De aankondiging van de uitzonderlijke bestelling van 80 gevechtsvliegtuigen Rafale door de EmiVerenigde Arabische ratten werden in Frankrijk op een contrasterende manier ontvangen. Zoals nu de regel is geworden bij elke aankondiging van een groot defensiecontract, heeft een aanzienlijk aantal politieke leiders, maar ook NGO's, journalisten en redacteuren de relevantie van dit contract in twijfel getrokken. Het is waar dat het niet altijd dezelfde argumenten zijn die naar voren worden gebracht. In het geval van Griekenland en Kroatië hadden de gemaakte voorbehouden dus betrekking op de betalingscapaciteiten van het land, maar ook op de gevolgen voor de luchtmachtvloot, die met een tiental vliegtuigen werd ingekrompen. Rafale voor elk van deze orders, ook al weten we sindsdien dat deze 24 Rafale worden vervangen door nieuwe apparaten die volgens de laatste standaard worden geleverd.
In het geval van Egypte, zoals vandaag in het geval van de Verenigde Arabische Emiraten, worden morele criteria naar voren gebracht, met name door: bepaalde politieke leiders, in het bijzonder van de Franse linkerzijde, soms met een tirade die nauwelijks verenigbaar is met persoonlijkheden die zich presenteren aan de hoogste magistratuur. Het lijkt daarom relevant om op een duidelijke en begrijpelijke manier de problemen rond dergelijke contracten aan de orde te stellen, zowel vanuit economisch en industrieel oogpunt als vanuit budgettair oogpunt voor de overheidsfinanciën, of vanuit technologisch en geopolitiek oogpunt. Het is inderdaad, als alle aspecten die relevant zijn voor een contract zoals dat met Abu Dabi is vastgesteld en afgewogen, men een effectief en verlicht oordeel kan vellen.
Bijna 40.000 banen in 10 jaar
De Verenigde Arabische Emiraten besteedden daarom een vaste bestelling uit Frankrijk voor 80 Rafale naar standaard F4, met een scala aan diensten en apparatuur die de inzet van vliegtuigen door de luchtmacht van de VAE mogelijk maakt, voor een bedrag van € 16 miljard, waarvan € 2 miljard voor de enige aankoop van een voorraad lucht-luchtraket MICA NG en Black Shaheen kruisraketten. De leveringen lopen van 2026 tot 2031, een gemiddelde investering van € 1,6 miljard per jaar, gedurende 10 jaar. Zeer uitzonderlijk gaat een contract van deze omvang niet gepaard met enige verplichting tot lokale productie of industriële compensatie. Met andere woorden, de € 1,6 miljard per jaar gedurende 10 jaar die door de VAE in het kader van dit contract wordt geïnvesteerd, zal volledig worden besteed aan de Franse defensie-industrie, en ook aan het nationale onderaannemingsnetwerk.
Echter, elke miljoen euro die wordt uitgegevenrafale in dit Franse industriële defensie-ecosysteem genereert of behoudt het 25 banen gedurende een jaar, waarvan 10 in de defensie-industrie zelf, 8 in het netwerk van onderaannemers en 7 in de economie die wordt veroorzaakt door de gegenereerde activiteit. In totaal zal de 1,6 miljard euro die jaarlijks over een periode van tien jaar wordt geïnvesteerd dus 10 banen op nationaal grondgebied genereren of behouden, waaronder 40.000 in de defensie-industrie zelf. Dassault Aviation heeft al aangekondigd dat het de maandelijkse productie snel zal verhogen Rafale van 1 naar 2 apparaten, en in de komende jaren naar 3, om aan de vraag te voldoen. Bedenk dat dit 40.000 banen vertegenwoordigen 40% van de waargenomen effectiviteit van de Tax Credit for Competitiveness and Employment, of CICE, een vlaggenschipmaatregel van 2015, en die alleen al in 18 € 2016 miljard kostte aan de staat! Het is ook het geheel van de particuliere bezoldigde activiteit van een stad met 140.000 inwoners zoals Clermont-Ferrand.
Het scheppen of behouden van banen in verband met dit contract zal ook een directe impact hebben op de overheidsfinanciën van de staat. In feite zullen de betrokken 40.000 banen gemiddeld € 24.000 aan belasting- en sociale inkomsten in het land genereren, dus in totaal € 960 miljoen per jaar aan extra (belasting)inkomsten en vermindering van sociale tekorten, en dus aan budgettaire bonussen voor de staat die vandaag alle sociale tekorten elk jaar compenseert. Bij deze € 960 mln komen nog sociale besparingen gekoppeld aan de terugkeer naar werk van een groot deel van het betrokken personeel, die elk de staat gemiddeld € 18.000 per jaar besparen, voor een totaal van € 720 mln. sociale besparingen, wederom direct ten laste aan de staatsbegroting door de jaarlijkse vereffening van sociale tekorten. In totaal zal dus de € 1,6 miljard die de Verenigde Arabische Emiraten per jaar investeren in de nationale defensie-industrie € 1,680 miljard aan inkomsten en budgetbesparingen opleveren bij constante ruimte voor de staat, en dit zonder 'Het is noodzakelijk om iets te investeren in terug, economisch of sociaal.
Duurzaamheid van de defensie-luchtvaartsector
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
[…] van het Amerikaanse Congres verloren de Emiliaanse autoriteiten hun geduld en kondigden in december 2021 de bestelling aan voor 80 strijders Rafale Frans bedrijf van Dassault Aviation voor € 16 miljard. echter, de Rafale De F4, die aan de VAE zal worden geleverd, zal bedoeld zijn ter vervanging van de 59 Mirage […]