Is er een pilot voor de Franse industriële defensiestrategie?

Met de terugkeer van de oorlog in Europa en de snelle verslechtering van de spanningen tussen de grote militaire machten in Azië en het Midden-Oosten, werd de Franse defensie-industrie binnen enkele maanden een belangrijk centrum van belangstelling, zowel voor de media als voor een aantal politieke persoonlijkheden die de staat van verval lijken te ontdekken van de voorraden munitie en reserveonderdelen van de legers, of de productievertragingen van bepaalde uitrusting zoals het Caesar-kanon. Er gaat nu geen week voorbij zonder dat een aankondiging over de defensie-industrie, de legers of de volgende militaire programmeringswet, en de daaruit voortvloeiende commentaren, hun weg vinden naar televisietoestellen of de voorpagina's van grote nationale media. Het werd tijd, zullen we maar zeggen, wetende dat deze onderwerpen tot dan toe niet publiekelijk zichtbaar waren.

Franse militaire programmering, tussen herwonnen sereniteit en aanhoudende zorgen

Het is duidelijk dat de zaken aanzienlijk zijn geëvolueerd, over het algemeen op een positieve manier, tijdens de vorige Militaire Programmeringswet 2019-2025, die het mogelijk maakte om de dalende financieringscurve voor de legers en, bijgevolg, voor de Franse defensiefabrikanten, om te keren door de de jaarlijkse kredieten van de legers met meer dan 30% tussen 2016 en 2023. En we kunnen nooit genoeg zeggen in hoeverre deze trendomkering het mogelijk maakt een dreigende ineenstorting van de capaciteiten van de Franse legers te voorkomen, zonder welke ze dat zouden doen zonder de De geringste twijfel is op dezelfde moeilijkheden gestuit als die van de Bundeswehr vandaag de dag. Tegelijkertijd zorgde de hervatting van de mondiale vraag naar militair materieel ervoor dat de Franse fabrikanten een zekere manoeuvreerruimte konden herwinnen, vooral dankzij bepaalde grote exportsuccessen zoals de gevechtsvliegtuigen. Rafale van Dassault Aviation of het Caesar-kanon van Nexter, maar ook via tal van andere nieuwe cruciale contracten zoals de verkoop van FDI-fregatten aan Griekenland en NH90- en Caracal-helikopters door Airbus-helikopters, wat logischerwijs leidde tot een toename van het aantal bestellingen van apparatuurfabrikanten zoals Safran, MBDA en Thales.

La nieuwe militaire programmeringswet 2024-2030 wordt afgerond van zijn kant zullen de kredieten die aan de legers worden toegewezen in zeven jaar opnieuw met 30% toenemen, om in 7 een defensie-inspanning van 2,25% van het bbp te bereiken. Gedurende deze periode zullen veel nieuwe grote programma’s worden opgeleverd, zoals de F2030-standaard van Rafale aan de lucht- en ruimtemacht, H160M cheetah-helikopters aan de drie legers, FDI-fregatten en Suffren-onderzeeërs aan de Franse marine, en Scorpion-pantservoertuigen en de nieuwe Caesar NG aan het Franse leger. Tegelijkertijd zullen verschillende ontwikkelingsprogramma’s worden gelanceerd, zoals het nieuwe generatie nucleaire vliegdekschip, de nieuwe F3-standaard van de Rafale, of zelfs onderzeeërs met nucleaire ballistische raketten van de derde generatie. Ten slotte zullen gerichte inspanningen het mogelijk maken bepaalde kritieke tekortkomingen aan te pakken, zoals in het geval van munitie, dronesystemen of inlichtingen. Ondanks een situatie die ongetwijfeld veel serener zal zijn dan die een paar jaar geleden voor de legers en de defensie-industriëlen was, heerst er een zeer tastbaar gevoel, hoewel vaak in halve woorden uitgedrukt, van bezorgdheid en zelfs ergernis. van laatstgenoemde over het onderwerp militaire programmering. En het is niet zozeer een gebrek aan kredieten als wel een gebrek aan strategisch management van de Franse Defensie Industriële en Technologische Basis, of BITD, die hiervan de oorzaak zou kunnen zijn.

Een alomtegenwoordige staat die alle beslissingshefbomen in handen heeft

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement