Sinds het begin van het Russische offensief in Oekraïne heeft Turkije laten zien dateen houding die consistent is met zijn afstemming in de NAVO, met name door de zeestraten te sluiten en zo te voorkomen dat Russische schepen in de Middellandse Zee de Zwarte Zeevloot versterken. Daarnaast heeft Ankara de militaire inspanningen van Kiev actief ondersteund, met name door het leveren van Bayraktar TB2-drones, die een belangrijke rol hebben gespeeld bij het lastigvallen van Russische eenheden tijdens het offensief tegen Kiev, en bij het uitvoeren van Oekraïense aanvallen op aanwezige Russische marine-eenheden in de Zwarte Zee, ook tegen de kruiser Moskva. Deze verandering in houding leidde tot een zekere normalisering van de betrekkingen met Griekenland en Frankrijk, althans qua uiterlijk, omdat de Hellenic Mirage 2000s gedurende deze periode doorgingen met het onderscheppen van Turkse F-16's en F4's die probeerden het luchtruim van Athene binnen te dringen.
Je zou denken dat Ankara van deze nieuwe positieve dynamiek wilde profiteren om zijn betrekkingen met de Europese Unie en de Verenigde Staten te normaliseren, vooral omdat de Amerikaanse en Europese sancties tegen de economie en de defensie-industrie van de landen ernstige problemen hebben veroorzaakt voor president Erdogan die te maken heeft met galopperende inflatie en de stopzetting van talrijke defensieprogramma's die kenmerkend zijn voor het bestuur ervan, zoals de Altay-gevechtstank of de TFX-jager. In deze omstandigheden, de aankondiging van de Turkse minister die verantwoordelijk is voor defensie-industrie, Ismael Demir, blijkt in een interview met de media van het land duidelijk een teleurstelling te zijn voor Europeanen en Amerikanen.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks