Geconfronteerd met de verhoogde risico's van zogenaamde conflicten met hoge intensiteit en de mogelijkheid om het hoofd te bieden aan tegenstanders die zijn uitgerust met gepantserde voertuigen, heeft het Amerikaanse leger zich ertoe verbonden zijn antitankarsenaal te moderniseren, zowel op het gebied van handvuurwapens als op middellange afstand raketten. Tegenwoordig gebruiken de Amerikaanse strijdkrachten 5 soorten antitankwapens: de lichte AT4-raket en het Carl Gustaf M4 terugstootloze kanon van Zweedse oorsprong, de FGM-148 Javelin infanterieraket, evenals de TOW middellangeafstandsraket en de AGM-114 Hellfire zware raket voor gepantserde voertuigen en bewapende helikopters. Om deze vloot te moderniseren, heeft het Amerikaanse leger zich ertoe verbonden om tegelijkertijd een nieuwe middellangeafstandsraket te ontwikkelen die de TOW zal opvolgen, en een lichtgeleide raket die bedoeld is om de ongeleide raketten van de AT4 en M4 te vervangen, om hun bereik en precisie te vergroten, terwijl behoud van de belangrijkste kenmerken van deze wapensystemen, namelijk het gebruik ervan door de infanterie, en lagere gebruikskosten.
Inderdaad, als de FGM-148 Javelin-raket zeer efficiënt is geweest sinds hij in 1996 in gebruik werd genomen, met name dankzij zijn infraroodvuur en vergeetzoeker waardoor hij kon deelnemen aan mobiele voertuigen tot 2000 m afstand, de eenheidsprijs van $ 80.000 blijft zeer hoog, wetende dat een Amerikaanse infanterist minder dan $ 100.000 per jaar aan uitrusting kost aan het Amerikaanse leger. Tot nu toe werd de anti-tank, maar ook anti-bunker, vuurkracht van de Amerikaanse infanterie geleverd door de AT4 anti-tank raketwerper en zijn ongeleide raket, waarvan de massa van 8 kg munitie inbegrepen en de prijs per eenheid van de orde van $ 1500 was perfect afgestemd op de behoeften van de Amerikaanse infanterie tijdens de conflicten van de afgelopen 30 jaar. Tegelijkertijd verwierf het Carl Gustaf 84 mm terugstootloze kanonnen, nadat de Amerikaanse speciale troepen hun effectiviteit in de strijd in Afghanistan hadden gewaardeerd. Aangeduid als M3 en vervolgens M4 in zijn nieuwste versie, weegt de Carl Gustaf 11 kg en kan hij ook vaste doelen raken op 500 m, of mobiel op 350 m, dankzij zijn ongeleide raketten die anti-pantser, fragmentatie, thermobarisch of zelfs rook kunnen zijn , en waarvan de eenheidsprijs gelijk is aan AT4.
De terugkeer van het risico van gevechten met hoge intensiteit en de vooruitgang die is geboekt door wapensystemen die in China of Rusland zijn geproduceerd, brachten het Amerikaanse leger ertoe te overwegen dat de afstand van deze systemen nu te laag was, zelfs in een stedelijke omgeving. Dit is de reden waarom het Zweedse Saab en het Amerikaanse Raytheon in het kader van het Rapid Innovation Funding of RIF-apparaat de opdracht kregen om een nieuwe lichte antitankmunitie te ontwerpen die de AT4- en M4-raketten zou kunnen vervangen, maar dan met een lasergeleidingssysteem en een bereik uitgebreid tot 2000 m, zelfs tegen bewegende doelen, zoals de nieuwe lichte antitankraket Enforcer van de Europese MBDA. Deze nieuwe raket, aangeduid als Geleide multifunctionele munitie, is met succes getest door fabrikanten, zowel van een AT4-raketwerper als de Carl Gustaf M4, in november 2020, volgens een gezamenlijke verklaring van Raytheon en Saab. 5 schoten maakten het dus mogelijk om de nauwkeurigheid van het systeem te valideren met verre doelen van 1500 tot 2500 m, en de capaciteit van vernietiging van de militaire lading, zowel tegen diepgewortelde en betonnen doelen als tegen een gepantserd voertuig.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks