Is Oekraïne, geconfronteerd met de nieuwe Russische strategie, van plan het conflict uit te breiden?

Terwijl de eerste effecten van de nieuwe Russische strategie voelbaar zijn, zou Kiev in de verleiding kunnen komen om te streven naar uitbreiding van het conflict om te reageren op de onweerstaanbare machtstoename van de Russische legers in de komende maanden.

Of het nu op sociale netwerken is of op continue nieuwskanalen, de westerse publieke opinie, vooral in Europa, is sinds het midden van de zomer en tot een paar weken geleden overspoeld met de zekerheid van een vroege en snelle overwinning voor Oekraïne, voortbouwend op de zeer reële successen van zijn legers tot oktober, en op de groeiende steun van westerse landen die in de loop van de tijd meer bereid zijn geweest om militaire hulp te bieden aan Kiev.

Tegelijkertijd hebben er echter ingrijpende veranderingen plaatsgevonden in Rusland, veranderingen die vandaag het gezicht van dit conflict radicaal beginnen te veranderen. Als tijdens de eerste 6 maanden van de strijd de Russische strategie was gebaseerd op een tactische inzet van een expeditieleger waarvan zij dacht dat deze voldoende groot was om Oekraïne te verslaan, dan beloofden de Russische autoriteiten vanaf augustus over te schakelen op een strategisch conflict, vertrouwend op geen langer op de ingezette strijdkrachten, maar op alle strijdkrachten in het land.

Deze strategie heeft geresulteerd in enkele spectaculaire beslissingen, zoals een eerste mobilisatie van 300.000 man en de uitbreiding van de dienstplicht. Het maakte het vooral mogelijk om de industriële ketens te remobiliseren en te reorganiseren, niet alleen om de afwezigheid van bepaalde westerse componenten te compenseren door zich tot Peking en Hong Kong te wenden, maar ook om veel sneller te produceren dan voorheen bepaalde kritische uitrusting zoals zware bepantsering op rupsbanden, artilleriesystemen of langeafstandsraketten.

De gevolgen van de nieuwe Russische strategie voor het conflict in Oekraïne

Zoals we al hebben besproken, deze industriële verschuiving die door Moskou wordt uitgevoerd, heeft de strategische vergelijking van het conflict in Oekraïne radicaal veranderd, tot het punt dat zelfs als Kiev de gevraagde bepantsering en uitrusting zou krijgen, het Russische militaire succes op de lange termijn nu meer dan waarschijnlijk is.

Hoewel Rusland nu is georganiseerd om verliezen en schokken op te vangen, zijn de middelen die Oekraïne ter beschikking staan ​​op de lange termijn niet onzekerder. Aan de ene kant zullen de Europese landen, bij gebrek aan industriële productiecapaciteiten met hoge capaciteit, slechts een beperkt aantal gepantserde voertuigen en tanks naar Oekraïne kunnen overbrengen, en boven een bepaalde drempel dat de 'men kan denken aan ongeveer 400 moderne zware tanks, deze ondersteuning zal vanzelf opdrogen.

Bovendien vormen de komende verkiezingen in Europa, maar vooral in de Verenigde Staten, zoveel directe bedreigingen voor de steun aan Oekraïne, vooral omdat Kiev, door toenemende druk op regeringen om meer steun te krijgen, de toespraak voedt van veel radicale politieke partijen die meer geneigd zijn tot neutraliteit, zelfs tot een verborgen zelfgenoegzaamheid jegens Moskou en Vladimir Poetin. Ten slotte beschikt Oekraïne niet over voldoende personele middelen om het voor onbepaalde tijd tegen Rusland uit te voeren, waarbij laatstgenoemde in feite zijn hele bevolking mobiliseert bij deze inspanning.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement