De Turkse president, RT Erdogan, ontmoette opnieuw zijn Russische tegenhanger, Vladimir Poetin, in de badplaats Sochi aan de oevers van de Zwarte Zee. Onder de vele onderwerpen die door de twee staatshoofden zijn besproken, lijkt de verwerving door Ankara van een tweede regiment S-400 langeafstandsluchtafweersystemen het meest problematisch vanuit een westers oogpunt. De eerste bestelling van Turkije voor twee complete S-400-batterijen in 2017 leidde tot een krachtige reactie van Washington, waarbij Donald Trump, na veel uitstel en onder druk van het Congres, besloten Ankara uit te sluiten van het F-35-programma, en om de bestelling van Turkije voor 2020 F-100A- en F-35B-vliegtuigen in 35 te annuleren. Voor president Erdogan, die officieel geen nieuwe order voor het S-400-systeem of andere Russische verdedigingssystemen heeft aangekondigd gedekt door de Amerikaanse CAATSA-wetgeving ontworpen om te voorkomen dat Rusland, en in mindere mate China, zijn belangrijkste defensiematerieel exporteert door te dreigen met economische en technologische sancties tegen potentiële klanten, is de keuze om al dan niet extra S-400's te verwerven een puur nationale aangelegenheid, en geen enkel ander land of alliantie heeft inspraak in deze kwestie.
Tijdens de ontmoeting met Vladimir Poutine op 28 september werd het onderwerp besproken, evenals de mogelijke industriële deelname van Turkije aan de productie van de verworven systemen, wat een overdracht van technologie veronderstelt. Maar als het eerste bevel, geplaatst in een bepaalde context toen de Verenigde Staten een tijdlang hadden geweigerd het Patriot-systeem naar Turkije te exporteren na de poging tot staatsgreep in 2016, dan verklaart dit de gematigde reactie van Washington en het uitblijven van een reactie van andere NAVO-landen. leden, zou een nieuw bevel deze keer een daad van verzet van president Erdogan zijn jegens de Verenigde Staten, die niet kan blijven bestaan zonder een voorbeeldige reactie. Wat kunnen in dit verband de reacties zijn van Washington en de bondgenoten, en wat zijn de mogelijke gevolgen voor Turkije en voor de veiligheid van de zuidflank van de NAVO?
De situatie is verre van eenvoudig voor Washington. Het is onwaarschijnlijk dat het gebruik van de dreiging enig effect zal hebben, aangezien Donald Trump herhaaldelijk heeft gedreigd na Ankara's verwerving van de eerste S-400's die de Turkse economie en de lokale valuta raken, zonder ooit hun geld te zetten waar hun mond is, en zelfs weergeven een zekere medeplichtigheid met president Erdogan, met name tijdens de NAVO-top in Londen in 2019, tot grote ergernis van Frankrijk, dat wachtte op een krachtige veroordeling van Turkije door het Bondgenootschap over de verleende militaire steun, in strijd met de resoluties van de Veiligheidsraad van Naties verenigd door Ankara aan de autoriteiten in Tripoli in het kader van de Libische burgeroorlog. Bovendien, als Turkije definitief uit het F-35-programma werd verdreven, werden de sancties op militair materieel snel versoepeld, waardoor met name Ankara zijn schepen, helikopters en gepantserde voertuigen die werden geëxporteerd met Amerikaanse, Duitse of Britse oplossingen kon motoriseren.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks