Finland en Zweden kunnen lid worden van de NAVO, maar de concessies aan Turkije zijn hoog

Aangezien Turkije het onderwerp is van talrijke Europese sancties na zijn interventie in Syrië, Libië en de inzet van troepen in het oostelijke Middellandse Zeegebied tegen Griekenland en Cyprus, wist president Erdogan dat Finland en Zweden voor hem een ​​formidabel drukmiddel zouden zijn om de deze sancties, en om de hand van de twee Scandinavische landen te forceren in hun steun aan de Koerdische bewegingen. Door standvastig te blijven in zijn verzet tegen de toetreding van de twee landen tot de Atlantische Alliantie, heeft RT Erdogan inderdaad zijn doel bereikt, en als de officiële persberichten de opheffing van het veto van Ankara voor deze toetredingen verwelkomen, wordt de weg vrijgemaakt voor een versneld proces van om te reageren op de groeiende Russische dreiging, hebben Stockholm en Helsinki, maar zeer waarschijnlijk ook de Amerikanen, moeten toegeven aan veel Turkse eisen, waarvan sommige niet zonder problemen bij de uitvoering ervan zullen leiden.

De Turkse eisen hadden betrekking op verschillende punten, die allemaal werden aanvaard door de Zweden en Finnen tijdens de onderhandelingen die aan de zijlijn van de NAVO-top in Madrid werden gehouden. Allereerst eiste Ankara de beëindiging van het Zweedse embargo op de levering van bewapeningssystemen aan Turkije, en dat de twee Scandinavische landen een technologische defensiesamenwerking beginnen met de Turkse industrie. Dit verzoek is belangrijk, omdat het in bepaalde gebieden het mogelijk maakt om te omzeilen de sancties van andere Europese landen die de industriële en technologische inspanningen van defensie belemmeren vijftien jaar in dienst van RT Erdogan. Dit is met name het geval voor scheeps- en onderzeese voortstuwingstechnologieën, evenals voor bepaalde composietmaterialen en hightech legeringen die in Turkije ontbreken voor de uitvoering van bepaalde programma's, zoals de Altay-tank.

Ten tweede verbinden Zweden en Finland zich ertoe de Koerdische politieke bewegingen van de YPG niet langer te steunen en een vastberaden beleid te voeren tegen de Koerdische terroristische organisaties die Turkije bedreigen, in het bijzonder de PKK. Helsinki en vooral Stockholm hadden echter welwillende standpunten ingenomen tegenover de Koerdische diaspora, met name door leiders van de YPG en de Peshmerga's te verwelkomen. Dit punt zal bijzonder kritiek zijn in Zweden, aangezien de regering van Magdalena Andersson zich pas enkele weken geleden verzette tegen een motie van wantrouwen dankzij de steun van MP Amineh Kakabaveh van Koerdische afkomst en zijzelf een voormalige Peshmerga, waarbij de laatste duidelijk heeft gemaakt dat deze politieke steun was afhankelijk van de Zweedse nationale steun voor de Koerdische zaak. Bovendien verkreeg Ankara van Stockholm en Helsinki de garantie dat de twee Scandinavische landen gunstig zouden reageren op Turkse uitleveringsverzoeken met betrekking tot mogelijke leiders van terroristische bewegingen, wat niet zonder aanzienlijke golven van protest zal gaan in beide landen, zowel politiek als sociaal.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement