4 redenen om het schema van FCAS- en MGCS-programma's te versnellen

Terwijl de Frans-Duitse samenwerking rond de FCAS-gevechtsvliegtuigprogramma's van de 6e generatie en het MGCS-gevechtstankprogramma van de nieuwe generatie voorbestemd leek om toe te treden tot de zeer lange lijst van afgebroken industriële defensiesamenwerking, hebben de minister van strijdkrachten, Sebastien Lecornu en de Duitse minister van Defensie Christine Lambrecht kondigde vorige week op een gezamenlijke persconferentie aan dat deze programma's zullen eindigen, wat suggereert dat: de uitvoerende macht aan beide zijden van de Rijn was nu van plan de controle over de uitvoering van deze programma's terug te krijgen. Deze herbevestigde en vastberaden politieke wil, maar ook de geopolitieke en budgettaire context van de twee landen, sporen alle beperkingen op die van toepassing zijn op het nastreven van deze twee programma's en openen nieuwe, zeer relevante perspectieven als het inbeslagnames zijn. De belangrijkste hiervan is niemand minder dan de herdefiniëring van de schema's die tegenwoordig de ontwikkeling van deze belangrijke apparatuur bepalen. Er zijn inderdaad 4 argumenten voor het versnellen van ontwikkelingen, en verkorting van het schema van de twee programma's : de operationele behoeften van de legers, de evolutie van de internationale markt, de nieuwe middelen waarover de legers van de twee landen beschikken, evenals de vermindering van de industriële risico's en beperkingen die hen omringen.

1- Geconfronteerd met de nieuwe wapenwedloop

Volgens Eric Trappier, CEO van Dassault Aviation, zal het FCAS-programma in zijn huidige vorm niet in staat zijn om vóór het einde van de jaren 2040 een nieuw operationeel vliegtuig te produceren, terwijl er aanvankelijk sprake was van de levering van het eerste gevechtsvliegtuig tegen XNUMX. het einde van het volgende decennium. Tot die tijd zal het dus zo blijven Rafale Frans en Typhoon Duitsers moeten de linie behouden, ook in het licht van de komst van nieuwe vliegtuigen zoals de Russische Su-57 en de Chinese J-20 en J-35, allemaal ontworpen om te behoren tot de 5e generatie gevechtsvliegtuigen, of helemaal niet dat deze classificatie relevant is. Bovendien ontwikkelt Peking andere modellen, zoals de JH-XX, bedoeld ter vervanging van de JH-7 jachtbommenwerpers, en heeft het zich er al toe verbonden ontwerp een gevechtsvliegtuig van de 6e generatie dat rond 2035 in dienst moet komen, samen met het Amerikaanse NGAD en het Britse Tempest. Tegelijkertijd zullen Moskou en Peking hun nieuwe Pak-DA en HH-20 strategische stealth-bommenwerpers gebruiken, met prestaties waarvan we denken dat ze dicht bij die van de nieuwe Amerikaanse B-21 Raider liggen. Ook op het gebied van de luchtafweer worden de komende twintig jaar veel vorderingen verwacht, hetzij door de komst van nieuwe grond-luchtsystemen, soms hypersonisch, zoals de S-20 en de vervanging van de HQ-500. in ontwikkeling, of door de vermenigvuldiging van gerichte energiewapens en gevechtsdrones. Ondanks hun vermogen om te moderniseren, geen van beide Rafale noch de Typhoon zullen niet in staat zijn om effectief met deze nieuwe systemen om te gaan, of op zijn minst het technologische overwicht te verwerven dat door de westerse doctrine wordt vereist.

Het probleem is strikt identiek met betrekking tot zware gepantserde voertuigen, en lijkt zelfs veel urgenter, als we oordelen naar de aantrekkingskracht die wordt gegenereerd door de K2 Black Panther Zuid-Koreaans in de afgelopen maanden, evenals de nieuwe K51 Panther gepresenteerd door Rheinmetall tijdens de tentoonstelling Eurosatory 2022. Sterker nog, voorbij de relatieve veroudering van de Leopard 2 Het Duitse en Franse Leclerc dat het MGCS-programma in het beste geval na 2035 wil vervangen, beschikt noch Nexter in Frankrijk, noch Krauss Maffei Wegman in Duitsland over een grote serieproductielijn om deze gepantserde voertuigen te vervaardigen, dus ook al is de noodzaak voor modernisering van de tankvloot in Europa en de rest van de wereld werd duidelijk benadrukt door de oorlog in Oekraïne. Als we redelijkerwijs kunnen twijfelen aan het feit dat de Russische legers in 14 een grote vloot van de nieuwe T-2035 Armata zullen kunnen verwerven, en als tot nu toe geen publieke informatie het bestaan ​​bevestigt van een vloot, hoewel er waarschijnlijk een programma is gericht op het vervangen van het Chinese Type 099A, weegt het ontbreken van een moderne Europese oplossing voor zware tanks nog steeds ernstig op de geopolitieke evenwichten in Europa. Naast de puur industriële aspecten heeft de oorlog in Oekraïne ook de absolute noodzaak aangetoond om gepantserde voertuigen aan de frontlinie nu uit te rusten met een nieuwe generatie beschermingssystemen, in het bijzonder Hard-Kill-systemen, evenals nieuwe communicatie- en communicatiemogelijkheden tanks van eerdere generaties, zoals de Leopard 2, de Leclerc maar ook de Abrams of de T-90, zijn niet geoptimaliseerd.

2- Behoud en breid het exportmarktaandeel uit

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement