Terwijl de Chinese marine nu solide is in termen van haar oppervlaktevloot, met een vloot die bestaat uit 5 Type 055 kruisers en 25 Type 052D destroyers in lijn, plus honderd fregatten en korvetten, blijft het onder dreiging van Amerikaanse maar ook Japanse, Zuid-Koreaanse en zelfs Australische onderzeeërs (in de verre, zeer verre toekomst ...), zoals de getoonde de crash van de USS Connecticut in de Chinese Zee twee maanden geleden. Hoewel er maatregelen op middellange termijn zijn genomen, zoals de geleidelijke komst van nieuwe Type 039C onderzeeërs ou de mogelijke vervanging van de eerste 20 Type 056 korvetten door middel van een model met verbeterde detectieprestaties tegen onderzeeërs, is de noodzaak om de anti-onderzeeërverdediging in de Zuid-Chinese Zee en in de Taiwan Pass te versterken aanwezig, en vereist onmiddellijke maatregelen.
Het is waarschijnlijk met dit in gedachten dat de Chinese marineluchtmacht vorige week een oefening voor het werpen van zeemijnen heeft uitgevoerd met hun nieuwe H-6J langeafstandsbommenwerpers, tijdens een gecombineerde mijnbouwoefening en een conventioneel bombardement, volgens de staatssite GlobalTimes.cn daarbij verwijzend naar een rapport van de 7e Chinese televisiezender, gewijd aan de strijdkrachten. Van alle anti-onderzeeër oorlogsmethoden, is het ontginnen van toegangen tot de marine ongetwijfeld degene die potentieel de meeste problemen kan opleveren voor Amerikaanse en geallieerde onderzeeërs. Van nature passieve, onderwatermijnen zijn erg moeilijk te lokaliseren voor een duikboot die tijdens het duiken zo discreet mogelijk probeert te blijven. Aan de andere kant zijn ze alleen effectief in relatief smalle en ondiepe doorgangsgebieden, zoals in zeestraten.
Gezien de specifieke geografie van de Zuid-Chinese Zee en van Detroit in Taiwan, kan deze methode, die weliswaar enigszins archaïsch is, echter zeer effectief blijken te zijn om westerse onderzeeërs op afstand te houden, door bepaalde zeestraten te sluiten, met name die welke toegang geven tot de Suluzee langs de Filippijnse kust, zelfs door bepaalde doorgangen tussen de Japanse eilanden Okinawa en Amami-Oshima te blokkeren, waardoor de Chinese marine haar oppervlaktebronnen, onderzeeërs en luchtonderzeebootbestrijding over de resterende ruimten kan concentreren, zonder zich overdreven te moeten verspreiden . Een dergelijke oplossing kan ook worden overwogen om de oostkust van Taiwan snel te ondermijnen als het eiland door Chinese troepen wordt ingenomen, om een geallieerde amfibisch tegenoffensief te voorkomen.
Aan de andere kant veronderstelt de implementatie van een dergelijke strategie dat men eerder totale luchtoverwicht over het betrokken luchtruim heeft verkregen, evenals de eliminatie van alle luchtafweer van de tegenstander. Het droppen van onderwatermijnen veronderstelt inderdaad dat het vliegtuig zich dicht bij het oppervlak ontwikkelt, met een relatief lage snelheid, waardoor het een voorkeursdoel is voor de jacht of indien nodig tegen de luchtafweer. Het feit dat de marineluchtmacht openlijk traint voor dit soort manoeuvres en deze zelfs publiekelijk promoot, lijkt ongetwijfeld een boodschap die zowel aan de Amerikaanse marine als aan haar bondgenoten is gericht, om te waarschuwen voor de mogelijke aanwezigheid van dit soort manoeuvres. de mijne ligt nu in de Zuid-Chinese Zee. Het lijdt geen twijfel dat deze boodschap gehoord zal zijn in Washington, het verlies van een westerse kernonderzeeër die is vernietigd door een Chinese onderzeeërmijn die in deze tijden van spanning een potentiële casus belli tussen de twee supermachten vormt.
Reacties zijn gesloten.