Er zijn tot op heden niet minder dan 7 programma's gericht op het ontwerpen of integreren van drones om de capaciteiten van gevechtsvliegtuigen uit te breiden, en dit alleen voor het Westerse kamp. In de Verenigde Staten draaien deze programma's om de Next Generation Air Dominance van de Amerikaanse luchtmacht en de F/A-XX van de Amerikaanse marine; in Europa rond FCAS-programma's et Storm; en in Azië rond Japanse FX-programma's, Zuid-Koreaanse KF-21 Boramae, net zoals Australische MQ-28 Ghost Bat. Ze zijn allemaal gericht op het ontwerpen van krachtige stealth-gevechtsdrones, die in staat zijn om te evolueren rond en in het voordeel van bemande gevechtsvliegtuigen, om hun detectie-, offensieve en defensieve capaciteiten uit te breiden. Hoewel de gevechtsvliegtuigprogramma's grote nationale ambities in zich dragen die de mogelijkheden tot toenadering beperken, vormen deze gevechtsdrones van hun kant vooral economische vectoren die in staat zijn om gedifferentieerde capaciteiten te dragen. Daarom is het niet verwonderlijk dat het ontwerp van deze systemen nu wordt overwogen binnen internationale partnerschappen, ook binnen nieuwe generatie gevechtsvliegtuigprogramma's, zowel om de kosten te verlagen om de distributie te vergroten, als om in de komende jaren een de facto standaard op te leggen.
Het is in ieder geval het initiatief van de secretaris van de luchtmacht Franck Kendall, als onderdeel van het NGAD-programma. Deze laatste is in feite in gesprek gegaan met verschillende van zijn naaste internationale partners, Groot-Brittannië aan de ene kant, Japan en Australië aan de andere kant, om een reeks nieuwe gevechtsdrones te ontwikkelen die compatibel zijn met NGAD-, Tempest- en FX-programma's . Volgens de politieke chef van de US Air Force zouden de Amerikaanse, Japanse en Britse programma's van nieuwe generatie gevechtsvliegtuigen enorm gebaat zijn bij het gebruik van een gemeenschappelijk en gestandaardiseerd assortiment gevechtsdrones en Loyal Wingmen, zonder dat het echter een vraag is , om verder te gaan in de technologische uitwisseling rond het NGAD-programma dat, net als de F-22 ervoor, een zeer geavanceerd technologisch programma blijft dat bedoeld is om vanaf dit moment het beste luchtsuperioriteitsvliegtuig te ontwerpen.
Vooralsnog was het Europese FCAS-programma, dat Frankrijk, Duitsland en Spanje samenbrengt, aanvankelijk niet van plan om een gevechtsdrone van dit type te ontwerpen. Dit heeft tot doel om voor dit soort missies een reeks drones in de lucht van complementaire grootte en capaciteit, en aangewezen Remote Carrier. Deze drones zijn ontwikkeld binnen de pijler “Effectors” van het programma door Airbus DS met MBDA als hoofdpartner. Maar de zaken zouden heel goed kunnen veranderen, nadat Spanje had voorgesteld om een nieuwe pijler toe te voegen aan het programma dat opnieuw aan Airbus DS werd toevertrouwd, om een autonome zware gevechtsdrone te ontwerpen. Voor Madrid gaat het zowel om het Europese programma een extra capaciteit te geven die steeds belangrijker lijkt gezien de inspanningen die elders worden geleverd om het te verwerven, als om een effectieve uitweg voor te stellen om Airbus DS in staat te stellen te profiteren van zijn ontwerp capaciteiten voor een luchtgevechtssysteem, en komen zo uit de top van de crisis die zich verzette tegen Dassault Aviation en Airbus DS rond de Next Generation Fighter-pijler, en die de voortzetting van het programma nu al 1 jaar blokkeert.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
[…] […]