Kan het principe van CAESAR worden toegepast op basis van het operationele en commerciële succes?

Van alle militaire uitrusting die bekendheid heeft gekend in Oekraïne, het CAESAR 155 mm vrachtwagenartilleriesysteem, ontworpen en gebouwd door het Franse Nexter, is zonder twijfel een van die met het grootste operationele succes. en wie troostte zijn commerciële succes om deze reden. Volgens Oekraïense informatie zouden de 18 Caesars die vanaf de maand mei door Frankrijk naar Oekraïne zijn gestuurd inderdaad honderden Russische wapens en posities hebben vernietigd, van 180 verschillende soorten uitrusting. Tegelijkertijd lijkt het erop dat slechts één CAESAR vernietigd zou zijn in de strijd, hoewel de meeste systemen nu vanwege intensief gebruik in regeneratie-onderhoud moeten gaan.

Hoe het ook zij, de CAESAR heeft de relevantie aangetoond van zijn concept dat vuurkracht en mobiliteit combineert, waardoor de systemen minstens zo efficiënt en overlevingsvermogen hebben, ook bij gevechten met hoge intensiteit, als systemen op rupsbanden, zoals de Amerikaanse M109. , de Poolse Krab of de Duitse Pzh2000, systemen die aanzienlijk duurder zijn dan de CAESAR.

Bovendien maakten de specifieke kenmerken van het systeem het mogelijk om specifieke tactieken te ontwikkelen, zoals artillerie-aanvallen die het mogelijk maken om in de diepte van het vijandelijke apparaat te slaan en zich terug te trekken nog voordat deze kan antwoorden. Het is daarom niet verwonderlijk dat verschillende op CAESAR geïnspireerde systemen zijn ontworpen door de meeste van 's werelds grootste BITD's, van China de VS, Rusland au Japon et Israël.

Op basis van dit succes kan men zich afvragen of het concept dat de geboorte van de CAESAR heeft opgeleverd, namelijk de associatie van een geautomatiseerd artilleriesysteem met een zeer mobiel voertuig op wielen, die deze mobiliteit verkiest boven passieve bescherming zoals afscherming, niet kan worden afgenomen of uitgebreid naar andere uitrusting, waardoor het mogelijk werd om van de CAESAR niet langer een systeem te maken, maar een echte familie van artillerie-uitrusting die niet alleen kan profiteren van bepaalde technologische, maar ook leerstellige convergenties en logistiek. Het lijkt erop dat Nexter, evenals de hele BITD op Frans grondgebied, de vaardigheden maar ook de systemen hebben die nodig zijn voor een dergelijke variatie.

Zo heeft de Franse fabrikant, gespecialiseerd in landbewapening, een uiterst efficiënte 105 mm lichte houwitser in zijn catalogus, de LG1. Met een massa van slechts 1,6 ton kan het doelen tot op 17 km afstand raken, met gespecialiseerde granaten of met extra voortstuwing. Het laadsysteem maakt het ook mogelijk om een ​​vuursnelheid van 12 schoten per minuut aan te houden, waardoor het een zeer gewaardeerd wapen is voor strijdkrachten die in moeilijke omgevingen opereren, zoals de Maleisische, Indonesische, Thaise en Colombiaanse legers, die in staat moeten zijn om gebruik ze in de jungle.

Dit artilleriesysteem zou, net als het 155 mm kanon van de CAESAR, plaats kunnen vinden aan boord van een voertuig op wielen, of het nu 6 × 6 of zelfs 4 × 4 is, aangezien de massa als munitie en bedienden minder dan 2,5 ton blijft . Een 4X4 gepantserd voertuig zoals de Serval, en zelfs zeer mobiele lichte gepantserde voertuigen zoals de Scarabee van Arquus, zou dus kunnen worden uitgerust met de LG1, om er een koppel van te maken dat net zo formidabel is als de CAESAR vandaag is voor een "commando" -versie van de zelfrijdende artillerie.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement