De Defensiebasis, het antwoord op de Franse beperkingen op het gebied van defensie-uitgaven

In november 2018 volgt: een artikel van Michel Cabirol voor de economische site La Tribune had het Socle Défense-project kort wat media- en politieke aandacht getrokken, tot het onderwerp van een onderwerp in de 20e van Frankrijk 2. Terwijl de Strategische Herziening en de Militaire Programmeringswet in voorbereiding waren, dit project stelde voor om te steunen op een nieuwe financieringsarchitectuur met gebruikmaking van besparingen en een leasemodel voor defensiematerieel, waardoor het mogelijk wordt om de defensie-investeringen te verhogen tot meer dan 2,65% van het BBP, de drempel bepaald door de Defensiebasis om Frankrijk in staat te stellen vanaf 2022 de bedreigingen het hoofd te bieden destijds door de machtsstijging van de Russische en Chinese legers, en zo een beslissende rol te spelen in toekomstige militaire crises, zowel in Europa als in de Stille Oceaan. De grote originaliteit van het project, het gebruik van een leasingmodel, terwijl het steunde op de basis van wat later de economische doctrine Defence with Positive Valuation zal worden, maakte het mogelijk om de defensie-uitgaven te verhogen, met name in termen van uitrusting, zonder de fiscale en sociale druk en zonder de staatsschuld van het land te vergroten, waarmee tegemoet wordt gekomen aan de belangrijkste bezwaren tegen een grotere investering in Nationale Defensie.

Recent nieuws, uiteraard in Oekraïne, maar ook in de Stille Oceaan, heeft aangetoond dat de veiligheidsanalyses die aan de basis lagen van de Defensiebasis relevant waren, en de aankondigingen in heel Europa over een snelle verhoging van de defensiebegrotingen om de Russische dreiging in te dammen. om het toen voorgestelde antwoord te valideren. In Frankrijk zijn de aankondigingen op dit gebied tot dusver echter wat voorzichtig geweest, en niet alleen vanwege de specifieke context die verband houdt met de campagne voor de presidentsverkiezingen. Ondanks een bewezen inspanning van de afgelopen 5 jaar die ervoor heeft gezorgd dat de begroting van de legers weer in evenwicht is gebracht, waardoor ze geleidelijk kunnen worden gemoderniseerd en een einde kunnen worden gemaakt aan de capaciteitsbloeding die getroffen is, blijven de Franse militaire en industriële capaciteiten bestaan ondermaats om te reageren op het huidige en toekomstige niveau van dreiging, terwijl tegelijkertijd de budgettaire speelruimte van het land bijzonder is uitgehold door de effecten van de Covid-crisis en de toename van de staatsschuld van het land. In deze context kunnen de paradigma's die door de Defensiebasis worden gepresenteerd, ook al zijn er sinds 2017 veel aspecten geëvolueerd, een relevant alternatief vormen om te reageren op de veiligheidsuitdagingen waarmee het land vandaag wordt geconfronteerd zonder de begrotings- en economische balansen van het land te schaden.

Behoeften geaccentueerd door de oorlog in Oekraïne

In iets meer dan 4 weken strijd, de oorlog in Oekraïne verbrijzelde veel van de conceptuele pijlers waarop de Franse, en meer in het algemeen Europese, legers zijn gebouwd. Inderdaad, een leger bestaande uit 70% dienstplichtigen en reservisten, in een situatie van relatieve technologische zwakte, maar met een numeriek voordeel en een uitstekend moreel, slaagde erin het machtige Russische leger en zijn 120 professionele bataljons te stoppen, dit ondanks vuurkracht en een onmiskenbaar technologisch voordeel . Voor veel hoge officieren en generaals in het Westen was het onmogelijk dat Oekraïne het niet langer dan een paar dagen kon weerstaan, en zelfs vandaag op tv en in interviews in de geschreven pers weigeren velen te geloven dat het Russische offensief zou kunnen eindigen falen. Het is een feit dat alle paradigma's waarop de Franse militaire macht was ontworpen, worden ondermijnd door het verloop van deze oorlog, of het nu gaat om de grenzen van de luchtmacht, het veronderstelde voordeel van technologie op het slagveld, of de rol van de massa's, inclusief tegen professionele en ervaren krachten.

Het zal daarom hoogstwaarschijnlijk essentieel zijn voor de Franse legers om hun formaat te heroverwegen, zowel wat betreft personeel als uitrusting, vooral omdat de Russische legers verliezen hebben gedocumenteerd van anderhalf keer het aantal tanks en infanteriegevechtsvoertuigen waarover de Fransen beschikken. Leger in totaal in slechts 4 weken strijd, en ongeveer 50% van het personeel dat de Land Operational Force vormt. Zelfs de Franse afschrikkingscomponent is onder buitengewone druk gezet, met 3 van de 4 nucleair aangedreven onderzeeërs met ballistische raketten tegelijk op zee, een positie die de Franse marine in de loop van de tijd niet kan volhouden, net zomin als ze in staat zal zijn om haar enige vliegtuig te behouden vervoerder in het westelijke Middellandse Zeegebied na een paar weken, op zijn best een paar maanden. De begrotingsplanning zoals die vandaag en tot 2025 is vastgesteld, zal het echter op geen enkele manier mogelijk maken om aan deze behoeften te voldoen, zelfs niet als we rekening houden met de geplande verhoging van het Franse defensiebudget van 3 miljard euro per jaar in de komende twee jaar.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement