Op het gebied van de defensie-industrie heeft Frankrijk vaak laten zien dat het in staat is hoogwaardige apparatuur te ontwikkelen en soms zelfs enkele jaren voor op zijn internationale concurrenten. Maar als sommige successen onmiskenbaar zijn, zoals de Light Furtive Fregates of de VAB-pantservoertuigen, beide vooruitlopend op de perceptie van de noodzaak toen ze verschenen, is het ook vaak gebeurd dat zeer effectieve programma's aan de gang zijn. genegeerd door de Franse autoriteiten, waardoor cruciale technologische voordelen werden losgelaten die sommige concurrenten niet verzuimden te benutten. Zo miste Frankrijk de bestuurbare straalpijp die zal worden gebruikt om de beroemde British Harrier verticale start- en landingsjager te ontwikkelen, en die is ontwikkeld door de Franse ingenieur Michel Wibault, die gedwongen was zijn oplossing over het Kanaal aan te bieden. door de Franse autoriteiten afgewezen.
Terwijl de internationale spanningen toenemen en de vraag naar moderne wapensystemen die een aanzienlijke operationele toegevoegde waarde kunnen bieden zeer groot is, beschikt de Franse defensie-industrie nu over verschillende zeer innovatieve programma's en met een onbetwistbaar operationeel potentieel, zowel voor de Franse legers als voor exportklanten van de Franse industrie. Deze programma's blijven echter genegeerd door de begrotingsbesluiten van het Ministerie van de Strijdkrachten en de DGA, hoewel ze zowel operationeel als beslissend zouden kunnen zijn voor de toekomst en de duurzaamheid van de nationale defensie-industrie. In dit tweedelige artikel zullen we enkele van deze meest veelbelovende programma's presenteren, waarbij we de innovatieve capaciteiten van de Franse defensie-industrie onthullen, die tegelijkertijd voldoen aan nationale en internationale behoeften, en die in die zin het verdienen om verbeterd te worden. door de Franse autoriteiten in aanmerking genomen.
Nieuwe generatie conventionele onderzeeër SMX31 (Naval Group)
Afgezien van de zielige Australische episode, die vandaag meer vragen begint te stellen dan ze in Canberra moesten beantwoorden, is de Franse militaire marinegroep Naval Group tegenwoordig een van de weinige specialisten die op het internationale toneel wordt erkend. aangedreven onderzeeërs zoals de Suffren-klasse SSN's, en conventioneel aangedreven onderzeeërs zoals de Scorpene en de Shortfin Barracuda. Het is ook de enige fabrikant ter wereld die de prestatie heeft geleverd om conventionele voortstuwingsonderzeeërs te exporteren, in dit geval 14 Scorpene-onderzeeërs die de afgelopen 20 jaar zijn verkocht aan Chili, Maleisië, India en Brazilië, hoewel de Franse marine alleen maakt gebruik van nucleair aangedreven onderzeeërs. Maar deze commerciële en industriële exploitatie plaatst de Franse groep ook in een kwetsbare situatie, aangezien Naval Group, in tegenstelling tot Duitsland, Zweden, Rusland of zelfs Zuid-Korea en Japan, niet kan vertrouwen op nationale programma's om haar assortiment conventionele voortstuwingsonderzeeërs te verrijken en te ontwikkelen. hoewel ze meer dan 50% van de export vertegenwoordigen.
Als de Scorpene zijn waarde grotendeels heeft bewezen en de in Australië afgebroken Shortfin-barracuda desalniettemin een unieke oplossing vormt voor een conventionele onderzeeër met oceanische capaciteit, moet de Franse groep de komende jaren de volgende generatie voorbereiden om te proberen efficiënt te blijven in deze zeer competitieve markt. Zo ontwikkelde hij dehet SMX-31-concept, een onderzeeër met conventionele voortstuwing die in veel opzichten revolutionair is, en zal het waarschijnlijk gedurende meerdere jaren, zelfs decennia aan de top van de wereldhiërarchie op dit gebied plaatsen, als het ooit het daglicht kan zien. Deze onderzeeër van 3000 ton is inderdaad een concentraat van nieuwe technologieën die het hoogtepunt vertegenwoordigt van alle knowhow en ervaring die de Franse groep op dit gebied heeft opgedaan.nieuwe generatie en zijn innovatief voortstuwingssysteem, een kruissnelheid van 6 knopen voor meerdere weken in duiken, zal het in staat zijn om een indrukwekkend scala aan wapens en gevechtsuitrusting te implementeren, variërend van torpedo's tot kruisraketten tot verandering van omgeving, door onderwatermijnen en drones van verschillende typen te gaan, met een bemanning van slechts 15 man, in omstandigheden van akoestische discretie en zeer geavanceerde samenwerking.
Welk belang voor de Franse legers?
Volgens de Generale Staf van de Nationale Marine zou het tegenwoordig de voorkeur verdienen om 2 extra SSN's van de Suffren-klasse aan te schaffen, dan om het ontwerp van 4 nieuwe onderzeeërs met conventionele voortstuwing, zoals de SMX -31, te financieren. Deze houding is niets nieuws, aangezien het hier eenvoudigweg gaat om het concentreren van de beperkte investeringscapaciteiten waarover zij beschikken op apparatuur die het hoogste onmiddellijke totale potentieel biedt. Deze zelfde redenering zorgde ervoor dat de admiraals die het bevel voerden over de Naval Action Force en Naval Aeronautics begin jaren negentig zeiden dat het de voorkeur had om tweedehands Amerikaanse F/A 90's aan te schaffen ter vervanging van de Crusaders en Super Etendards, in plaats van het programma te financieren. Rafale. Het is duidelijk dat vandaag de dag de Rafale vliegen nog steeds en evolueren nog steeds, ook voor de eerste F1's die in 2000 werden geleverd, terwijl de F/A 18 over de hele wereld uit dienst wordt genomen. Dezelfde redenering geldt hier, aangezien de mogelijkheden die een SMX-31 voor de Franse marine biedt, zijn, vanuit een mondiaal perspectief, veel interessanter dan de eenvoudige uitbreiding van de Suffren-vloot, anders nodig.
Inderdaad, vanwege zijn capaciteiten, zijn grote discretie, maar vooral zijn zeer kleine menselijke voetafdruk met een bemanning van slechts 15 leden, die bovendien geen nucleaire bekwaamheid heeft, zou de SMX-31 veel meer flexibiliteit bieden in termen van toenemend vermogen dan die door de ANS worden aangeboden, met name om bepaalde missies te waarborgen, zoals het beveiligen van havens en arsenalen, met name het binnenkomen / verlaten van SSBN's en grote marine-eenheden, maar ook inlichtingen en weigering van toegang tot missies, waarbij het gaat om het opereren in gesloten zeeën zoals in de Middellandse Zee, of om de ultramaritieme maritieme ruimten te beschermen, die nu bijzonder blootgesteld zijn. Want als het waar is dat een SMX-31 bepaalde missies die aan het ANS zijn toevertrouwd niet kan uitvoeren, dan is het ook waar dat het ANS in veel opzichten overgekwalificeerd is en daarom erg duur voor veel missies die het vandaag uitvoert. 'hui, missies die kunnen worden toevertrouwd aan lichtere en goedkopere eenheden zoals een onderzeeër met conventionele voortstuwing met een kleine voetafdruk. Dezelfde redenering is bovendien van toepassing op het gebied van oppervlakte-eenheden, een vloot van goed bewapende korvetten die ongetwijfeld een groot nut hebben bij het beheren van de opmars van de Franse marine.
Wat is de potentiële exportmarkt?
Naast een duidelijk binnenlands belang, zou de SMX-31 het speerpunt kunnen zijn van het onderzeeëraanbod van Naval Group in de komende 2 of 3 decennia, door alle wereldfabrikanten te verrassen, aangezien het zichzelf positioneert in stroomopwaarts van programma's die momenteel in uitvoering zijn, of op de tekentafels van concurrerende fabrikanten. Met de democratisering van langeafstands-anti-scheepssystemen, en soms hypersonisch, zullen de eisen op het gebied van onderzeeërcapaciteiten van de wereldzeemachten de komende jaren echter toenemen, gedeeltelijk in de richting van oceanische capaciteiten die worden gedekt door de Suffren SSN's en de Shortfin Barracuda, maar ook naar kust- en / of defensieve capaciteiten, waarvoor het nieuwe concept van Naval Group ongeëvenaarde prestaties en een ongeëvenaarde prestatie-prijsverhouding zou bieden. Terwijl de bouw van onderzeeërs bedoeld voor export een strategische activiteit vertegenwoordigt voor de duurzaamheid van de Franse marinegroep, zou de SMX-31 ongetwijfeld een belangrijke troef zijn om deze markt de komende jaren aan te gaan.
Omgekeerd zal Naval Group, zonder dit nieuwe, zeer innovatieve model, gedwongen zijn om Scorpene, zoals het nu doet, aan te bieden met uitgebreide capaciteiten, die zelf zijn afgeleid van de Agosta, die in de loop der jaren waarschijnlijk zal zien dat hun aantrekkelijkheid afneemt in het licht van nieuwe modellen zoals de Duitse Type 212 NG, de Zweedse A26 en vooral de Japanse Taigei en de Zuid-Koreaanse Dosan Ahn-cho, deze twee landen die de grootste vloot van conventioneel aangedreven onderzeeërs in het Westen exploiteren. Als Naval Group echter zou worden beroofd van de exportmarkt voor onderzeeërs, zou dit de duurzaamheid van de onderzeeëractiviteit van de groep in gevaar kunnen brengen, waarvan we weten dat deze zo essentieel is voor de uitvoering van de Franse nationale afschrikking, aangezien de marine alleen niet over de capaciteit beschikt om brandstof te een dergelijke industriële sector in activiteit gedurende zijn 30-jarige generatiecyclus. Bovendien kan de Franse groep, afgezien van staatscontracten, alleen rekenen op zijn aandeelhouders, Thales en de Franse staat, en op zijn eigen winst, om te overwegen om innovatieve apparatuur in aandelen te ontwikkelen, wat telkens een niet te verwaarlozen risico vormt, vooral omdat de Franse staat is niet geneigd dit soort initiatieven te steunen, zoals we in de loop van dit artikel zullen zien.
High Performance Racer-helikopter (Airbus-helikopters)
Sinds de komst van de Bell V-22 Osprey, toen de lancering van het Futur Vertical Lift-programma, lijkt de Amerikaanse industrie het al twee decennia alleen te doen op het gebied van hoogwaardige militaire helikopters. De twee grote Amerikaanse groepen, Bell en Sikorsky, zijn inderdaad verwikkeld in felle concurrentie op dit gebied, of het nu gaat om de vervanging van de UH-60 Black Hawks uit het FLRAA-programma, of de OH-58 Kiowa en een deel van de Ah-64 apache voor het FARA-programma, met apparaten die een kruissnelheid van meer dan 200 of zelfs 250 knopen kunnen handhaven, en capaciteiten van evolutie en versnelling zonder gemeenschappelijke maat met de huidige roterende vleugels. Op dit gebied heeft de Europese helikopterfabrikant Airbus Helicopters tot nu toe een technologie ontworpen van elegante eenvoud, maar die qua prestaties vergelijkbaar is met Amerikaanse oplossingen: de Racer.
75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
Reacties zijn gesloten.