Het is nu geen geheim dat het risico dat de Franse legers verwikkeld raken in een conflict van hoge intensiteit de afgelopen jaren aanzienlijk is toegenomen, en dat dit de komende jaren en decennia nog zal toenemen. Het is in deze context dat Parijs en Berlijn in 2017 verschillende coöperatieve industriële defensieprogramma’s lanceerden, waarvan de meest symbolische het FCAS-gevechtsvliegtuigprogramma van de nieuwe generatie is ter vervanging van de Rafale Frans en Typhoon Duitsers, en het MGCS-hoofdgevechtstankprogramma, ter vervanging van onder meer de Leclercs van het leger en de Leopard 2 van de Bundeswehr. Als deze programma's hebben grote ambitiestechnologie, blijven ze niettemin beperkt door het principe van samenwerking, zowel op industrieel als operationeel gebied, terwijl de knowhow en de doctrines van engagement de behoeften bepalen soms heel verschillend aan beide kanten van de Rijn. Dit verklaart grotendeels de vele moeilijkheden die deze twee programma's tegenkomen momenteel in de opstartfase, wat soms grote spanningen veroorzaakt tussen Parijs en Berlijn.
In een vorig artikel hadden we de mogelijkheid en de haalbaarheid bestudeerd om, parallel met het FCAS-programma, een eenmotorig jachtprogramma van de 5e generatie die economisch en complementair willen zijn aan de FCAS, om alle knowhow van de Franse militaire luchtvaartsector te behouden, maar ook om de operationele capaciteiten van de Franse legers te vergroten op een kortere termijn dan die van de FCAS, met als doel van in dienst getreden in 2030, niet in 2040. Het is duidelijk dat de Verenigde Staten, als onderdeel van het NGAD-programma van de Amerikaanse luchtmachtmaar ook Rusland met het Checkmate-programma onthuld op MAKS 2021, hebben ook de behoefte aan een dergelijk vliegtuig vastgesteld, ter versterking van de zwaardere vliegtuigen zoals de F22 (en de vervanging ervan door de NGAD) en de Su-57, maar ook om te voldoen aan de behoeften van veel luchtmachten die niet in staat zullen zijn om uitrusten met een zwaar en duur vliegtuig zoals de Su-57 of de toekomstige NGF van het FCAS-programma. Naast industriële en marketingkansen presenteerde het artikel ook een effectief financieringsmodel, afgeleid van de Defence with Positive Valuation-doctrine.
Voldoen aan industriële en operationele behoeften in Frankrijk
Het ontwerp en de fabricage van een Frans middelzware gepantserde voertuigprogramma, met een gevechtsmassa variërend van 40 tot 50 ton, beantwoordt in algemene termen aan dezelfde observaties als in de context van de 5e generatie eenmotorige chasseur. Enerzijds zal het MGCS-programma de Franse landwapenindustrie niet toestaan om al zijn knowhow te behouden, vooral omdat aan de Duitse kant twee giganten van de sector al strijden om industrieel delen, Rheinmetall en Krauss-Maffei Wegman. Bovendien lijdt het geen twijfel dat Berlijn een aandrijfsysteem en een transmissie van Duitse makelij zal opleggen, ten koste van de Franse knowhow. In de context van één enkel MGCS-programma zoals vandaag gepland, met een tijdschema van bijna 30 jaar, is het voor Franse fabrikanten onmogelijk om knowhow en vaardigheden te behouden (en te ontwikkelen) zonder zich aan te melden voor een groot programma. Bijgevolg zou de Franse industrie op lange termijn onvermijdelijk verzwakt uit deze industriële samenwerking tevoorschijn komen, aangezien zij dan niet in staat zou zijn om, indien nodig, zelfstandig een nieuwe familie van gepantserde rupsvoertuigen te ontwikkelen.
Het probleem is relatief vergelijkbaar vanuit operationeel oogpunt. Inderdaad, de doctrines van het gebruik van het gepantserde wapen en de tanks in het bijzonder verschillen sterk tussen het leger en de Bundeswehr. Duitsland geeft de voorkeur aan zeer zware gepantserde voertuigen, in het bijzonder goed beschermd, in een defensieve houding die vooral gebaseerd is op de (vermeende) superieure capaciteiten van zijn langeafstandsricht- en schietsystemen, en op zware bepantsering die in staat is vijandelijke granaten te vangen als ze worden afgevuurd van ver genoeg. Aan de Franse kant daarentegen we geven sterk de voorkeur aan manoeuvreerbaarheid en dynamische inzetmogelijkheden manschappen en uitrusting, met lichtere maar veel mobielere pantservoertuigen. Er bestaat echter geen twijfel dat Berlijn een bijzonder zware tank zal opleggen als onderdeel van het MGCS-programma, al was het maar om de taak van de ongeveer 2800 tanks over te nemen. Leopard 2 in dienst in de legers van de wereld. Niet alleen zou dit niet helemaal overeenkomen met de legerdoctrine, maar het zou ook resulteren in zeer dure gepantserde voertuigen, zoals de Leopard 2 of de Abrams M1, tanks die tegenwoordig 50% meer kosten dan de Leclerc.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks