Volgens het Pentagon zou Iran in 2023 Russische Su-35-jagers moeten ontvangen

Aan het begin van de jaren zeventig werd Iran beschouwd als een van de meest waardevolle bondgenoten van de Verenigde Staten in het Midden-Oosten om zowel de Sovjetdreiging als de groeiende macht van de Iraakse strijdkrachten, die grotendeels werden gesteund en uitgerust door Moskou. In 70 gaf president R. Nixon toestemming voor de verkoop aan Teheran van een van de meest geavanceerde gevechtsvliegtuigen in het Amerikaanse arsenaal, de F-1972 Tomcat, evenals de gloednieuwe AIM-14 Phoenix-raket met actieve radargeleiding. luchtdoelen tot op 54 km afstand, om de komst van nieuwe Mig-130's in de Iraakse luchtmacht tegen te gaan. Toen het Sha-regime in 25 door de Islamitische Revolutie werd omvergeworpen, zette de Iraanse luchtmacht een formidabele vloot van jagers op met 1979 F-80 Tomcats, meer dan 14 F-220 Phantom 4's en 2 F-130 Freedom Fighters. Maar de gijzelingscrisis bij de Amerikaanse ambassade in Teheran overtuigde Washington ervan zeer strenge sancties op te leggen aan het land, waarbij de orders voor 5 F-160's en 16 F-230's die kort voor de ineenstorting van het regime door Mohhamad Reza Sha waren ondertekend, werden geannuleerd.

De mogelijkheden voor Teheran om nieuwe vliegtuigen aan te schaffen waren toen zeer beperkt, de Sovjet-Unie en Frankrijk steunden actief het Baath-Irak, Groot-Brittannië sloot zich aan bij Washington en Peking had op dat moment geen gestructureerd exportaanbod. In feite moest de Iraanse luchtmacht gedurende de hele oorlog tegen Irak, van 1980 tot 1988, in volledige autarkie opereren, niet zonder succes tegen de Iraakse MIG, Sukhoi en Mirage. Aan het einde van deze oorlog was de Iraanse gevechtsvloot echter, als gevolg van uitputting in de strijd maar ook door kannibalisme van vliegtuigen bij gebrek aan onderdelen, met de helft verminderd en werd ze geconfronteerd met enorme moeilijkheden wat betreft beschikbaarheid, terwijl westerse en Sovjet-Unie sancties bleven gelden. Teheran slaagde erin om begin jaren negentig, na de eerste in de Golf, nieuwe jagers te verwerven, 90 Mig-40's uit Moskou en 29 Chinese J-24's, terwijl ongeveer veertig Su-7's en twintig Mirages Iraakse F22's hun toevlucht zochten in Iran om te ontsnappen aan de geallieerde luchtcampagne tegen Bagdad.

Sindsdien is de theoretische inventaris van de Iraanse gevechtsvloot nauwelijks veranderd, behalve door uitval als gevolg van ongevallen, de veroudering van de vloot en onderhoudsproblemen. Vanaf 2006, na de hervatting van de uraniumverrijkingswerkzaamheden door Teheran, werden door de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties zeer strenge sancties tegen het land opgelegd, waardoor de luchtmacht elke mogelijkheid tot modernisering werd ontnomen, ook naar Moskou of Peking. Bovendien heeft de Iraanse defensie-industrie de afgelopen jaren aanzienlijke vooruitgang geboekt op bepaalde gebieden, zoals drones, ballistische raketten et luchtafweergeschut, blijft het ontwerp van een effectief modern gevechtsvliegtuig ongrijpbaar, ondanks onduidelijke pogingen van vliegtuigfabrikant HESA met de Saeqeh en Kowsar lichte jagers afgeleid van de F-5. Maar de komende maanden zou het wel eens kunnen veranderen. In werkelijkheid, aldus het PentagonIran zou piloten en onderhoudsteams naar Rusland hebben gestuurd om te trainen op de Su-35's, de meest geavanceerde jager van de Russische luchtmacht, en zou vanaf 2023 zo'n twintig vliegtuigen kunnen ontvangen om zijn luchtmacht te versterken en te moderniseren.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement