Als er sprake is van verdeeldheid, zowel op het niveau van de staf als onder de politieke klasse in Frankrijk, dan is het wel de kwestie van een tweede vliegdekschip voor de Franse marine. De situatie is echter paradoxaal, aangezien er slechts twee marines op de planeet zijn met nucleair aangedreven vliegdekschepen, bovendien uitgerust met katapulten en vangdraden die het mogelijk maken een breed scala aan apparaten te implementeren.
Wat andere marines betreft, zij moeten het doen met vliegdekschepen of vliegdekschepen die bewapend zijn met korte of verticale startvliegtuigen zoals de F-35 en de Harrier, of die een springplank kunnen gebruiken zoals de Mig-29 of de J-15. ten koste van de belasting van het apparaat en van het aantal luchtrotaties dat door het schip wordt ondersteund. De voordelen van het CATOBAR-vliegdekschip (CATapultes en Brins d'ARrêts) zijn van dien aard dat Peking enorme inspanningen heeft geleverd om het te verwerven, terwijl het nieuwe vliegdekschip Fujian Type 003 werd op 17 juni van dit jaar gelanceerd.
overzicht
De vervanger van Charles de Gaulle wordt verzekerd in de LPM
In 2020 de minister van Strijdkrachten Florence Parly kondigde de lancering aan van het programma bedoeld voor het ontwerpen en bouwen van de vervanging van het nucleaire vliegdekschip (PAN) Charles de Gaulle, in de vaart sinds 2001, en dat in 2038 de lijn zal moeten verlaten. Het nieuwe schip zal eveneens nucleair aangedreven worden, net als zijn voorganger, maar veel imposanter, met een geschat tonnage van 70.000 tot 80.000 ton, bijna het dubbele van de 45.000 ton van de Charles de Gaulle, om de opvolger van te implementeren Rafale M, ook indrukwekkender dan het apparaat dat het zal vervangen.
Bovendien zal het schip katapulten hebben, niet door stoom aangedreven zoals de Charles de Gaulle en de vliegdekschepen Foch en Clemenceau ervoor, maar elektromagnetisch, die in de Verenigde Staten zullen worden aangeschaft en van hetzelfde model zijn als die waarmee de nieuwe super wordt uitgerust. Amerikaanse nucleaire vliegdekschepen van de Ford-klasse.
Net als zijn voorganger zal het nieuwe Franse vliegdekschip echter lijden onder een grote zwakte, namelijk dat het het enige vliegdekschip in dienst is bij de Franse marine, waardoor het niet mogelijk wordt om de essentiële, onafscheidelijke luchtbestendigheid van de marine te garanderen. vanwege het afschrikkende karakter ervan.
Hoewel de bouw van de vervanging van de Charles de Gaulle al tot talloze protesten had geleid, is het waar dat deze grotendeels uit één enkele bron voortkwam: de begrotingsinspanning die verband houdt met de bouw van een tweede gebouw en de marineluchtgroep ervan. wordt zo hoog geacht dat het niet wordt overwogen en uitgesteld tot een later besluit, in een herhaling van wat er de afgelopen twintig jaar is gedaan met betrekking tot een mogelijk zusterschip van de Charles de Gaulle.
Hoewel de veiligheidssituatie de afgelopen maanden aanzienlijk is geëvolueerd, zowel in Europa als in de Stille Oceaan en het Midden-Oosteneen nieuwe militaire programmeringswet zal dit najaar dringend worden ontworpen om in te spelen op deze geopolitieke ontwikkelingenIs het relevant, of eenvoudigweg mogelijk, om door te gaan met de bouw van een tweede vliegdekschip dat bedoeld is om naast de vervanger van de Charles de Gaulle te opereren, terwijl de gehele strijdkrachten kampen met talrijke capaciteitstekorten om eventuele noodsituaties het hoofd te kunnen bieden?
Sterke en zwakke punten en beperkingen van een tweede vliegdekschip voor de Franse marine
Hoewel het vliegdekschip populair is bij de meeste grote strijdkrachten ter wereld, heeft het in Frankrijk geen tekort aan tegenstanders. Volgens de vaak aangevoerde argumenten zou dit schip duur en kwetsbaar zijn, en kredieten verbruiken die veel efficiënter besteed zouden kunnen worden aan het vergroten van andere capaciteiten, zoals de gevechtsvloot, de onderzeebootvloot of de oppervlaktevloot.
Een complexe en moeilijke keuze van de te bereiken middelen
Bovendien werd het paar gevormd door de Rafale en het nieuwe A330 MRTT-vliegtuig voor het bijtanken tijdens de vlucht zou de luchtmacht in staat stellen langeafstandsoperaties uit te voeren, zonder de noodzaak een vliegdekschip in te zetten, waarvan het operationele voordeel daarom volgens de tegenstanders twijfelachtig, zo niet overbodig zou zijn .
Het budgettaire aspect staat buiten kijf, aangezien de lucht- en ruimtemacht voor de prijs van een tweede nucleair vliegdekschip en de schepen en vliegtuigen die nodig zijn voor de implementatie ervan, 80 Rafale extra, dat wil zeggen vijf gevechtssquadrons, evenals een squadron extra A330 MRTT's, waardoor de theoretische omvang feitelijk wordt verdubbeld. En als de Franse marine haar eerste vliegdekschip zou opgeven, zou ze zes fregatten en drie extra nucleaire aanvalsonderzeeërs kunnen verwerven.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
[…] […]
We moeten alle oceanen ‘bedekken’ met onze bezittingen, de vraag rijst niet eens! Een extra PAN is absoluut noodzakelijk en helikopterdragers moeten de grond bezetten en onze aanwezigheid in het buitenland laten gelden. Het zou niet erger zijn voor onze ‘herindustrialisatie’ beloofd door de clown van het Elysée!