Welke militaire hulp kan Frankrijk objectief aan Oekraïne verlenen?

Sinds het begin van de Russische agressie tegen Oekraïne heeft Frankrijk Kiev gesteund op politiek, economisch en militair gebied. Sinds enkele maanden wordt deze militaire hulp echter regelmatig betwist, zowel in Frankrijk als in Europa, omdat deze door tegenstanders als ontoereikend wordt beoordeeld, met name ten opzichte van de hulp die door andere Europese landen wordt verleend. Het is waar dat Parijs discreet is gebleven over de verleende hulp, en op verschillende gebieden grotendeels achterloopt in vergelijking met andere Europese landen, waaronder landen die veel minder rijk zijn dan Frankrijk kan zijn. Bij verschillende gelegenheden werden opinies gepubliceerd in de grote nationale dagbladen, hier om de levering van Leclerc-tanks op te roepen, daar om de militaire hulp te verhogen tot € 4 miljard, precies gebaseerd op deze schijnbare zwakte van de Franse hulp aan de 'Oekraïne. Naast deze oproepen die in wezen zijn gebaseerd op een emotionele reactie op de Oekraïense nood, is het noodzakelijk om zowel de doelstellingen waarop deze steun is gericht, als de beperkingen die erop van toepassing zijn, te definiëren, om een ​​doctrine naar voren te brengen die deze militaire hulp objectief kan kaderen op een geoptimaliseerde manier.

Waarom zou Frankrijk Oekraïne militair moeten helpen?

Als op het eerste gezicht de Franse steun aan Oekraïne lijkt te zijn bepaald door humanitaire en internationaalrechtelijke overwegingen, blijkt dat Frankrijk, net als zijn buren, veel volkomen objectieve redenen heeft om Kiev actief militair te steunen, om een ​​Oekraïense overwinning op de Russische legers.

Ten eerste, ook al wordt het maar zelden aangepakt, het gaat erom de militaire instrumenten van Moskou zoveel mogelijk te ondermijnen, en zo in de loop van de tijd zijn hinderlijke capaciteiten in Europa, maar ook in het Midden-Oosten, in de Kaukasus en in Afrika, te verminderen, dat wil zeggen alle strijdtonelen met de reguliere of niet-reguliere krachten in dienst van het Kremlin. Dit doel kwam pas toen duidelijk werd dat de Oekraïense legers inderdaad in staat waren de Russische militaire stoomwals te weerstaan, maar ook zware verliezen toe te brengen. En in feite lijkt het erop dat de Russische legers sinds het begin van het conflict verschrikkelijke uitputting hebben ondergaan, met tussen de 30.000 en 60.000 doden, minstens evenveel gewonden en het verlies van een zeer groot aantal materialen, waaronder 1200 tanks. , d.w.z. de helft van de Russische vloot voor deze oorlog. Door Oekraïne militair te steunen, is het in feite mogelijk om op een directe en significante manier het Russische militaire instrument ernstig te eroderen, en volgens de huidige dynamiek is het meer dan waarschijnlijk dat de legers en de defensie-industrie van het land zeer veel zullen moeten doen grote inspanningen gedurende 10 tot 15 jaar, al was het maar om te hopen terug te keren naar het niveau van vóór het begin van het conflict, een periode waarin de Russische dreiging aanzienlijk zal worden verminderd, zelfs als alle Europese landen hun legers en hun veerkracht ontwikkelen mogelijkheden.

Aan de andere kant zullen de Oekraïense militaire successen tegen een van de machtigste legers ter wereld, als ze vooral gebaseerd zijn op de moed, vastberadenheid en intelligentie van de Oekraïense soldaten, alleen mogelijk zijn geweest met de hulp van westerlingen, en de verstrekte materialen. In feite brengt deze westerse steun twee perfect hoorbare boodschappen over op het internationale toneel, waarvan de invloed cruciaal zal zijn in de evolutie van de mondiale geopolitiek: de vastberadenheid en eenheid van westerse hoofdsteden, ook in het licht van de geïnduceerde effecten van meer onaangename, vooral vanuit economisch oogpunt, evenals de effectiviteit van westers militair materieel. Want als de helden van deze oorlog de Oekraïense soldaten zijn, waren de symbolen, wat hen betreft, vaak bewapening die naar Oekraïne werd verzonden, zoals het geval was met de antitankraketten Javelin en MLAW en de drone TB2 Bayraktar ten tijde van de offensief op Kiev en Kharkiv, Caesar, Himars en Pzh2000 artilleriesystemen tijdens de herfst tegenoffensief, en luchtafweersystemen zoals de IRIS-T SLM en de NASAMS in het gezicht van de blitz.

Telkens speelde de komst van deze apparatuur, geleverd door de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Frankrijk, Duitsland en vele anderen, een beslissende rol op het terrein. Deze demonstratie van westers geweld, zowel wat betreft de soliditeit van het politieke blok als de prestaties van zijn wapensystemen, zal ongetwijfeld een matigende rol spelen in het licht van de ambities van vele potentaten over de hele wereld in de komende jaren, ook die van die in de verleiding zouden kunnen komen door nucleair avonturisme. Deze verandering in het beeld van het Westblok, en dus van Frankrijk, is des te kritischer omdat laatstgenoemde grotendeels had geleden onder het Amerikaanse en Britse avontuur in Irak, maar ook onder de erbarmelijke beheersing van de Syrische en Libische crises. de rampzalige terugtrekking uit Afghanistan.

Welke beperkingen gelden voor Franse militaire hulp aan Oekraïne?

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement