Moet er een tweede jachtprogramma worden ontwikkeld met bepaalde Golfstaten?

Na maanden van spanning De Frans-Duitse defensie-industriële samenwerkingsprogramma's zijn vorige week uit de impasse geraakt, met twee overeenkomsten betreffende het FCAS-programma van gevechtsvliegtuigen van de nieuwe generatie en MGCS van zware gepantserde voertuigen van de toekomst. Volgens gepubliceerde communiqués lijkt het erop dat de belangrijkste knelpunten inderdaad zijn opgelost, grotendeels als gevolg van een verzachting van de Duitse posities tegenover de rode lijnen van Franse industriëlen. In dit verband biedt een recent interview met Ralf Ketzel, CEO van Krauss Maffei Wegman, een waardevolle context met betrekking tot de moeilijkheden die zich binnen het MGCS-programma voordoen als gevolg van de komst van Rheinmetall in het programma, en vooral de positie van de Düsseldorf-groep ten opzichte van het programma, op zijn zachtst gezegd contraproductief door de baas van KMW. Hoe het ook zij, deze twee programma's lijken nu weer op vaste grond te staan, waardoor ze daadwerkelijk vooruitgang kunnen boeken.

Het is in deze context dat een artikel dat vandaag door de Tribune is gepubliceerd, met betrekking tot de mogelijke mogelijkheden die Saoedi-Arabië heeft geuit om een ​​aanzienlijk aantal vliegtuigen te verwerven Rafale naar Frankrijk. Volgens het artikel, dat bevestigende bronnen citeert die dicht bij de zaak staan, als de betrekkingen tussen de Saoedische prins Mohammed bin Salman en de Franse president Emmanuel Macron verre van goed zijn, wat misschien de arbitrage ten gunste van de Spaanse Navantia over de nieuwe Saoedische fregatten verklaart , is het Koninkrijk niet minder geïnteresseerd in het vooruitzicht van geavanceerde samenwerking met Frankrijk, met name op het gebied van gevechtsvliegtuigen. Voor Riyadh is dat in feite het geval Rafale heeft een dubbel belang, afgezien van het feit dat het een zeer efficiënt en betrouwbaar apparaat is, namelijk dat het zowel verstoken is van Amerikaanse technologieën als van Duitse technologieën, terwijl de Saoedische autoriteiten vrezen voor een verharding van de posities van Berlijn op het gebied van de export van defensietechnologieën, en een geleidelijke Amerikaanse terugtrekking uit de Golf.

In ieder geval, afgezien van mogelijke discussies rond de verwerving van een enorme vloot van RafaleAls het om 100 tot 200 vliegtuigen zou gaan, zou Riyad zich ook ten opzichte van Parijs hebben gepositioneerd als potentiële partner voor het FCAS-programma, als de samenwerking met Duitsland zou afnemen. Voor Riyad zou het een kwestie zijn van zowel de ontwikkeling van zijn operationele capaciteiten, terwijl niets erop wijst dat Washington in de relatief nabije toekomst de export van gevechtsvliegtuigen van de nieuwe generatie, zoals de F-35A, en nog minder zoals de NGAD richting Saoedi-Arabië, maar ook om zijn eigen industrie en daarmee zijn strategische autonomie te ontwikkelen. Het is duidelijk dat de hypothese van een mislukking van FCAS de afgelopen dagen aanzienlijk verder weg is geraakt. De door de Saoedische onderhandelaars geopende deur verdient echter aanhoudende aandacht vanuit Parijs, om een ​​tweede apparaat te ontwerpen, complementair aan de NGF van de FCAS, met Riyadh en waarschijnlijk Abu Dhabi.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement