Informatie Belangrijk : Door een technisch probleem konden abonnees hun abonnement met hetzelfde e-mailadres niet verlengen. Het probleem is nu verholpen.
Net als de aanval op Polen in 1939 door nazi-Duitsland en die van Pearl Harbor door de Japanse keizerlijke vloot in 1941, namen westerse leiders, waaronder de Verenigde Staten, bij verrassing, vooral op strategisch niveau. Dit markeerde niet alleen de terugkeer van oorlogsvoering met hoge intensiteit, maar er was ook een van de twee belangrijkste kernmachten op de planeet bij betrokken. Erger nog, het vond niet plaats in het Midden-Oosten of in een obscuur land in de Kaukasus, maar in Europa, een continent dat de afgelopen decennia grotendeels bewaard is gebleven, althans sinds de oorlogen in Joegoslavië. En het minste dat kan worden gezegd, is dat deze nieuwe geopolitieke realiteit niet was voorzien door westerse leiders, aangezien hun legers voor het grootste deel niet groot genoeg waren, noch georganiseerd en uitgerust waren om te reageren op dit soort engagement, of het nu gaat om vuurkracht , veerkracht of reactievermogen.
Op de dag dat de aanval begon, Stafchef van de Bundeswehr, luitenant-generaal Alfons Maar, schreef op zijn LinkedIn-pagina dat de Duitse strijdkrachten, na 30 jaar van onderinvestering, niet klaar waren om te reageren op dit soort bedreigingen, wat ertoe leidde dat de nieuwe kanselier Olaf Scholz slechts 3 dagen later voor de Bondsdag presenteerde een zeer ambitieus investeringsplan om snel de nodige capaciteiten voor de Duitse legers te herstellens om de nieuwe realiteit onder ogen te zien. Dit is gebaseerd op een noodbudget van 100 miljard euro om de meest cruciale aankopen op korte termijn te financieren, waaronder F-35A gevechtsvliegtuigen voor de NAVO-missie voor het delen van kernwapens, gevechtsvliegtuigen Typhoon ECR voor missies om vijandige luchtverdediging te onderdrukken, CH-47F Chinook zware transporthelikopters ter vervanging van het CH-53 Super Station uit de jaren 70, luchtafweer- en raketafweersystemen, gepantserde infanteriegevechtsvoertuigen en meer dan € 20 miljard om de voorraden munitie en reserveonderdelen aan te vullen die de afgelopen decennia grotendeels zijn uitgehold, terwijl de financiering wordt verhoogd voor kritische Europese programma's FCAS, MGCS en Eurodrone.
Dit plan, dat nog de goedkeuring van de Bondsdag moet krijgen, maar dat al de steun heeft van de regeringscoalitie, maar ook van de Duitse rechterzijde van de CDU, is van plan om het niveau van de Duitse investeringen op het gebied van defensie gedurende 4 jaar op het hoogste niveau te handhaven. 2022-niveau (€ 48 miljard), waaraan tot 25 gemiddeld € 2025 miljard aan uitzonderlijke investeringen per jaar zal worden toegevoegd, voordat het aan La Défense toegewezen budget na deze deadline wordt verhoogd tot 2% van het Duitse BBP. Berlijn is echter niet de enige Europese hoofdstad die sinds 24 februari een belangrijke verschuiving in haar beleid en defensieambities heeft aangekondigd. In feite hebben bijna alle Europese landen hetzelfde gedaan, Italië heeft toegezegd om zijn uitgaven tegen 2 op 2028% van zijn BBP te brengen, de Nederland hetzelfde hebben gedaan, als Zweden, Spanje et meeste Oost-Europese landen. Polen, ondertussen mikt het nu op een defensie-inspanning van 3% van zijn BBP, net als Griekenland. Zelfs België, hoewel de NAVO de slechte leerling op dit gebied is, heeft een verhoging van zijn defensiebegroting aangekondigd tot 1,5% van zijn BBP, een stijging van bijna 50% in vergelijking met het huidige niveau. Maar één land, en niet het minste in Europa, is een uitzondering op dit gebied, aangezien Frankrijk tot dusver geen ontwikkeling heeft aangekondigd in zijn defensie-inspanningen of zijn ambities op dit gebied.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
[…] […]
[…] De Franse autoriteiten waren op dit gebied bijzonder discreet gebleven. Het is waar dat het land al in 2017 een poging had ondernomen om de curve van investeringen in defensie om te keren, met een strategische herziening en een militaire programmeringswet (LPM) die een lineaire verhoging van het budget van de legers van 1,7, € 2022 miljard per jaar tot 3, daarna € 2023 miljard per jaar in 2024 en 2022. Bovendien maakten defensiekwesties geen deel uit van de belangrijkste campagnethema's voor de presidentsverkiezingen of voor de parlementsverkiezingen die volgden, noch van de kant van de vertrekkende president, noch die van de oppositie, die gedurende deze hele periode een ondoorzichtige dekvloer rond het onderwerp vormden. Ter gelegenheid van de Eurosatory 3-tentoonstelling afgelopen juni kondigde de nieuw herkozen president Macron echter aan dat een update van de LPM nodig zou zijn om nieuwe defensie-uitdagingen het hoofd te bieden, waarmee hij bevestigde dat het land zijn defensie-inspanningen in de komende jaren zou moeten opvoeren. komen. Een week geleden was het de minister van Strijdkrachten, Sebastien Lecornu, die bevestigde dat het budget voor de strijdkrachten inderdaad met 2023 miljard euro zou stijgen in XNUMX. de budgettaire houdbaarheid van een dergelijke inspanning. […]
[…] defensiekwesties werden volledig genegeerd in het publieke debat tijdens de presidentiële campagnes..., internationaal nieuws en de relatieve druk van alle buren […]