Erdogan mobiliseert zijn nationalistische electoraat door Griekenland te bedreigen met een aanval zonder waarschuwing

Een tijdje leek het erop dat de Turkse president RT Erdogan zijn maagdelijkheid probeerde te verlossen tegenover zijn NAVO-partners en de Verenigde Staten nadat Rusland Oekraïne had aangevallen. Ankara, dat aanvankelijk stevig in de schoenen van Moskou stond, ondersteunde met name de Oekraïense defensie door TB2 Bayraktar-drones te leveren, die al snel een van de symbolen van het verzet van het land werden, en door de zeestraat die naar de Zwarte Zee leidde te sluiten om te voorkomen dat de Russische marine schepen daarheen zou overbrengen. Tegelijkertijd oefende Turkije druk uit op Washington en het Witte Huis om de aankoop van nieuwe F-16-jagers en moderniseringskits voor zijn eigen vliegtuigen goed te keuren, evenals om opnieuw turbines en helikopters voor zijn eigen industrie te kunnen kopen. Toen Finland en Zweden vervolgens een aanvraag indienden om lid te worden van de NAVO, de Turkse president heeft zijn veto uitgesproken, officieel om Stockholm en Helsinki ertoe te brengen hun standpunten te versterken tegen de Koerdische militanten die hun toevlucht hebben gezocht in deze landen, maar ook om Washington ertoe te brengen toe te geven op de kwestie van de bewapening.

Helaas voor de Turkse leider, deHet Amerikaanse Congres lijkt niet geneigd om snel toe te geven aan dit onderwerp, terwijl deze laatste met zijn partij geconfronteerd wordt met een aanzienlijke daling in de peilingen, slechts enkele maanden voor de volgende parlements- en presidentsverkiezingen in het land. Niet in staat om zich tegen de Koerdische vijand op Syrisch grondgebied te keren, zoals hij eerder had aangekondigd, terwijl Rusland al op het scherpst van de snede staat met het Westen, lijkt het erop dat RT Erdogan heeft besloten om de spanningsdynamiek met buurland Griekenland nieuw leven in te blazen, eerst door bilaterale besprekingen af ​​te breken in mei, daarna door de hervatting van de mijnexploratie in de Egeïsche Zee aan te kondigen en door het aantal luchtaanvallen in de luchtidentificatiezone onder Griekse controle te vermenigvuldigen, terwijl Athene werd beschuldigd van provocatie door in te grijpen als gevechtsvliegtuig en luchtafweergeschut. Het laatste argument tot nu toe is dat de Turkse autoriteiten de remilitarisering van de Griekse eilanden van de Egeïsche Zee die aan haar kusten liggen, zoals het eiland Lesbos, aan de kaak stellen, en president Erdogan van het rechtstreeks bedreigen van Athene met een mogelijke militaire aanval zonder waarschuwing als vergelding, met behulp van sterk nationalistisch symbool hiervoor, met name de slag bij Izmir, waar in 1922 een Turkse overwinning op de Griekse strijdkrachten plaatsvond.

Het moet gezegd dat de presidents- en parlementsverkiezingen van 2023 er slecht uitzien voor president Erdogan en zijn AKP-partij. Met meer dan 45% in de peilingen medio 2021, is de partij vandaag tussen de 30 en 35% van de stemintenties gedaald, waarbij ze met name een groot deel van het lidmaatschap van Turkse jongeren heeft verloren. Tegelijkertijd keurde de belangrijkste kemalistische oppositiepartij, de CHP, het voornemen van 30% van de stemmen goed, na in april zelfs tijdelijk de AKP te hebben overtroffen, voordat Erdogan de spanningen met Athene nieuw leven inblies. Omdat hij niet kan bogen op een grote symbolische overwinning in het kader van de NAVO, of dat hij Washington over de F-16's heeft doen buigen, moet de Turkse president op zijn nationalistische electoraat vertrouwen om te proberen de trend te keren, terwijl de inflatie in het land blijft galopperen, na in augustus de grens van 80% te hebben overschreden, en de werkloosheid blijft zeer hoog, vooral onder jongeren boven de 20%.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement