Lichter, hybride en digitaal, de vervanger van de M2 ​​Bradley maakt de weg vrij voor de nieuwe generatie Amerikaanse pantservoertuigen

De langverwachte vervanging voor de M2 ​​Bradley, het infanteriegevechtsvoertuig van het Amerikaanse leger, als resultaat van het OMFV-programma, zal zowel lichter, hybride als digitaal zijn, ver verwijderd van de paradigma's van zijn voorganger.

Bedoeld om de M113 gepantserde personendragers te vervangen en om de nieuwe Sovjet BMP-1 infanteriegevechtsvoertuigen die in 1966 in dienst kwamen, tegen te gaan. M2 Bradley infanterie gevechtsvoertuig was een van de pijlers van het BIG 5-superprogramma dat begin jaren zeventig door het Amerikaanse leger werd gelanceerd om zijn capaciteiten te moderniseren en rekening te houden met de lessen van de oorlog in Vietnam, maar ook van de twee Arabisch-Israëlische oorlogen.

Het nieuwe pantservoertuig van FMC Corporation, al aan de oorsprong van de M113 en het amfibische aanvalsvoertuig LVPT-7, brak diep met de pantservoertuigen die in dienst waren bij westerse legers, met in het bijzonder een torentje bewapend met een 25 mm M242 kanon. een dubbele TOW-antitankraketwerper, waardoor hij zware bepantsering, inclusief tanks, kan aanvallen op een afstand van maximaal 4 km.

De lange carrière van M2 Bradley in het Amerikaanse leger

Met het verschijnen van de BMP-2 in 1984 begon de Bradley aan een lange reeks aanpassingen en verbeteringen om de overlevingskansen te vergroten, met reactieve pantserplaten, nieuwe communicatie- en navigatiesystemen en een extra krachtigere motor om de gewichtstoename te compenseren. de tank is van 23 ton in de oorspronkelijke versie naar bijna 35 ton in de nieuwste versies gegaan.

De Bradley beleefde zijn hoogtijdagen tijdens de Golfoorlog in 1991, toen het Amerikaanse leger 2200 van deze gepantserde voertuigen tegen Irak had ingezet, of ongeveer de helft van de vloot. Terwijl 20 Bradley's werden vernietigd tijdens de grondcampagne en 8 beschadigd raakten, voornamelijk door eigen vuur, vernietigden deze een groot aantal Iraakse bepantsering, waaronder T-72-tanks die zijn TOW-raketten gebruikten, en T-55-tanks met zijn 25 mm kanon bewapend met uitgeputte raketten. uranium penetratorgranaten.

Tijdens de tweede Amerikaanse interventie in Irak vertoonde de M2 ​​echter bepaalde zwakheden, met name wat betreft de stedelijke inzet en ten opzichte van de IED van de Iraakse opstandelingen. Het werd duidelijk dat de vervanging ervan, voorzien sinds het begin van de jaren 2000, versneld moest worden.

Dit is hoe het Ground Combat Vehicle-programma werd geboren, officieel gelanceerd in februari 2010, maar dat al snel een impasse bleek te zijn vanwege de eisen van het Amerikaanse leger, wat leidde tot het ontwerp van een gepantserd voertuig dat zowel erg duur als buitensporig zwaar was. , meer dan 70 ton. Het programma werd uiteindelijk in 2014 stopgezet, niet zonder dat het de Amerikaanse belastingbetalers bijna 20 miljard dollar kostte.

Het OMFV-programma

Zodra het GCV-programma was geannuleerd, werd het vervangen door een nieuw programma dat opnieuw bedoeld was om de M2 ​​Bradley te vervangen. Deze, aangeduid met het acroniem OMFV voor Optionally Manned Fighting Vehicle, werd officieel gelanceerd in augustus 2014, met behulp van het resterende ongebruikte budget van het GCV-programma, binnen het Next Generation Combat Vehicle-superprogramma.

Als de specificaties van het Amerikaanse leger aanzienlijk waren geëvolueerd ten opzichte van CGV, met name met betrekking tot bepaalde vereisten van afmetingen en massa om het nieuwe gepantserde voertuig per vliegtuig C-17 te laten vervoeren, bleek dit al snel worden losgekoppeld van de technologische realiteit van het moment, met bepaalde tegenstrijdige vereisten van elkaar, met name met betrekking tot massabeperkingen in het licht van beschermingsvereisten.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement