Vooruitlopend op de dramatische aankondiging van de annulering van het door de Naval Group ontworpen Shortfin Barracuda Attack-klasse onderzeeërprogramma voor de Royal Australian Navy, dat zal worden vervangen door Amerikaans-Britse nucleair aangedreven aanvalsonderzeeërs in het kader van de oprichting van de nieuwe alliantie AUKUS , was het programma net als Naval Group het onderwerp geweest van een intense campagne van minachting, zowel in de pers als in de legers en in het Australische parlement. Zoals we hadden gedaan, faalden we toen, waren de kritieken die vervolgens herhaaldelijk werden herhaald door de tabloids en zelfs in de traditionele pers, bovendien op grote schaal overgenomen zonder tegenspraak door Australische parlementariërs, gebaseerd op irrationele en vaak valse informatie, of volledig uit hun verband gerukt. Dit is hoe toen de eenzijdige annulering van het programma openbaar werd gemaakt om over te gaan op een zeer riskante en zeer slecht gekalibreerde nucleaire oplossing, de overgrote meerderheid van de Australische publieke opinie de maatregel steunde, zo overtuigd waren ze op het moment van de moeilijkheden het meest vaak gefantaseerd tegengekomen door dit programma.
Eén vraag bleef echter onbeantwoord totdat het contract werd opgezegd door de toenmalige Australische premier Scott Morrison: waarom Naval Group zich niet verdedigde tegen deze zichtbaar georkestreerde campagne tegen haar en haar programma. Het antwoord kwam nadat de onderhandelingen over het einde van het contract waren afgerond. Contractueel had de Franse industrieel simpelweg niet de mogelijkheid om met de media over het programma te communiceren, dit voorrecht viel toe aan de regering en, in mindere mate, aan de Royal Australian Navy. Sindsdien is gebleken dat de meeste beschuldigingen rond het programma, met name in termen van het niet naleven van deadlines of het budget, volkomen vals en soms zelfs volledig fantasieloos waren. Helaas voor Naval Group was de schade aangericht, ook al deed de nieuwe eerste Anthony Albanese er alles aan om de betrekkingen met Parijs te normaliseren, met name door ermee in te stemmen alle contractuele vergoedingen voor vroegtijdige contractbreuk aan Naval Group en zijn partners te betalen.
Het lijkt er echter op dat het geval van Franse onderzeeërs in Australië niet op zichzelf stond. Inderdaad, binnen een venijnig artikel gepubliceerd door de Australische journalist Kym Bergmann, het lijkt erop dat de Tiger- en NH90 Taipan-helikopters die in dienst zijn van het Australische leger ook het onderwerp zijn geweest van een lastercampagne in de media maar ook binnen de Australische politieke klasse, om Canberra in staat te stellen zijn vervroegde terugtrekking voor 2025 aan te kondigen, en bestel in plaats daarvan 29 Amerikaanse Boeing AH-64E Guardian-aanvalshelikopters en 40 Sikorsky UH-60M Blackhawk-manoeuvrehelikopters. En zoals het geval was met de Shortfin Barracuda van Naval Group, zijn deze helikopters vaak het onderwerp geweest van valse verklaringen, bijvoorbeeld als het gaat om beschikbaarheid wanneer deze 70% bereikt, meer dan de meeste Australische luchtplatforms. , of in termen van kosten, met gepubliceerde waarden van kosten per vluchtuur (40.000 Australische dollars) die geen verband houden met de werkelijkheid, zonder dat enige ontkenning wordt gepubliceerd door de generale staf of het Australische Ministerie van Defensie.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees -
Artikelen met volledige toegang zijn beschikbaar in de " Gratis artikelen“. Flash-artikelen zijn 48 uur lang in volledige versie toegankelijk. Abonnees hebben toegang tot de volledige Analyses, Nieuws en Synthese artikelen. Artikelen in archieven (meer dan 2 jaar oud) zijn gereserveerd voor Premium-abonnees.
Alle abonnementen zijn vrijblijvend.
