Waarom veranderen de Russische onderzeeër Belgorod en de 2M39 Poseidon nucleaire torpedo niets?

Ter gelegenheid van de campagne voor de Russische presidentsverkiezingen van 2018 veroorzaakte de vertrekkende president Vladimir Poetin een zekere verbijstering in het Westen. door in het openbaar verschillende "revolutionaire" militaire programma's te presenteren, verondersteld een beslissend voordeel te geven aan de Russische legers voor het komende decennium.

Onder deze programma's zullen de RS-28 SARMAT ICBM-raketten en de Avangard hypersonische zweefvliegtuig dit jaar in dienst worden genomen, terwijl de Kinzhal hypersonische raket in de lucht al is uitgerust met enkele Mig-31K's die sinds 2019 zijn aangepast. De nucleair aangedreven kruisraket Burevestnik heeft meer of minder in de vergetelheid geraakt.

Wat betreft de dronized 2M39 Kanyon nucleair aangedreven zware torpedo, ook wel Poseidon of Status-6 genoemd, deze zou binnenkort in actieve dienst moeten treden, terwijl de Belgorod-onderzeeër, die hem zal besturen, is geleverd aan de Russische marine. 2022.

24 meter lang en 2 meter in diameter, de Kanyon-torpedo is in feite een autonome drone aangedreven door een geminiaturiseerde kernreactor, waardoor hij zeer hoge snelheden van ongeveer 100 knopen kan bereiken, en uitgerust met een autonomie van meer dan 6000 km, genoeg om over te steken de Atlantische Oceaan heen en weer, tot een diepte van 1000 meter.

Bovendien heeft de Kanyon een nucleaire lading van 100 kiloton, gelijk aan die van de individuele atmosferische terugkeersystemen MIRV, met een vermogen tot strategische vernietiging.

Het scenario van het gebruik van dit wapen is gebaseerd op een pre-inzet door de gemodificeerde nucleaire raketonderzeeër Belgorod of door de Khabarovsk die voor dit doel is aangepast, waardoor de torpedo haven- of kustinstallaties van de tegenstander kan treffen, zoals de militaire haven van Norfolk.

Vanwege zijn structuur zou een dergelijke explosie zeer aanzienlijke schade toebrengen aan de aangemeerde vloot, de vernietiging van militaire en civiele kustinfrastructuur en de besmetting van een uitgestrekt kustgebied, waardoor deze ruimte definitief moet worden geëvacueerd.

Om de Kanyon te vervoeren, heeft de Russische marine speciaal de Belgorod-kruisraketonderzeeër aangepast. De bouw van het schip begon in 1992, maar werd een paar jaar later wegens geldgebrek verlaten.

In 2012 hervatte de Russische Marinestaf de bouw van de onderzeeër, op basis van gewijzigde plannen met betrekking tot de schepen van het 949AM Antey-project (Oscar 2 in de NAVO-aanduiding), om de lengte te vergroten van 154 naar 184 meter, en de waterverplaatsing onder water. van 20.000 ton tot 30.000 ton, waarmee het de grootste onderzeeër ter wereld in dienst is nadat de laatste in reserve was geplaatst. Typhoon Russisch.

Het nieuwe schip zal dus tot 6 Kanyon-torpedo's kunnen implementeren, terwijl het profiteert van de verbeterde discretie van de Antey, veel hoger dan die van oudere Russische onderzeeërs.

Volgens Russische communicatie, die vaak in het Westen wordt herhaald, zou de komst van het koppel Belgorod/Kanyon het strategische evenwicht in de Atlantische Oceaan grondig moeten verstoren en een directe bedreiging vormen voor de Amerikaanse havens, vooral omdat met zijn snelheid, diepte en bereik , zou de Kanyon onmogelijk te onderscheppen zijn.

We hebben daar alle kenmerken van wat de Duitsers graag ontwierpen onder de term Wunderwaffen, of wonderwapen. De werkelijkheid is echter heel anders...

Het gebruik van de Kanyon, of de eenvoudige inzet ervan nabij de Amerikaanse kusten aan boord van de Belgorod, zou voor de Verenigde Staten een onaanvaardbare casus belli vormen, vergelijkbaar met de inzet van SS-4-raketten op het eiland Cuba in 1962, met name aangezien de onderzeeër het onderwerp zal zijn van alle aandacht van de Amerikaanse marine en geallieerde vloten, en de Kanyon, door zijn ontwerp, zeer waarschijnlijk niet akoestisch discreet is.

Met andere woorden, het is zeer onwaarschijnlijk dat het koppel Belgorod/Kanyon de omtrek van de akoestische bescherming rond de oostkust van de Verenigde Staten en Canada zal kunnen overschrijden. Er blijft de mogelijkheid om torpedo's op grote afstand te lanceren, om te profiteren van zijn autonomie, weddend op zijn snelheid voor zijn bescherming.

Toegegeven, geen enkele westerse torpedo overschrijdt vandaag de 60 knopen, wat het onderscheppen van de Kanyon moeilijk maakt. Moeilijk, maar niet onmogelijk.

Ter herinnering: aan het einde van de jaren tachtig beschikte de Sovjet-marine al over nucleaire onderzeeërs, de Alpha's, die in staat waren tot topsnelheden die hoger waren dan die van westerse torpedo's. De oplossing was dus om het doelwit van voren aan te vallen, en niet van achteren, waardoor de torpedo ook bij de torpedobuizen van de onderzeeër kon ontploffen.

Zelfs zonder impact zou de schokgolf dan de explosie van de torpedo's in hun buizen kunnen veroorzaken, en dus het verlies van de onderzeeër die, met een snelheid van 35 knopen zoals de Alpha's, dan blind en doof zou zijn en daarom niet in staat zou zijn om de dreiging te vermijden .

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement