Aan het begin van de jaren 2000 stond de Zuid-Koreaanse defensie-industrie nog in de kinderschoenen, ook al had ze al bepaalde pantservoertuigen ontworpen, zoals de zware tank K1, het pantsergevechtsvoertuig K200 en de lichte korvetten Donghae. Sindsdien klom Seoel, steunend op aanzienlijke technologieoverdrachten in verband met zijn acquisitie- en lokale productieprogramma's, maar ook op de algehele immobiliteit van westerse wapenfabrikanten tussen het einde van de Koude Oorlog en het midden van de jaren 2010, op het podium van ontwerpers en producenten van geavanceerde militaire uitrusting, zoals op het gebied van landgevechten met een familie van zware pantservoertuigen op rupsbanden, variërend van de K2 Black-tank Panther naar het AS21 Redback-infanteriegevechtsvoertuig, in het marinedomein van de AIP-onderzeeër Dosan Ahn Chango naar de zware torpedobootjager Sejong de Grote, in de raketten van de medium-change ballistische raket Hyunmoo 4-4 naar de antiballistische raket L-SAM , en in de gevechtsluchtvaart met het FA-50 trainings- en aanvalsvliegtuig en de nieuwe KF-21 Boramae middelgrote jager, en is nu gepositioneerd als een geduchte concurrent, vooral voor Europese fabrikanten, op zeer veel gebieden en ook tot in Europa.
Met 22 conventioneel aangedreven of AIP-aanvalsonderzeeërs, 13 torpedobootjagers en fregatten, 21 korvetten en 2 amfibische helikopterdragers en 8 grote landingsschepen is de Zuid-Koreaanse marine tegenwoordig niet alleen een van de meest imposante in het Pacifische theater, maar ook een van de krachtigste bewapende, de 3 torpedobootjagers van de Sejong le Grand-klasse, met 128 verticale silo's, de tweede na bijvoorbeeld de Kirov-klasse kruisers in dit gebied. Maar er is een programma dat veel controverse veroorzaakt in het land, het programma dat erop gericht is de Zuid-Koreaanse marine te voorzien van een of meer vliegdekschepen of vliegdekschepen die gevechtsvliegtuigen kunnen implementeren.
Het is waar dat dit programma, dat nog niet formeel is gestart, vele wendingen heeft gekend sinds het voor het eerst werd genoemd door de Zuid-Koreaanse generale staf. in juli 2019 in de vorm van twee aanvalshelikopterdragers van 30.000 ton, afgeleid van de Doko- klasse, bedoeld om de 20 F-35B te implementeren met verticale of korte start en landing die de luchtmacht nog moest bestellen. Het was toen voor Seoul om te reageren op de volgende ingebruikname van het tweede Chinese vliegdekschip, de Shandong, gelanceerd in april 2017, en dat in december 2019 toetrad tot de actieve dienst binnen de marine van de PLA.
De door Seoul aangenomen hypothese was toen sterk geïnspireerd door de conversie van de twee Izumo-klasse helikopterdragers van de Japanse zelfverdedigingstroepen die een paar weken eerder was aangekondigd, opnieuw om de vloot van ongeveer veertig F-35B in opdracht van Tokio te implementeren, beide om te reageren op de Chinese dreiging en om een Donald Trump te sussen die erg vastbesloten is om de Amerikaanse handelsbalans met Japan in evenwicht te brengen.
Al snel groeide het programma echter, en in oktober 2019 was er al geen sprake van schepen van 30.000 ton, maar van twee opties, een van 41.000 ton voor 238 meter aangewezen lichte vliegdekschip, en de andere van 71.000 ton voor 298 aangewezen middelgrote vliegdekschip. In beide gevallen waren dit schepen uitgerust met een springplank en zonder katapulten of afleiders, zoals de Britse, Italiaanse, Spaanse of zelfs Japanse vliegdekschepen, bedoeld om helikopters te implementeren en vliegtuigen met verticale landing en korte start, zoals de Harrier of de Lightning II. Een jaar later, in augustus 2020 was het Zuid-Koreaanse vliegdekschipmodel slechts 40.000 ton geladen, en had zijn springplank verloren voor een configuratie die dicht bij de Amerikaanse LHA's van de Amerikaanse marine lag.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks
Het is interessant om reactief te zijn en na te denken over 'vers nieuws', maar ik vind dat de redactionele lijn niet consistent is. Het evolueert bijvoorbeeld over het onderwerp lichte jagers, ooit als interessant beschouwd, maar even later veroordeeld. (terwijl het hebben van een goedkope lichte jager voor training, operationele permanentie, voorpositionering buiten Europees Frankrijk of operaties met lage intensiteit het mogelijk maakt om krachtige middelen te concentreren waar ze echt nodig zijn). Hetzelfde hier voor vliegdekschepen: de ene dag steunen we de nucleaire PA, om even later te overwegen dat het Koreaanse project (tot nu toe allemaal theoretisch) geschikter zou zijn, alleen op basis van zeer gedeeltelijke criteria met betrekking tot export. Het artikel toont vooral aan dat de Koreanen niet weten wat ze willen, ook al zijn ze een competitieve speler op de wapenmarkt geworden.
Het doel is niet om "waarheden" te leveren, maar om redeneringen voor te leggen, dit verklaart dat het, afhankelijk van het onderwerp, mogelijk is om tot verschillende conclusies te komen omdat de paradigma's die in aanmerking worden genomen, verschillen. Het is aan iedereen om de tools te vinden om zijn eigen mening te vormen.
Is de lichte jager gedoemd? Dat kan, want we zien bij aanschaf juist een verschuiving naar zwaarder materieel. Zou er echter interesse zijn in het ontwikkelen van een opvolger van de 2000? zeer waarschijnlijk. Maar zwaarder dan de 2000 zal hij zeker zijn… Kwestie van perspectief.
Idem voor vliegdekschepen. Moeten we het PANG-programma behouden? ja, het valt niet te ontkennen. Moet het in zijn huidige vorm behouden blijven? het is veel discutabeler. Nogmaals, het hangt allemaal af van de vraag die wordt gesteld.
[…] c 128 verticale silo's, bijvoorbeeld alleen geschikt voor kruisers van de Kirov-klasse in dit gebied. Maar er is een programma dat voor veel controverse zorgt in het land, […]
Het is van cruciaal belang om voor onszelf de bewapening te ontwikkelen en te produceren die nodig is voor onze verdediging. Het is jammer dat we bijvoorbeeld geen productiecapaciteit voor gevechtstanks in bedrijf hebben.
Om de nodige massa te hebben, heeft de industrie export nodig. Maar de behoeften voor Europa zijn groot genoeg om wapens en essentiële wapensystemen massaal te produceren.
Het Franse volk en de Europese volkeren lijken zich niet bewust van de economische en militaire kwesties, cruciaal voor ons voortbestaan. Zijn onze politieke leiders net als onze gekozen vertegenwoordigers, meer gedreven door korte termijn electorale overwegingen?
De door Rusland begonnen oorlog opende onze ogen voor de gevaren van de wereld. Europa zoals het is, moet Frankrijk in de eerste plaats op zichzelf vertrouwen op alle belangrijke gebieden. Het moet zijn inspanningen verdubbelen door elk Europees land aan te bieden om in het algemeen belang aan deze inspanning deel te nemen.
Doet Frankrijk genoeg om elke staat, lid of niet van de EU, onvermoeibaar te overtuigen van de uit te voeren programma's en de interesse van de staten te wekken om op een efficiënte, open en respectvolle manier met ons samen te werken voor het gemeenschappelijk belang?
Om te overtuigen wekt hij vertrouwen. Met 200 tanks en honderd buizen van 155 mm inspireren we niemand.
[…] […]