Zoals we weten, is de Amerikaanse luchtmacht steeds huiveriger voor het plan dat aanvankelijk van plan was om meer dan 1700 F35A's aan te schaffen ter vervanging van haar vloot van F16's, A10's en een deel van haar F15's. In kwestie, dejaarlijkse onderhoudskosten van elk apparaat, die ze schat in een rapport dat is verkregen van de website AirForceMag.com, tot $ 36.000 per eenheid per jaar in 2036, waar het in 2012 streefde naar een kostprijs van $ 4,1 miljoen per eenheid, een stijging van 90%. Maar de druk van generaal Brown, de stafchef van de USAF, nadat hij de hypothese van een nieuw, goedkoper en betrouwbaarder vliegtuig ontwikkelen ter vervanging van de F16-vloot, nodigde deze laatste uit om met meer voorzichtigheid en omzichtigheid te handelen in het licht van dit programma dat meer dan 250.000 Amerikanen in dienst heeft, verspreid over 48 van de 50 Amerikaanse staten, en dat vooral aanwezig is in de meest politiek machtige staten, zoals Californië, Texas of Florida.
In feite lijkt de Amerikaanse luchtmacht nu te hebben gekozen voor een meer indirecte strategie, om de budgettaire druk die haar door dit programma wordt opgelegd, te verminderen, zonder echter de doodgraver te lijken van dit "Trillion Program". Dit is de reden waarom de Amerikaanse luchtmacht, als onderdeel van de voorbereiding van de voorlopige begrotingen voor 2022 tot 2026, zou hebben gekozen voor een verlaging van 10% van de jaarlijkse F35A-bestellingen, van 48 vliegtuigen naar slechts 43. lijkt te wensen vertrouwen op een aantal politieke leidersDemocraten en Republikeinen, steeds meer op hun hoede voor het apparaat van Lockheed-Martin, om te voorkomen dat het Congres het aantal gefinancierde apparaten elk jaar verhoogt. Sinds 2012 heeft de USAF inderdaad elk jaar om een begrotingslijn verzocht om 48 nieuwe F35A's aan te schaffen, maar het Congres "verleende" een verlenging van 12 vliegtuigen, of 60 F35A leverden. Maar deze budgettaire "verlenging" werd gedaan met een vastgesteld totaalbudget, en dus ten koste van andere programma's, met name op het gebied van R&D.
Daarom, in plaats van te proberen tegen de stroom in te gaan en een doelwit te worden voor de Amerikaanse industriële lobby's, General Brown, en duidelijk een overweldigende meerderheid van het Pentagon, lijkt het te hebben gekozen voor een meer indirecte strategie. In feite, door het aantal apparaten dat jaarlijks wordt besteld met 10% te verminderen, op basis van het teveel aan apparaten in de vloot als gevolg van opeenvolgende 'nudges' van het Congres, en door te discussiëren over de onderhoudsprijzen die op dit moment buitensporig zijn, dat ze nu de het militaire instrument dat de Amerikaanse luchtmacht vertegenwoordigt, distilleren ze geleidelijk een krachtige boodschap in het hart van de uitvoerende macht maar ook van de Amerikaanse wetgevende macht, om geleidelijk de steun van het congres voor dit programma, dat nu duidelijk aan het worden is, uit te hollen. een grote handicap voor Amerikaanse militaire leiders.
De opstap is laag genoeg en wordt gerechtvaardigd door het overschot aan in-line apparaten, niet om als een draagdoek te worden gekwalificeerd. Maar tegelijkertijd is het significant genoeg om het valse beeld van het ultieme apparaat te veranderen dat sterk tot de verbeelding van de Amerikanen is doordrongen, inclusief zijn leiders en politieke vertegenwoordigers, maar ook ten opzichte van zijn volk. Bondgenoten, die tot op de dag van vandaag sterk tot de verbeelding spreken. zweer meestal bij het vliegtuig van Lockheed-Martin. De criteria die de Amerikaanse luchtmacht vandaag de dag belemmeren, en met name de zeer buitensporige onderhoudskosten en de te lage operationele beschikbaarheid van de F35A, hebben echter dezelfde gevolgen voor, of zullen op dezelfde manier gevolgen hebben voor de ongeveer dertien geallieerde luchtmachten die het bevel voerden. het vliegtuig.
Het valt nog te bezien hoe het Amerikaanse Congres op deze ontwikkelingen zal reageren, wetende dat het F35-programma, hoewel het zijn operationele en budgettaire doelstellingen nog lang niet heeft bereikt, perfect aan zijn politieke specificaties heeft voldaan, om een zo sterk mogelijke representativiteit verkrijgen in de Tweede Kamer. In dit verband zullen de wedstrijden voor de vervanging van de Finse en Zwitserse F / A 18's met grote aandacht worden gevolgd. Inderdaad, deze twee competities zijn de eerste die de F35A niet bij voorbaat als winnaar opleveren. Integendeel, Zwitserse mediaschijnen bijvoorbeeld te denken dat de beslissing van Bern tussendoor zal worden genomen Typhoon Duits en de Rafale Frans. De positie van de F35A in Finland is niet veel beter, waarbij de mediavoorkeur zich richtte op de JAS 39 E/F Gripen van het Zweedse buurland. Een besluit van een van deze landen ten gunste van een Europees vliegtuig, of van de F/A 18 E/F Super Hornet van Boeing, zou een ernstige breuk betekenen in het beeld van absolute superioriteit waarmee zij zich graag opsmukken. F35, en zou in feite de belangen van de Amerikaanse luchtmacht kunnen dienen in deze gespikkelde impasse die nu in Washington plaatsvindt.