5 verrassende onthullingen over het Russische leger in Oekraïne

Slechts enkele weken voor het begin van het Russische offensief in Oekraïne, de Poolse pers herhaalde de resultaten van een zeer verontrustende simulatieoefening. Aangeduid als "Zima-2020" (winter 2020), toonde het aan dat een Russisch offensief tegen Polen de val van Warschau in slechts 4 dagen zou betekenen, en alle belangrijke punten van het land in slechts één week. Vier weken later werden de Russische troepen die het offensief op Kiev leidden geblokkeerd in de buitenwijken van de stad en leden ze zeer zware verliezen door een zeer strijdlustig maar nog steeds slecht uitgerust en ongeorganiseerd Oekraïens leger. Een maand later besloot Moskou zijn troepenmacht in het noorden van Oekraïne terug te trekken, om te proberen zich in de richting van Donbass en Charkov te keren, die zich brutaal bleven verzetten tegen de opeenvolgende offensieven van de Russische troepen en hun hulptroepen vanuit Donbass en het zuiden van het land enerzijds om Mariupol in te nemen en zo de kruising met de Donbass te maken, en anderzijds om Odessa in te nemen. Tegenwoordig weten we dat alleen Mariupol uiteindelijk bezwijkt na een gevecht van zeldzame heldenmoed, terwijl de Oekraïense strijdkrachten een paar dagen lang enorme offensieven hebben gelanceerd om een ​​deel van het grondgebied dat verloren was gegaan in de Donbass ten opzichte van Cherson te heroveren.

Het is duidelijk dat de perceptie van de Russische militaire macht van experts, zowel militair als civiel, grotendeels onjuist was. Het gedrag van de Russische troepen in Oekraïne, maar ook de efficiëntie van de uitrusting en die van het commando, deden veel zekerheden die voor deze oorlog bestonden in twijfel trekken. Van deze ontdekkingen en verrassende onthullingen verdienen er vijf nader te worden bekeken: de mislukkingen van planning en intelligentie, de moeilijkheden van gecombineerde wapenactie, de zwakte van de luchtmacht, de inefficiëntie van de zeemacht en de veerkracht van het land en de legers in het aangezicht van verliezen.

1- Mislukkingen van Russische planning en inlichtingen

Tot 23 februari 2022 's avonds achtten veel militaire experts, evenals een meerderheid van de inlichtingendiensten, met uitzondering van de Verenigde Staten, een Russisch offensief tegen Oekraïne onwaarschijnlijk, zelfs onmogelijk. In het slechtste geval was het volgens hen een nieuwe inzet van troepen aan de Oekraïense grenzen om de onderhandelingen met Europa en de NAVO te beïnvloeden. Voor deze experts was het geen kwestie van naïviteit jegens het Russische regime, noch van misplaatste zelfgenoegzaamheid voor zijn president, maar van een feitelijke analyse van de situatie. Inderdaad, de door Moskou opgestelde militaire macht, iets meer dan 200.000 man, aan de grenzen van Oekraïne, leek veel te beperkt om de overwinning op de ongeveer 300.000 Oekraïense verdedigers te verzekeren, zelfs rekening houdend met de superioriteit die toen het Russische bevel, materieel, vuurkracht, luchtmacht en troepen.

Als het offensief bovendien niet binnen enkele weken zijn doel zou bereiken, zouden de Russische legers door de dooi in het noorden en oosten van het land ernstig gehandicapt kunnen raken in hun manoeuvres. Met andere woorden, de Russische legers hadden niet de middelen om rustig een offensief uit te voeren dat geografisch zo uitgebreid was als de inzet van troepen zou suggereren. De rest weten we natuurlijk wel. Het Russische offensief werd stopgezet in Kiev, Charkov en de Donbass, en alleen het zuidelijke front stelde de Russische legers in staat aanzienlijke terreinwinst te boeken. De komst van de dooi eind maart dwong de Russische generale staf haar troepen terug te trekken uit het noorden van het land, aangezien ze niet in staat waren om effectief te manoeuvreren, terwijl ze toenemende en zware verliezen leden van eenheden lichtere en zeer mobiele Oekraïners.

Het is duidelijk dat de Russische militaire operatie ernstige tekortkomingen had, zowel qua planning als qua inlichtingen. De Russische strategen, van wie Vladimir Poetin in de eerste plaats praalde met alle deugden, waaronder het talent van een grootmeester op het gebied van schaken, hadden duidelijk niet kunnen anticiperen op de tegenslagen waaraan de legers zouden worden blootgesteld, en hadden de strijdlust en het weerstandsvermogen van de Oekraïners zelf en van hun leiders ernstig onderschatten. Tot op de dag van vandaag weten we nog steeds niet de redenen voor dergelijke fouten, die desalniettemin duidelijk leken voor westerse analisten. Het is waarschijnlijk dat, zoals vaak het geval is, verschillende bijkomende factoren een dergelijke mislukking hebben veroorzaakt, variërend van de druk die wordt uitgeoefend door de macht tot de overwaardering van de operationele capaciteiten van Russische eenheden tegen een achtergrond van endemische corruptie, evenals de ernstige onderwaardering van het potentieel voor verzet en mobilisatie van de Oekraïense macht. Het feit blijft dat de strategische en tactische superioriteit van de Russische legers, die aan het begin van het jaar 2022 nog steeds werd aangenomen, uiteraard grotendeels is ondermijnd door een leger bestaande uit dienstplichtigen en reservisten, en het is waarschijnlijk dat als "Zima 2020 ” vandaag zouden worden overgespeeld, zouden de resultaten heel anders zijn.

2- Moeilijkheden van Russische eenheden in termen van gecombineerde wapenactie

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement