FCAS, MGCS... Komt het nieuwe Europese militaire materieel te laat?

In een interview gegeven aan de lesecho.fr website, riep Franck Haun, de CEO van de KNDS-groep die de Duitse Krauss Maffei Wegman en de Franse Nexter verenigt, de Franse en Duitse regeringen op om het programma te versnellen Main Ground Combat System of MGCS, die volgens hem bij de huidige gang van zaken niet voor 2040 en zelfs 2045 tot oplevering zou moeten komen. Als de overwegingen van Franck Haun vooral industrieel zijn, roept met name op tot het programma uitbreiden op het Europese toneel, blijft het niettemin waar dat een objectieve analyse van de kalenders van huidige programma's, MGCS zoals FCAS, toont het nieuwe generatie gevechtsvliegtuigenprogramma dat Frankrijk, Duitsland en Spanje samenbrengt, en dat ook niet voorziet in een operationele toetreding vóór 2040, aan dat ze niet langer beantwoorden aan de toekomstige legers, noch aan het mondiale industriële en technologische ritme dat is de afgelopen jaren sterk van streek door Rusland en China.

Zelfs nu de internationale spanningen blijven toenemen, met deadlines voor mogelijke conflicten op middellange en zelfs korte termijn, hebben zowel Moskou als Peking het tempo, maar ook het eigenlijke doel van de lopende militaire programma's ingrijpend veranderd. Dus voor Moskou Su-57 gevechtsvliegtuigen, S70 Ohnotnik B zware gevechtsdrone of de nieuwe generatie gepantserde voertuigen die samenkomen de zware gepantserde voertuigen op rupsbanden van de familie Armata middelzware gepantserde voertuigen van de familie Kurganet, en middelzware pantservoertuigen op wielen van de familie Bumerang, zijn allemaal ontworpen om in de komende jaren in dienst te gaan, ook al wordt er tegen 2040 al gewerkt aan een nieuwe generatie gevechtsvliegtuigen en gepantserde voertuigen. Hetzelfde geldt in China, waar de 20e generatie J-35 en J-5 gevechtsvliegtuigen en gepantserde voertuigen zoals de Type-99A of Type-15 worden uitgerust, die zelf ook zullen worden vervangen door een nieuwe generatie apparatuur door 2040.

Echter geen gevechtsvliegtuigen Rafale et Typhoon, noch de zware tanks van Leclerc of Leopard 2, ongeacht hun geplande mate van modernisering, zijn of zullen niet in staat zijn om technologisch overwicht te verwerven over de Su-57, J-35 en andere Armata’s, waardoor de Europese legers volkomen voorspelbaar in een situatie van ernstige operationele inferioriteit zullen terechtkomen ten opzichte van de De komende twintig jaar zullen ze, numeriek overklast en zonder noemenswaardig technologisch voordeel, te maken krijgen met Russische en Chinese strijdkrachten, maar ook met strijdkrachten die ze kunnen uitrusten in de vorm van volmachten. Onder deze omstandigheden lijkt de vraag die in de titel wordt gesteld, namelijk of de MGCS- en FCAS-programma's, maar ook alle Europese defensieprogramma's, te laat zullen komen, een voor de hand liggend antwoord te vinden.

Maar de gevolgen van deze vertraging zullen waarschijnlijk veel verder gaan dan een periode van kwetsbaarheid van tien of vijftien jaar. Peking, Moskou maar ook Washington lijken inderdaad de ingrijpende verandering in het technologische tempo van defensiematerieel te hebben geïntegreerd in een nieuwe vorm van Koude Oorlog die duidelijk nog niet door de Europese leiders is opgenomen. De huidige programma's in deze landen hebben immers allemaal doelstellingen op relatief korte termijn, terwijl ze anticiperen op een nieuwe generatie materialen op middellange termijn. Dit houdt in dat de generatielevensduur van deze nieuwe apparatuur conceptueel is toegenomen van de 30 tot 40 jaar die de norm was tijdens de periode na de Koude Oorlog, voor een periode van 15 tot 20 jaar, dezelfde als die aan het einde van de Koude Oorlog.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement