Sinds de toespraak van Vladimir Poetin vanmorgen op de Russische publieke zenders is er grote opwinding ontstaan in de Europese media, en dus ook in de publieke opinie als geheel. Geconfronteerd met wat elke dag meer en meer op een operationele impasse lijkt, heeft de Russische president drie belangrijke maatregelen aangekondigd om te proberen de situatie in Oekraïne en Europa in zijn voordeel om te buigen. Deze openbare verklaring van de Russische president, een paar minuten later ondersteund door de minister van Defensie, Sergey Choigou, bracht de oorlog die op 3 februari begon, naar een nieuw stadium en deed het schrikbeeld van een totale en nucleaire oorlog in Europa toenemen. Het is echter noodzakelijk om een algemeen beeld te hebben van de materialiteit van deze aankondigingen en bedreigingen, evenals hun articulatie naar elkaar en naar de bestaande realiteit, om hun doel te begrijpen.
Ten eerste kondigde Vladimir Poutine een gedeeltelijke mobilisatie aan, dat wil zeggen 300.000 mannen, om het militaire apparaat in Oekraïne te versterken, onder de mannen van 18 tot 65 jaar die het statuut van reservist hebben en een militaire ervaring hebben, zelfs ver weg. Aan het einde van deze presidentiële aankondiging verklaarde Sergei Choigou dat slechts een deel van deze 300.000 mannen op korte termijn daadwerkelijk zal worden gemobiliseerd en dat de gevallen in elke oblast afzonderlijk zullen worden bestudeerd. Sinds vanochtend zijn echter alle vluchten die vertrekken van Russische luchthavens naar Turkije, Azerbeidzjan of Wit-Rusland stormenderhand veroverd door veel jonge Russen die bang zijn gemobiliseerd te worden. Het feit blijft dat zelfs een gedeeltelijke toepassing van gedeeltelijke mobilisatie een zeer moeilijke uitdaging vormt voor de Russische legers, die momenteel niet over de nodige uitrusting beschikken om deze hulptroepen te bewapenen en uit te rusten, wat suggereert dat ze een rol van veiligheid en territoriale controle zouden kunnen spelen, in plaats van de frontlinie te versterken.
De tweede aankondiging van Vladimir Poetin betreft de organisatie aan het einde van de week van een "zelfbeschikkingsreferendum" in de 4 oblasten die gedeeltelijk worden gecontroleerd door de Russische troepen, namelijk de oblasten Cherson, Zaporizhia, Donetsk en Luhansk. Net als degene die op de Krim is georganiseerd na de interventie van Russische speciale troepen in 2014, is het doel hier om, vanuit het oogpunt van de Russische wet, en dus van de publieke opinie in het land, de gehechtheid van deze gebieden aan Rusland, dus om hun dezelfde status te verlenen als alle Russische gebieden, met name wat betreft de mogelijkheid om een beroep te doen op het volledige Russische militaire arsenaal om de territoriale integriteit van het land te beschermen. Het feit dat deze referenda niet worden erkend door de internationale gemeenschap heeft geen invloed op de doelstelling die Vladimir Poetin hier nastreeft.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
[…] […]