Een paar dagen geleden bevestigde Dassault Aviation dat de onderhandelingen met Airbus DS over industrieel delen rond het FCAS-programma inderdaad succesvol waren verlopen en dat het programma nu klaar is om te beginnen met fase 1B van het ontwerp van de demonstrator. Hoewel deze aankondiging zoals het hoort verwelkomd werd door Parijs, Berlijn en Madrid, is ze het resultaat van een duidelijke versoepeling van de Duitse standpunten, die accepteerde plotseling de rode lijnen die Dassault Aviation had getrokken, met name wat betreft het besturen van de eerste pijler, degene die het NGF-gevechtsvliegtuig en de vluchtbesturing precies moet ontwerpen. Op het eerste gezicht zou je dat kunnen denken politieke druk uitgeoefend door de twee regeringen, en de bewapeningsbureaus aan weerszijden van de Rijn, stonden aan de basis van deze ontwikkeling. Maar recente gebeurtenissen hebben een andere hypothese aan het licht gebracht, verre van zinloos.
Sterker nog, Londen en Rome hadden er gedurende enkele maanden grote inspanningen voor geleverd het FCAS-programma en het Tempest-jachtvliegtuig, tijdens de FCAS en de NGF, samenbrengen met het door Japan ontwikkelde FX-programma. Enkele maanden geleden waren er al overeenkomsten gesloten over de boegschroef van het Japanse vliegtuig, die de door Rolls-Royce voor de Tempest ontwikkelde turbostraalmotor moest lenen, evenals andere technologische bruggen tussen de twee programma's. Maar de afgelopen weken is er een nieuwe hypothese naar voren gekomen die steeds dringender wordt, het samenvoegen van de twee programma's waardoor de Japanse FX en de Italiaans-Britse Tempest hetzelfde apparaat worden. En terwijl Parijs, Berlijn en Madrid de overeenkomst aankondigden waardoor de FCAS opnieuw kon worden opgestart, kondigden Londen, Rome en Tokio op dezelfde dag aan dat er binnenkort, mogelijk deze week, een overeenkomst zou worden ondertekend voor de fusie van de twee programma's FCAS en FX .
Sinds de bijna gelijktijdige aankondiging van de lancering van de FCAS- en FCAS-programma's in 2017 zijn er echter veel stemmen opgegaan, zowel binnen de Luftwaffe als de Bondsdag, voor jammer dat het programma gebruikelijk is, of zelfs voor een nieuw partnerschap met Groot-Brittannië en Italië, zoals het geval was voor de Tornado en de Typhoon, in plaats van met Frankrijk. Deze hypothese werd systematisch officieel uitgesloten door de Duitse autoriteiten, omdat Berlijn na de Brexit zijn nieuwe apparaat niet met Londen wilde opbouwen, maar zelfs op het hoogste niveau van de staat werd regelmatig de hypothese genoemd dat Berlijn zou overschakelen naar de Italiaans-Britse landen, als het FCAS-programma met Frankrijk zou instorten. Met andere woorden: voor Berlijn was de FCAS een perfect plan B ten opzichte van de FCAS, en zorgde ervoor dat Duitse bedrijven een sterke positie konden innemen tijdens de onderhandelingen met hun Franse tegenhangers.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
[…] […]