Wat is het record van Emmanuel Macron's termijn van vijf jaar in termen van Defensie?

Met een nieuwe verhoging van € 1,7 miljard in het legerbudget voor het jaar 2022, wat het op € 40,9 miljard brengt, d.w.z. een stijging van bijna € 9 miljard sinds 2017, bevestigen de regering en de minister van de strijdkrachten, Florence Parly, strikt genomen naleving van de militaire programmeringswet 2019-2025 en de beloften die Emmanuel Macron tijdens de vorige presidentiële campagne heeft gedaan. Deze toename, grotendeels gericht op moderniseringsbehoeften op het gebied van uitrusting, zal het mogelijk maken om in 2022 bijna 400 nieuwe Griffon-, Serval- en Jaguar-pantservoertuigen uit het Scorpion-programma te bestellen, evenals 12.000 HK416-aanvalsgeweren, en de modernisering van 50 Leclerc-tanks. Tegelijkertijd ontvangen de legers 245 gepantserde voertuigen, 8 NH90-helikopters, het luchtafweerfregat van de Elzas, de nucleaire aanvalsonderzeeër Duguay-Trouin, evenals 3 A330 MRTT Phoenix-tankvliegtuigen, 2 A400M's en 4 gemoderniseerde Maritime Atlantique 2 patrouillevliegtuigen.

Ten slotte zullen 3 observatie- en communicatiesatellieten in een baan om de aarde worden gebracht, terwijl alle grote programma's die de afgelopen jaren zijn aangekondigd, zoals de 3e generatie nucleaire onderzeeër draagraket, de Fleet Supply Buildings, High Seas Patrollers, het nieuwe generatie nucleaire vliegdekschip, de Het FCAS-gevechtsvliegtuigprogramma of zelfs de Euromale-drone, zal naar behoefte worden gefinancierd. We kunnen het record van Emmanuel Macron's termijn van vijf jaar in termen van verdediging echter niet samenvatten met dit enige respect voor de militaire programmeerwet. En als er belangrijke vorderingen zijn gemaakt, soms van vitaal belang voor de legers, kunnen we dan zeggen dat deze termijn van vijf jaar een succes zal zijn geweest op dit gebied, zowel voor Frankrijk als voor zijn president?

Een catastrofale start van het mandaat

Zoals iedereen zich nog herinnert, zou het moeilijk zijn geweest om een ​​meer catastrofale intrede te doen dan dit begin van het mandaat op het gebied van Defensie, met het daverende vertrek van een zeer prominente stafchef en het overhaaste ontslag van de minister van Defensie. Strijdkrachten Sylvie Goulard amper een maand na haar benoeming, tegen de achtergrond van fictieve modemfuncties in het Europees Parlement. De cast van vervangers voor deze twee sleutelposities gaf ook aanleiding tot bezorgdheid, met generaal François Lecointre, een oorlogsheld maar zonder zichtbaarheid omdat hij niet de traditionele functie van stafchef van het leger had bekleed, zoals hij gebruikelijk is. , en Florence Parly, die geen ervaring had met defensiekwesties toen ze haar functie aanvaardde. In de zomer van 2017 waren er daarom veel zorgen, vooral op het gebied van industriële defensie en binnen de legers, na de twee termijnen van vijf jaar van Nicolas Sarkozy en François Hollande, die hen beiden zwaar op de proef hadden gesteld, en des te meer dat het legerbudget van 2017 werd afgesneden van een deel van de geplande verhogingen voor de financiering van Opex, een crisis die aan de basis lag van het ontslag van generaal Pierre de Villiers.

Om de controle terug te krijgen, lanceerde de president van de republiek, bijgestaan ​​door zijn nieuwe stafchef van de strijdkrachten en zijn minister van strijdkrachten in de leerfase, de opstelling van een strategische herziening om de oriëntaties van de nieuwe militaire Programmeringswet die hij voor een periode van vijf jaar tot de pijler van zijn defensiebeleid wilde maken. Maar dan opnieuw, er ontstonden zorgen, aangezien de nieuwe president voor deze oefening een strikt tweedimensionaal kader had opgelegd: respect voor de indeling van de krijgsmacht zoals bepaald in het Witboek van 2013 en een verhoging van de budgettaire middelen van de krijgsmacht beperkt tot € 1,7 miljard per jaar gedurende 4 jaar, vervolgens tot € 3 miljard per jaar voor de volgende twee jaar, dus na de termijn van vijf jaar zelf. In feite waren deze beperkte strategische evaluatie en de daaruit voortvloeiende wet op de militaire programmering van 2019-2025, waarvan de strategische conclusies waren vastgesteld voordat ze werden opgesteld, gericht op één missie en slechts één, het herstellen van de schade veroorzaakt door de chronische onderfinanciering van de strijdkrachten in de afgelopen 10 jaar, en een poging om in de meest dringende behoeften te voorzien. Zoals generaal Lecointre het perfect samenvatte, was dit een "reparatie" LPM.

Een programmeerwet om de legers te redden

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement