Zal Frankrijk zijn defensie-inspanningen afstemmen op Duitsland?

Onder de diepgaande geopolitieke omwentelingen veroorzaakt door: het Russische offensief in Oekraïne, is de aankondiging die de Duitse bondskanselier Olaf Scholz op zondag 27 februari aan de Bondsdag deed over de enorme toename van de Duitse defensie-inspanningen, ongetwijfeld degene die op middellange en lange termijn de meeste gevolgen zal hebben in Europa. Brekend met 30 jaar chronische onderinvestering door de Bundeswehr, die de Duitse stafchef ertoe bracht Berlijn publiekelijk te waarschuwen voor de verslechterde operationele capaciteiten van zijn legers vanaf de eerste dag van het conflict in Oekraïne, kondigde Berlijn een plan aan om de Duitse legers op korte termijn met een onmiddellijke envelop van € 100 miljard, ondersteund door de toename van de defensie-inspanning zelf "meer dan 2%", dwz meer dan € 70 miljard in 2021, tegen een budget van € 53 miljard vandaag, een stijging van meer dan 40%.

Deze aankondiging heeft in Europa al tot veel reacties geleid, verschillende landen, zoals Nederland en Finland, hebben inmiddels aangekondigd ook hun defensie-inspanningen aanzienlijk te willen verhogen, en het is aannemelijk dat op relatief korte termijn alle Europese landen, inclusief de meest terughoudende zoals België, zullen ook een defensie-inspanning hebben behaald die gelijk is aan of groter is dan 2% van hun eigen BBP, dwz de doelstelling die de NAVO sinds 2014 heeft gesteld. Frankrijk van zijn kant heeft dit jaar al de 2% bereikt, met een defensiebegroting van 48 miljard euro, waarvan 42 miljard euro bestemd is voor de strijdkrachten (de rest wordt voornamelijk opgevangen door de betaling van pensioenen en militaire pensioenen). Moeten we daarom verwachten dat Duitsland, vanwege zijn BBP dat veel hoger is dan dat van Frankrijk, opvalt in Europa op het gebied van militaire capaciteiten? Het is zeer onwaarschijnlijk...

Inderdaad, sinds het begin van de herbewapening van Duitsland in 1954 en zijn integratie in de NAVO, hebben Parijs en Bonn, daarna Berlijn, er altijd voor gezorgd dat de defensie-uitgaven in evenwicht bleven, om bepaalde continentale rivaliteiten niet op te graven. In de jaren zestig, toen Frankrijk het geïntegreerde bevel van de NAVO verliet en zijn eigen nucleaire afschrikmiddel ontwikkelde, werd dit evenwicht gehandhaafd, waarbij de twee militaire macht in Europa, Frankrijk afschrikking en krachtprojectie, land- en luchtmacht aan Duitsland deelden. En in feite, gedurende de hele periode van het einde van de Koude Oorlog, als de twee defensiebudgetten in evenwicht bleven, hadden de Duitse legers veel meer tanks en gevechtsvliegtuigen dan Frankrijk, terwijl de Franse legers een meer dan significant afschrikmiddel gebruikten, en veel grotere aanvals- en krachtprojectiekrachten, waaronder twee vliegdekschepen.

Toen Olaf Scholz op 27 februari de nieuwe Duitse defensie-inspanning aankondigde, lijdt het geen twijfel dat de Dernier vooraf precies overeenstemming had bereikt met zijn Amerikaanse, Britse, Europese en vooral Franse partners, enerzijds om elke verrassingsreactie te voorkomen en anderzijds aan de andere kant om de reacties van iedereen te coördineren. In normale tijden zou Parijs hoogstwaarschijnlijk een defensie-inspanning van dezelfde orde hebben aangekondigd als die van Berlijn, en dit tegelijkertijd, om het evenwicht te bewaren en te voorkomen dat de situatie in de twee landen politiek wordt uitgebuit. Als de Franse president er niets aan heeft gedaan, afgezien van een snelle toespeling op een verhoging van de nationale defensie-inspanningen tijdens de televisietoespraak over de situatie in Oekraïne op 2 maart, houdt het inderdaad vooral verband met de specifieke context van Frankrijk vandaag, toen de campagne voor de presidentsverkiezingen is aan de gang. In deze context zou de aankondiging door de zittende president, die op deze datum anders niet officieel als kandidaat was uitgeroepen, van een massale en snelle stijging van de defensie-uitgaven ongetwijfeld een algemene politieke verontwaardiging hebben uitgelokt. Het is nu aan de kandidaten om hun eigen antwoorden op deze strategische en kritieke kwesties in detail uit te werken.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement