De spanningen tussen Jeruzalem en Teheran vormen vandaag de dag de kern van de structurele instabiliteit van het theater in het Midden-Oosten. Deze zijn met name het gevolg van de terugkerende botsingen tussen de Israëlische strijdkrachten en de sjiitische Hezbollah in Libanon, evenals die met de Iraanse milities in Syrië. De afgelopen jaren zijn deze spanningen echter zeer merkbaar verhard rond de programma's voor ballistische raketten, kruisraketten en langeafstandsdrones die zijn ontwikkeld door de Iraanse defensie-industrie, waardoor haar legers effectieve aanvalsmogelijkheden krijgen tegen het Israëlische grondgebied en in het bijzonder tegen de kritieke infrastructuren. Bovenal vormt de vooruitgang die is geboekt door het Iraanse nucleaire programma nu de kern van de onmiddellijke zorgen van Jeruzalem, dat schat dat Teheran slechts een paar maanden verwijderd zal zijn van voldoende verfijnd splijtbaar materiaal om zijn eerste atoombom te bouwen.
Sterker nog, al meer dan twee jaar luchtmachten trainen om langeafstandsaanvallen uit te voeren, om, indien nodig, de nucleaire infrastructuur en de raketsites in Iran te kunnen treffen. Hiervoor heeft de Israëlische luchtmacht twee squadrons F-35i stealth-jagers aangeschaft, een bestelling van 50 vliegtuigen, een versie afgeleid van de Lockheed-Martin F-35A-jager uitgerust met Israëlische systemen, naast de 25 F-15i, 50 F-15A/B/C/D en 6 squadrons F-16 C/i. Geconfronteerd met de opkomst van de Iraanse dreiging, kondigde Jeruzalem in 2020 aan: zijn voornemen om het bevel te voeren over een nieuw squadron F-35i, maar ook een squadron nieuwe F-15, de eerste was verantwoordelijk voor het uitschakelen van de luchtafweer, de tweede voor het vernietigen van de infrastructuur en het dekken van de verlichting tegen de jacht van de tegenstander, indien nodig. Vanwege de politieke instabiliteit van het land werd alleen de bestelling van 25 F-35i daadwerkelijk geformaliseerd. De steeds flagrantere toenadering tussen Teheran en Moskou, rond het conflict in Oekraïne, en de gevolgen daarvan voor de verwerving van Russische wapens door Iran, lijken Jeruzalem te hebben overtuigd, dat de afgelopen dagen zou hebben geformaliseerd, de bestelling van 25 F-15EX van Boeing, evenals de conversie van zijn F-15i naar deze standaard (afgezien van elektrische vluchtbesturingen).
Inderdaad, verder de aanstaande komst van 24 tot 30 Su-35's in Iran, recente verklaringen van de Russische ambassadeur in Iran, lijkt erop te wijzen dat Teheran ook andere wapensystemen uit Moskou zou kunnen ontvangen, met name S-400 luchtafweersystemen. De Israëlische luchtmacht is bekend met dit systeem, in dienst in Syrië om de Russische infrastructuur te beschermen, en weet de prestaties ervan te beoordelen. Als dergelijke systemen in Iran zouden worden ingezet, naast Su-35-jagers die veel efficiënter zijn dan de jagers die bij de Iraanse luchtmacht in dienst zijn, gelden de beperkingen voor een mogelijke bombardementsvloot, en vooral voor ondersteuning van vliegtuigen zoals de tankers en de geavanceerde luchtwaarschuwingsvliegtuigen die hen zouden vergezellen, zouden in feite veel belangrijker zijn. Het is in deze context dat het koppel F-35i en F-15EX logisch zou zijn.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
[…] De aankondiging van de verzending van de nieuwe CAESAR's zal Parijs waarschijnlijk in staat stellen om bovenop de controverse te komen die aan het zwellen is over de levering van Leclerc-tanks, of zelfs Mirage 2000's, aan Kiev. Zoals we een paar maanden geleden bespraken, zou het sturen van Franse Leclerc-tanks naar Oekraïne een zeer schadelijke beslissing zijn, aangezien het leger slechts een klein aantal van deze tanks heeft, die anders moeilijk te implementeren en te onderhouden zijn, terwijl er geen industriële capaciteit is die dat zou kunnen. maken het mogelijk om deze gepantserde voertuigen in het land te vervangen. Tegelijkertijd wordt het sturen van westerse gevechtsvliegtuigen, Mirage 2000 zoals F-16, voorlopig door Washington als uitgesloten beschouwd, waarschijnlijk vanwege het risico op escalatie van de kant van Moskou, dat of het nu in Oekraïne is door toenemende aanvallen op burgerdoelen, of buiten dit theater, hetzij door clandestiene acties of door het instrumenteren van spanningen zoals in Iran. […]