan het Spaanse Navantia, geassocieerd met de Britse BAe, vond plaats samen met de bestelling van 2 aanvalshelikopterdragers of Landing Helicopter Dock (LHD) van 27.500 ton van de klasse Canberra, ook besteld bij Navantia, waarvan ze deels bescherming moesten bieden. Bijna 75% groter dan de Adelaide fregatten die ze vervangen, de torpedobootjagers van de Hobart-klasse zijn 147 meter lang en hebben een beladen tonnage van 7.000 ton.

Ze worden aangedreven door een CODOG-systeem (Combined Diesel or Gas), met twee dieselmotoren van 2 pk voor doorvoer op normale snelheid, en twee General Electric Gasturbines van elk 7.500 pk voor hoge snelheid, waardoor ze een maximale snelheid van 23.500 knopen en een autonomie op zee van 28 zeemijl bij 5.000 knopen.

De Hobart-bewapening biedt een breed scala aan mogelijkheden, met een aanleg voor luchtafweer dankzij de 48 verticale silo's Mk41 gastvrij SM2 raketten ou VELG-166 ESSM, de laatste is mogelijk geladen met 4 raketten per silo, wat in dit gebied grote vuurkracht biedt aan de Australische torpedobootjager. Het heeft ook een 45 mm Mk127-kanon, 2 × 4 Harpoon-antischeepsraketten, een CIWS Phalanx-beveiligingssysteem, twee op afstand bediende 25 mm M242 Bushmaster-kanonnen en 2 dubbele torpedobuizen voor anti-onderzeeërtorpedo's lichtgewicht Mu90. Een MH-60R Romeo-helikopter completeert de offensieve wapenrusting van het gebouw.

De opsporing is toevertrouwd met vlakke radar AN / SPY-1D identiek aan die waarmee de Amerikaanse torpedobootjagers van de Arleigh Burke vlucht I, II en IIa klasse zijn uitgerust, aangevuld met een Vampir infrarood elektro-optisch systeem van het Franse SAGEM. Voor anti-onderzeeërdetectie heeft het een sonar op de romp in combinatie met een gesleepte sonar, waardoor het geavanceerde mogelijkheden heeft, ook in oceanische gebieden.

Hoewel de bouw van de eerste eenheid van de klasse, HMAS Hobart, in 2009 begon, kwam deze pas in 2017 in dienst, bijna twee jaar achter op het oorspronkelijke schema. Het programma werd daarom in 2014 afgewezen door de ANAO, de Australische tegenhanger van de Rekenkamer, vanwege deze kwesties van deadlines en kostenoverschrijdingen die uiteindelijk meer dan 1,45 miljard dollar in Australië zullen bedragen, ofwel bijna 300 miljoen euro per schip.

De andere twee eenheden van de klasse, HMAS Brisbane en HMAS Sidney, kwamen respectievelijk in 2018 en 2020 in dienst en opereren nu naast de Anzac-fregatten van de Royal Australian Navy.

Type 052D / DL torpedobootjagers (China, 25 eenheden gelanceerd)

Afgeleid van de Type 052C torpedobootjagers die tussen 2004 en 2015 in dienst zijn getreden (6 eenheden), en waarvan ze een vergrote en aanzienlijk gemoderniseerde versie zijn, vormen de Chinese Type 052D torpedobootjagers tegenwoordig de ruggengraat van de escorte van de belangrijkste marine-eenheden van de Chinese marine, zoals de Type 001/A vliegdekschepen, de Type 071 aanvalsschepen of de Type 075 LHD's, in het bijzonder met betrekking tot luchtafweer- en antiraketafweer.

Het is momenteel ook de meest productieve klasse, met ten minste 25 geplande eenheden, waaronder negen in een verlengde versie genaamd Type 052DL, maar die zeker nog veel meer schepen zal omvatten.

Samen met de Type 056A anti-submarine warfare korvetten, de Type 054A anti-submarine warfare fregatten en de Type 055 zware torpedobootjagers of kruisers vertegenwoordigen de Type 052D torpedobootjagers de heropleving van de Chinese oppervlakte marine, met capaciteiten die nauwelijks te benijden hebben hun westerse of Russische tegenhangers.

Met een lengte van 161 meter voor de DL-versie (157 m voor de D-versie), bereikt de torpedobootjager een geschat tonnage van 7500 geladen ton. In tegenstelling tot Type 052C heeft deze een CODOG voortstuwing van Chinese factuur, en geen Duitse onder licentie.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement