In 1997 ondertekenden de NAVO en de Russische Federatie een bilaterale overeenkomst waarin de twee partijen zich er met name toe verplichtten hun respectieve tactische nucleaire aanvalscapaciteiten niet uit te breiden tot buiten hun bestaande vorm. Met andere woorden, de NAVO beloofde geen kernwapens in te zetten buiten de 5 landen die deelnemen aan de gezamenlijke afschrikking van het Bondgenootschap (Duitsland, België, Italië, Nederland en Turkije), terwijl Rusland beloofde zijn kernwapens niet buiten zijn grenzen te plaatsen of over te brengen. Toen de Russische president Vladimir Poetin tijdens een nieuwe ontmoeting met zijn Wit-Russische ambtgenoot Alexander Loekasjenko dat aankondigde: Rusland zou leveren aan zijn buur en bondgenoot korteafstandsballistische systemen Iskander-M, waarin werd gespecificeerd dat ze konden worden bewapend met kernkoppen, en eraan toevoegend dat Rusland de Wit-Russische Su-25's zou moderniseren om atoombommen te kunnen vervoeren, lanceert deze zonder twijfel een nieuwe veiligheidscrisis in Europa, mogelijk net zo riskant als niet het geval was. Euroraketcrisis in het midden van de jaren tachtig.
Voor de Wit-Russische president is het volgens hem een kwestie van reageren op de herhaalde vluchten van met kernwapens bewapende NAVO-vliegtuigen nabij zijn grenzen, en van het verwerven van een symmetrisch reactievermogen in geval van nucleaire agressie door het Atlantisch Bondgenootschap. In feite is het uiterst onwaarschijnlijk dat Moskou Minsk zo'n capaciteit zal geven, of het nu wel of niet wordt gecontroleerd, zoals in de NAVO, door een systeem met twee sleutels. Aan de andere kant zal een dergelijke aankondiging Rusland hoogstwaarschijnlijk in staat stellen Iskander-M's op Wit-Russisch grondgebied in te zetten, terwijl het de controle stevig behoudt, bewerend dat ze worden geëxploiteerd door lokale troepen, terwijl het, zoals het al had gedaan, de overeenkomst van 1997 aan de kaak stelt en de aanwezigheid van Amerikaanse kernwapens in Europa, in tegenspraak, volgens Moskou, met het Non-proliferatieverdrag. Verder is het zeer verrassend dat Vladimir Poetin de modernisering van de Wit-Russische Su-25's aankondigde om nucleaire aanvallen uit te kunnen voeren, aangezien deze apparaten niet geschikt zijn voor deze missie, terwijl andere apparaten van het Wit-Russische arsenaal, met name de Mig-29 zou veel geschikter zijn.
Er moet ook worden opgemerkt dat Vladimir Poetin in zijn verklaringen spreekt over Iskander-M-systemen, en niet over Iskander-E, de versie die is gewijd aan de export van de Russische ballistische grond-tot-grondraket, die zonder veel succes, door Armenië tijdens de Nagorno-Karabach Oorlog. De Iskader-E presteert namelijk minder goed, is niet ontworpen om een nucleaire aanval uit te voeren en is bijvoorbeeld niet uitgerust met dezelfde manoeuvreercapaciteiten, noch de zelfverdedigings- en loksystemen die zijn uitgerust met de Iskander-M. Deze systemen werden voor het eerst in Oekraïne gebruikt door Russische troepen, en bleek effectief tegen S-300's die grote Oekraïense steden beschermden.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
[…] […]