via Noam Akhoun
In een tijd waarin drones de oorlogskaarten herschudden, wordt het marineveld verre van gespaard door deze ontwikkeling. In tegenstelling tot de lucht- en/of landondersteuningsdrones die we tijdens het conflict tussen Azerbeidzjan en Armenië aan het werk konden zien, of in Syrië, schepen zonder loods, of marine drones, zijn nog niet in de strijd geweest maar het kan sneller gebeuren dan we denken. Met gerichte energiewapens, hypersonische wapens, kunstmatige intelligentie en cybercapaciteiten, onbemande schepen (onbemande schepen ou onbemande oppervlakteschepen - usv) zijn een van de nieuwe capaciteiten en vormen de kern van de zorgen van de Amerikaanse militaire diensten. Deze schepen bieden volledige veelzijdigheid en kunnen zowel reageren op bewakingsfuncties als op aanvalsfuncties.
Deze schepen worden semi-autonoom en op termijn volledig autonoom op afstand bestuurd. Een van de directe voordelen van dergelijke schepen is hun kostprijs. Eenmaal volledig autonoom, vereist hun ontwerp niet langer de inbouw van ruimtes en ondersteunende uitrusting voor het personeel aan boord, wat de kosten van deze schepen vermindert, maar ook die van de missies waarbij dit type schip zal worden gemobiliseerd. Bovendien zal het ontbreken van menselijke operators deze schepen bijzonder geschikt maken voor langdurige missies, zolang aan de betrouwbaarheid wordt voldaan. Kortom, ze zullen het mogelijk maken om te reageren op saaie, gevaarlijke en fysiek veeleisende missies. Zoals maarschalk Foch opmerkte over de marine: "wij aardbewoners hebben wapens om onze mannen uit te rusten, jullie matrozen hebben mannen om je schepen te bewapenen". Voor de marine lijkt de huidige uitdaging de laatste mannen die nog aan boord zijn te verwijderen, althans op sommige van haar schepen.
De Amerikaanse opmars op dit gebied
Op het Sea Air Space Symposium 2021 besprak kapitein Pete Small, programmadirecteur van de Amerikaanse marine voor onbemande schepen, de ontwikkeling van deze programma's. Hij zei dat er een klein persoonlijk detachement zou worden ondergebracht, maar alleen voor operaties die nog niet kunnen worden geautomatiseerd, zoals tanken. De concepten van operaties en kwesties van menselijke aanwezigheid worden daarom nog steeds overwogen. Zoals voorzien, zijn de grote onbemande schepen ontworpen om een verticaal lanceersysteem te dragen dat extra raketcapaciteit zal bieden aan de vloot van geleide-raketkruisers, torpedojagers en opkomende fregatten van de Marine Constellation-klasse (FFG-62). Kortom, het is een "extra oplader", aldus Captain Small.
Na het hebben testte twee middelgrote onbemande schepen, zeejager et zee havik, begon de Amerikaanse marine met de ontwikkeling van grote schepen. Dit zijn de prototypes Nomade et Boswachter. Ze hebben testreizen gemaakt van de Gulf Coast naar hun huidige huis in Californië. Schepen schakelden pas over op handmatige modus bij het passeren van het Panamakanaal. De rest van de reis werd daarom vanuit Californië aangestuurd.[1]In diezelfde conferentie werden bepaalde elementen naar voren gebracht over de huidige werking van onbemande schepen. Het lijkt erop dat er altijd een kleine bemanning aan boord nodig is om de haven in en uit te gaan, en tijdens bepaalde navigatieoperaties. Maar eenmaal op volle zee wordt de overgang naar de autonome modus bereikt en worden de planning van missies op afstand en de commando- en controleoperaties voortgezet.[2] Daarnaast werd ook de dronebesturing uitgevoerd vanaf een klasse centraal commandoschip. Zumwalt.[3]
De US Navy is dan ook innovatief en avant-garde op dit gebied. In de laatste weken van de regering-Trump, het Pentagon heeft een ambitieus, niet-gefinancierd plan uitgebracht, voor een enorm uitgebreide marine tegen 2045, die meer dan 200 onbemande schepen en onderzeeërs zou omvatten. Hoewel veel van deze apparaten waarschijnlijk nog steeds op afstand worden bestuurd door teams van operators, overweegt de marine in toenemende mate hoe de vooruitgang in machine learning en kunstmatige intelligentie kan worden gebruikt om autonome controle te bieden. [4] De inzet voor het Amerikaanse leger is uiteraard ter compensatie van de vertraging ten opzichte van de Chinese marine, die nu meer schepen in de rij heeft staan.[5]
In 2020 tekende de marine contracten ter waarde van $ 42 miljoen voor studies van de grote onbemande oppervlakteschepen, Austal USA, Huntington Ingalls Industries, Fincantieri Marinette, Bollinger Shipyards, Lockheed Martin en Gibbs & Cox halen elk ongeveer $ 7 miljoen op. Als de Amerikaanse opmars zich manifesteert door de empowerment van grote schepen, verwaarlozen de projecten kleinere schepen niet. Het voorbeeld van het project van het bedrijf Metal Shark is in dit opzicht veelzeggend. Klein van formaat (iets meer dan tien meter), de lange afstand onbemand oppervlakteschipsysteem zal worden uitgerust met Hero 120 zwerversmunitie.[6]
Successen in de Turkse industrie
Op het gebied van drones heeft Turkije zich bijzonder innovatief getoond. Alles wijst erop dat de Turkse marine-industrie zich ook in een proces van "dronisering" bevindt. In februari 2021 lanceerden en begonnen de Ares-scheepswerf en Meteksan Defense Industry met proefvaarten van het eerste onbemande, bewapende en volledig geproduceerde oppervlaktevoertuig in Turkije.[7] De Turkse "ULAQ" is een bewapende oppervlaktedrone en kan worden ingezet vanaf een groter vaartuig. Het heeft een bereik van 400 km en een snelheid van 35 knopen. Aan de andere kant beperken de beperkte afmetingen het gebruik ervan tot kustmissies, omdat het schip niet wordt uitgesneden om zware zeegang het hoofd te bieden. Het draagt vier Cirit-raketten en twee lasergeleide L-UMTAS-raketten, geleverd door Roketsan. Na succesvolle afvuurtesten in juni 2021 zou dit schip wel eens een van de eerste volledig operationele zeegevechtsdrones kunnen zijn.[8]
Het is begrijpelijk dat de industriële en militaire elites van het land daarom proberen de heldendaden van hun gevechtsdrones te herhalen. De fabrikant acht het mogelijk om zo'n vijftig ULAQ's per jaar te produceren.[9] Een dergelijke productiecapaciteit, en vooral lage kosten, maken een hoog verloop van de vloot acceptabel. De beroemde Bayraktar TB-2's hebben dan ook de hele Turkse drone-industrie geïnspireerd. De Turkse marine zou gemakkelijk veel ULAQ's kunnen inzetten om de verdediging van vijandige schepen te verzadigen, of om grotere Turkse schepen te escorteren, zoals de beroemde vastende chef. Daarnaast hebben de Turkse fabrikanten Arelsan en Sefine hun krachten gebundeld om twee oppervlaktedrones NB57 en RD09 te produceren. Beide schepen kunnen tot 40 knopen varen. Ze hebben een operationeel bereik van 600 zeemijl en kunnen de zee vier dagen vasthouden zonder bevoorrading. De bedrijven hebben geen informatie vrijgegeven over de grootte en het tonnage van deze apparaten.
Deze voertuigen kunnen per vrachtvliegtuig, oorlogsschip of land naar het missiegebied worden vervoerd. Bovendien kan het laadvermogen van de RD09, dankzij de convertibiliteit tot een trimaran met een uitbreidbaar platform, worden vergroot om indien nodig meer wapens en systemen te vervoeren. Het zal ook in staat zijn om elektronische oorlogsvoering, onderzeebootbestrijding en mijnbestrijdingsmissies uit te voeren. De nieuwe schepen zullen volgens de fabrikant worden uitgerust met robuuste automatiseringstechnologieën die zorgen voor adaptieve navigatie onder detectie van sensoren aan boord en autonoom kunnen navigeren volgens de regels van het zeeverkeer. Naast het automatische STAMP-kanon van Aselsan dat op beide schepen is gemonteerd, zal de RD09 worden uitgerust met twee door Roketsan ontwikkelde tactische raketwerpers, terwijl de NB07 zal worden uitgerust met lichte 2 × 2 torpedo's.[10]De twee projecten, Ares en Arelsan-Sefine, concurreren met elkaar en komen ten goede aan de industriële en technologische basis van de Turkse defensie.
Een wildgroei aan ambitieuze projecten, maar loopt Frankrijk het risico de boot te missen?
Als de Turkse en Amerikaanse industriële dynamiek op dit gebied het verst lijkt te zijn, verdienen bepaalde projecten de aandacht. Het in 2020 gelanceerde drone-zwermproject van het Zuid-Koreaanse bedrijf Hanwha is bijzonder avant-garde. Zodra de ontwikkeling is voltooid, zal een groep op kunstmatige intelligentie (AI) gebaseerde onbemande schepen worden ingezet in de kustgebieden van Zuid-Korea om te patrouilleren en binnenvallende troepen tegen te gaan. Deze schepen die via draadloze netwerken zijn verbonden, kunnen ook naar mijnen zoeken.[11] Israëlische ervaring op dit gebied is ook opmerkelijk en de Seagull, een autonoom lichtschip sinds 2016, is ook uitgerust met Leonardo-torpedo's, waardoor zijn actievermogen verder wordt versterkt.[12]
Voor de Europese industrieën lijken de projecten veel minder talrijk en belangrijk. De Fransen hebben twee marine-drones ontwikkeld, namelijk de IXblue Drix, voor hydrografisch en oceanisch onderzoek, en de USV-inspecteur 125 van het bedrijf ECA.[13] Dit laatste project is geschikt voor een reeks defensie- en veiligheidsoperaties zoals onderzeebootbestrijding, oceanografische studies, inlichtingen, bewaking en verkenning, of mijnacties. De veelzijdigheid van een dergelijk schip biedt een overvloed aan mogelijkheden, maar bedenk dat dit platform is afgeleid van de zogenaamde V2 NG-reddingsboten die tien jaar in dienst zijn geweest bij de Société Nationale de Sauvetage en Mer (SNSM).[14] Met andere woorden, dit schip is niet gericht op gevechten en ondersteuning van de strijdkrachten. de recent Naval Group-project op een oceanische onderwaterdrone is innovatief en kan de Franse industrieel onderscheiden en de competentie van de Franse marine ondersteunen. Er zij ook aan herinnerd dat, op het gebied van mijnenbestrijding, Thales en Naval Group beide betrokken zijn bij programma's waarbij uitgebreid gebruik wordt gemaakt van marine-drones, respectievelijk voor de Franse marine in samenwerking met Groot-Brittannië, en voor de Belgische en Nederlandse marine in samenwerking met de ECA-groep en haar Belgische dochteronderneming ECA Robotics,
Anderzijds is de bewapening van de USV een trend die bevestigd lijkt te worden, zoals de Turkse, Amerikaanse en Israëlische projecten suggereren. Vooral omdat als we de terugkeer naar hoge intensiteit in gedachten houden, het essentieel is om de vuurkracht van de Franse marine te vergroten. In een recent artikel gepubliceerd in het tijdschrift Conflits, hield Alexis Feertchak zich dus bezig met een boekhoudkundige oefening van alle verticale lanceersystemen van de Nationale Marine, volgens welke 'alle Franse fregatten momenteel in totaal 320 silo's hebben, daar of China lijnen meer dan 3000 havens en Japan, omstreeks 1800.[15] Bijgevolg kan de Amerikaanse visie, die erin bestaat de USV te gebruiken als afstandsdetectoren, maar ook als effectoren die aanvullende wapensystemen dragen, zinvol zijn in de Franse context, en breder in Europa. Het is waarschijnlijk nodig om nederig te kijken naar de recente, en meer in het algemeen Europese, vertraging in een bepaald aantal technologieën, zoals de MALE-gevechtsdrones, en niet dezelfde fouten te herhalen die op dit gebied zijn gemaakt. Naar alle waarschijnlijkheid zullen onbemande schepen inderdaad een cruciale rol spelen in de komende conflicten en ook nu wordt de onafhankelijkheid van morgen uitgespeeld.
[1] https://news.usni.org/2021/07/27/ghost-fleet-hulls-moving-toward-completely-unmanned-operations
[2] https://news.usni.org/2021/08/03/navy-large-usv-will-require-small-crews-for-the-next-several-years
[3]https://news.usni.org/2021/03/22/zumwalt-destroyer-will-control-unmanned-ships-aircraft-in-upcoming-fleet-battle-problem
[4] https://thediplomat.com/2021/07/us-navy-unveils-strategy-for-autonomous-vehicles/
[5] https://thediplomat.com/2021/07/us-navy-unveils-strategy-for-autonomous-vehicles/
[6] https://navalpost.com/usmc-metal-shark-boats-hero-120/
[7] https://www.navaltoday.com/2021/02/17/ares-meteksan-launch-turkeys-first-indigenous-ausv/
[8]http://www.opex360.com/2021/06/01/le-bateau-turc-sans-equipage-ulaq-a-effectue-avec-succes-son-premier-tir-de-missile/
[9]https://www.hurriyetdailynews.com/turkeys-first-armed-unmanned-surface-vessel-ready-to-launch-missile-164573
[10]https://www.navalnews.com/naval-news/2021/07/turkish-companies-team-up-for-new-armed-usv-projects/
[11] https://navalpost.com/hanwha-systems-joins-south-koreas-cluster-usv-control-project/
[12]https://www.navaltoday.com/2018/12/06/elbit-leonardo-join-forces-to-equip-seagull-usv-with-mini-torpedoes/
[13] https://www.naval-technology.com/projects/inspector-125/
[14] https://www.ecagroup.com/en/solutions/unmanned-surface-vehicle-inspector-125
[15] https://www.revueconflits.com/sabords-feertchak/