Abrams, Challenger 3, Armata...: Wat zijn moderne zware tanks waard? 2/3

Nadat hun geplande verdwijning bijna was aangekondigd met de komst van nieuwe wapensystemen, worden zware tanks opnieuw een belangrijk kenmerk van de militaire macht van een gewapende macht, en dit in alle theaters. Dit artikel is het tweede van een reeks van drie die bedoeld zijn om de belangrijkste modellen van moderne gevechtstanks te presenteren die de strijdkrachten in de wereld uitrusten of zullen uitrusten.

Een eerste artikel presenteerde de Leopard 2, de Chinese Type 99A, de Israëlische Merkava Mk IV en de Franse Leclerc. Dit zijn de Amerikaanse M1A2C Abrams, de Britse Challenger 3 en de Russische T-90M en T-14 Armata. Een laatste artikel presenteert de Turkse Atlay, de K2 Black Panther Zuid-Koreaans, de Japanse Type 10 en de Italiaanse C1 Ariete.

Verenigde Staten: M1A2C Abrams zware tanks

In 1972, aan het einde van de oorlog in Vietnam, waren de Amerikaanse legers uitgeput, gehandicapt door 10 jaar investeren in een specifiek theater, en veel van hun land- en luchtmaterieel bood niet langer een significante toegevoegde waarde tegenover hun Sovjet-equivalenten. Dit was met name het geval bij de M60 Patton-tank, afgeleid van de M48 en in dienst sinds 1960, maar die op veel gebieden werd overtroffen door de Sovjet T-64, evenals door de nieuwe T-72 die in dienst zal treden in 1973.

Om het hoofd te bieden, en niet zonder grote moeilijkheden, startte het Amerikaanse leger een superprogramma dat BIG 5 zal worden genoemd en dat zes van de krachtigste materialen van de jaren tachtig zal voortbrengen: het infanteriegevechtsvoertuig M6/M80 Bradley, de M2/3 gemotoriseerd kanon, het Patriot luchtafweersysteem, de AH-108 Apache en UH-109 Black Hawk helikopters, evenals de meest symbolische van allemaal, de M64 Abrams zware tank.

De Abrams braken met de doctrine van eenvoud, geërfd van de M4 Sherman en bestendigd door de M48 en de M60, en waren tegelijkertijd een rollend monster, een concentraat van technologie, en hadden een vuurkracht die gelijk was aan de enige Leopard 2 Duitse op dat moment. Hij deed de demonstratie van deze macht tijdens de eerste golfoorlog, een zeer duidelijk overwicht op de Iraakse T62 en T72, waarbij de meerderheid van de tanks die werden aangetroffen met minimale verliezen werd vernietigd, grotendeels als gevolg van vuur van andere Abrams of HOT-raketten van M2 Bradley.

De Amerikaanse tank onderging verschillende opeenvolgende moderniseringsfasen, de eerste in 1984 door hem uit te rusten met een langer en efficiënter 105 mm kanon, de tweede, in 1988, door hem uit te rusten met het 120 mm M256 kanon afgeleid van de Rheinmetall L44 die de Leopard 2 uitrustte. om geboorte te geven aan de M1A1-standaard (degene die zal vechten tijdens de Golfoorlog).

Een paar jaar later verscheen de M1A2-versie, die voornamelijk bestond uit een transformatie van het ingebouwde elektronische systeem voor een volledig digitale versie, inclusief nieuwe detectie- en visualisatiemogelijkheden, native integratie van GPS-positionering en de vervanging van een digitale bus. Door deze structuur kon de M1A2 snel evolueren via System Enhancement Package (SEP), wat grotendeels overeenkomt met software- en systeemevoluties.

De M1A2 SEP2-versie is uitgerust met een automatische machinegeweerkoepel, nieuwe schermen en nieuwe interfaces. De nieuwste versie, de M1A2 SEPv3, ook wel M1A2C genoemd, die vanaf 2017 in gebruik wordt genomen, heeft zijn netwerk- en communicatiemogelijkheden sterk verbeterd, de elektrische productie aanzienlijk verhoogd, de FLIR-mogelijkheden verbeterd en de bescherming versterkt door de toevoeging van nieuwe ARAT actieve pantsertegels, en vooral de mogelijkheid om met het systeem te worden uitgerust Hard-Kill Trophy besteld door het Amerikaanse leger bij de Israëlische Rafael.

Al deze toevoegingen zijn niet zonder overweging gedaan, aangezien het gewicht van de tank in de loop der jaren geleidelijk is toegenomen van 55 naar 67 ton, wat aanzienlijke beperkingen toevoegt aan de 1500 pk sterke Honeywell AGT 1500 gasturbine die de tank aandrijft. De prijs is ook gestegen van $ 8,5 miljoen (prijs gecorrigeerd voor inflatie) tot meer dan $ 15 miljoen voor de M1A2 SEPv3-versie, waardoor het een van de duurste tanks van dit moment is. Maar de grootste zwakte van de Abrams blijft zijn duizelingwekkende verbruik, waardoor zijn autonomie op de weg beperkt is tot 400 km ondanks een tank van 1900 liter, wat tweemaal het verbruik is van een T90M of een Leclerc.

Bovendien staat het gepantserde voertuig bekend als complex om te onderhouden, en vereist het een zware en goed geslepen logistiek om het volledige potentieel ervan te benutten. Aan de andere kant, als aan deze voorwaarden is voldaan, blijft het een van de krachtigste gevechtstanks van het moment, wat de recente commerciële successen bij Taiwan ou Pools, twee landen in het bijzonder blootgesteld.

Verenigd Koninkrijk: Challenger 3-tank

Sinds de Cheftain eind jaren zestig in dienst kwam, hebben de Britse legers altijd de voorkeur gegeven aan zware gevechtstanks, zelfs zeer zware, ook al zou hun mobiliteit eronder lijden. Zo had de Cheftain slechts een motor van 60 pk om zijn 720 ton te verplaatsen, en de Challenger 55, die in 2 in dienst kwam en een radicale evolutie was van de Challenger 1998 waarmee hij slechts 1% van de onderdelen deelt, had slechts een 5 pk-motor voor een gevechtsgewicht variërend van 1200 tot meer dan 65 ton.

Britse tanks zijn echter altijd geduchte tegenstanders op het slagveld geweest, vooral vanwege hun zeer geavanceerde composietpantser Chobham en vervolgens Dorchester, en hun grote vuurkracht.

Aan de andere kant zagen de Britse legers, net als hun Franse of Duitse Europese tegenhangers, hun vloot van zware tanks vanaf 2000 slinken, tot het punt dat tijdens de voorbereidende werkzaamheden voor het Witboek over La Défense uit 2021, veel geruchten deden de ronde volgens welke de 165 Challenger 2's die tegenwoordig de 3 kurassierbataljons van het Britse leger bewapenen, eenvoudigweg zouden worden afgeschaft.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement