Na Australië en Noorwegen doet ook Zweden het zonder zijn NH90-helikopters

Halverwege de jaren tachtig hebben Frankrijk, Duitsland, Nederland en Italië zich ertoe verbonden om in het kader van een NAVO-project gezamenlijk een nieuwe middelgrote helikopter te ontwikkelen, bedoeld om zowel de troepentransportmanoeuvres van de helikopters te vervangen als gespecialiseerde duikbootbestrijding apparaten aan boord van fregatten. Groot-Brittannië sloot zich in 80 aan bij het programma, maar trok zich zoals gewoonlijk snel terug om zijn eigen vliegtuig, de Merlin, te ontwikkelen. In 1987 werd het consortium NHI (Nato Helcoptere Industry) opgericht, bestaande uit AgustaWestland (Future Leonardo) voor Italië, Fokker voor Nederland en Airbus Helicopters voor Frankrijk en Duitsland. In 1992 trad Portugal toe tot het consortium, enkele maanden later gevolgd door Finland, Zweden en Noorwegen die het Europese vliegtuig kozen voor het NSHP-programma (Nordic Standard Helicopter Project). Uitgerust met geavanceerde prestaties, met name op het gebied van autonomie, elektrische nekbediening en zeer moderne avionica, behaalde de helikopter vervolgens verschillende successen op het internationale toneel, met name gekozen door Australië en Nieuw-Zeeland, Griekenland, Spanje, Oman en Qatar. In totaal zijn 2001 vliegtuigen besteld door 566 landen, waaronder 14 in landtransportversie en 418 in marineversie.

Ondanks deze commerciële successen stuitte het Europese programma op talrijke moeilijkheden, met name aanzienlijke vertragingen en extra kosten. Bovenal hebben verschillende gebruikers regelmatig geklaagd over de lage beschikbaarheid van hun apparaten, evenals de buitensporige kosten van implementatie en eigendom, meer dan € 10.000 per vlieguur volgens verschillende onafhankelijke onderzoeken, d.w.z. de onderhoudskosten van een gevechtsvliegtuig als de F -16. Bovendien lijkt het erop dat verschillende strijdkrachten aanzienlijke moeilijkheden hebben ondervonden bij het onderhoud van hun vliegtuigen, zoals bij het beheer van hun voorraden reserveonderdelen en bij de modernisering van helikopters. Deze moeilijkheden hebben ertoe geleid in 2020 België puis Australië heeft de pensionering van sommige van hun apparaten aangekondigd, terwijl in juni 2022, Oslo heeft zijn besluit aangekondigd om alle 14 NH90's gewoon terug te geven aan het NHI-consortium terwijl ze er volgens het Noorse ministerie van Defensie slechts in zouden slagen om 40% van het geplande operationele contract te leveren.

De zwarte reeks voor NHI lijkt geen einde te hebben. In werkelijkheid, ter gelegenheid van de presentatie van het nieuwe investerings- en materieelplan Defensie, kondigde de stafchef van de Zweedse strijdkrachten op 1 november het besluit van Stockholm aan om in de voetsporen van Oslo te treden en afstand te doen van de 13 NH90 HKP14E die door het leger zijn ingezet, evenals de 5 HKP14F die gespecialiseerd zijn in onderzeebootbestrijding en geïmplementeerd door de Zweedse marine. De eerste zal binnenkort worden vervangen door de Amerikaanse UH-60 Blackhawks, terwijl het model dat de anti-onderzeebootbestrijdingshelikopters zal vervangen nog niet is aangekondigd, ook al is de MH-60R Romeo een grote favoriet. Het Zweedse besluit is volgens generaal Micael Byden, stafchef van de Zweedse strijdkrachten, gemotiveerd door de moderniseringskosten die NHI heeft gevraagd, met name voor de ASM-gevechtsversie, evenals door grote problemen met beschikbaarheid en onderhoud, en zeer hoge eigendomskosten. Zo schatte een rapport van de Zweedse rekenkamer in 2018 de prijs per vlieguur van de ASM-versie van het vliegtuig op 242,000 kronen, of meer dan € 25.000, terwijl de Zweedse strijdkrachten al 15 UH-60's moesten bestellen om de levertijden voor de Europese vliegtuigen te halen.

75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.

Nieuwsbrief abonnement