De oorlog in Oekraïne heeft sinds het begin ervan eind februari 2022 niet alleen aangetoond dat er opnieuw gevechten van hoge of zelfs zeer hoge intensiteit kunnen ontstaan, dat wil zeggen een confrontatie tussen twee oorlogvoerende partijen die gewapend zijn met het volledige arsenaal aan moderne militaire wapens in Europa, maar dat zo'n conflict tegen alle verwachtingen in kan duren, en zelfs heel lang kan duren. De vele lessen die uit deze oorlog zijn getrokken, beïnvloeden sinds enkele maanden de planning van de westerse legers, en in het bijzonder de Europese, met een hernieuwde belangstelling voor artilleriesystemen, tanks en alle zware systemen, maar ook voor schroefdrones, zwervers munitie, luchtafweersystemen en systemen voor elektronische oorlogsvoering. Bovenal zijn alle Europese legers (of liever het beleid dat hun capaciteiten beheerst) zich ervan bewust geworden dat de dimensionering van hun strijdkrachten, hoe technologisch ook, zeer ontoereikend is, zowel wat betreft manschappen, wapens als munitiesystemen.
In de afgelopen weken Europese regeringen lijken in een dynamiek verwikkeld verhoging gericht op het verhogen en verhogen van de militaire steun aan Kiev verleend. Inderdaad, als de Europeanen erin zijn geslaagd om oplossingen te vinden voor Russisch gas en olie, hebben de laatsten ook verzachtende oplossingen geïmplementeerd voor de effecten van westerse sancties die een tijdlang de militaire industriële capaciteiten van het land ernstig hebben gehandicapt . In feite is Moskou nu in staat om deel te nemen aan een langdurig conflict, gericht op het uithollen van de Oekraïense militaire capaciteiten en door transitiviteit van hun Europese bondgenoten, wetende dat het land van zijn kant kan vertrouwen op voldoende industriële productie en op een zeer volgzame manier. bevolking om manoeuvre-eenheden op relatief korte termijn te herbouwen. Het resultaat is dat Europeanen nu met elkaar wedijveren om de zware tanks, infanteriegevechtsvoertuigen, gepantserde verkenningsvoertuigen, middellange- en langeafstandsartillerie en luchtafweersystemen naar Kiev te brengen die de Oekraïense autoriteiten hebben geëist met het doel een lente voor te bereiden offensief dat beslissend moet zijn om tegen het einde van de zomer een einde te maken aan deze oorlog.
Maar op het gebied van zware tanks hebben de Europeanen een grote beperking. Met uitzondering van een productielijn met een lage capaciteit in Duitsland voor de Leopard 2, is er inderdaad geen enkele industriële productiecapaciteit meer die de zware bepantsering die naar Oekraïne zou kunnen worden gestuurd, kan compenseren. Met andere woorden, als de Europese industriëlen weten hoe ze de lichte tanks, artilleriesystemen of luchtafweersystemen die naar Kiev worden gestuurd op relatief korte termijn, in de orde van maximaal een paar jaar, kunnen vervangen om de legers middelen terug te geven om om, indien nodig, een aanval te weerstaan, is er geen vergelijkbare oplossing met betrekking tot zware tanks, tot het punt dat alle Leopard 2-, Leclerc- of Challenger 2-tanks die ter ondersteuning van de Oekraïense legers zouden kunnen worden gestuurd, noodzakelijkerwijs in het nadeel zouden zijn de middellange of zelfs lange termijn van de operationele capaciteiten die in Europa aanwezig zijn, met uitzondering van het geval van de Zuid-Koreaanse K2-tanks die door Polen zijn verworven. In deze context kan het relevant zijn om je af te vragen of er in het kader van het MGCS-programma dringend een Frans-Duitse productiecapaciteit rond de KNDS E-MBT-tank moet worden geïmplementeerd, juist om deze tekortkoming op te vangen.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees -
De artikelen in volledige toegang zijn toegankelijk in de sectie "Gratis artikelen". Flash-artikelen zijn 48 uur in volledige versie toegankelijk. Abonnees hebben toegang tot de volledige analyse-, nieuws- en syntheseartikelen. Artikelen in de archieven (meer dan 2 jaar oud) zijn gereserveerd voor Premium-abonnees.
De aankoop van abonnementen is alleen toegankelijk via de website - sectie Abonnementen en Tools
