Moeten we het potentieel van marine-artillerie voor strijdende oppervlakteschepen heroverwegen?

In de vroege jaren 2000 begon de Amerikaanse marine met het ontwerpen van een nieuwe klasse zware torpedobootjagers, het DD-21-programma, aangeduid als "Land Attack Destroyers", gebaseerd op een nieuw marine-artilleriesysteem. Het programma zal aanleiding geven tot deeen Zumwalt-klas, een schip van 190 meter lang voor een ladingverplaatsing van bijna 16.000 ton, met grote stealth en een bijzonder lage lijn op het water om de kwetsbaarheid voor antischeepsraketten te verminderen.

Naast de 20 Mk47 verticale lanceersystemen van 4 silo's met elk 4 luchtafweerraketten voor de korte en middellange afstand ESSM of een Tomahawk-kruisraket, was de belangrijkste bewapening van het schip gebaseerd op 2 nieuwe 155 mm kanonnen genaamd Advanced Gun System, een artilleriesysteem verondersteld ongeveer tien granaten per minuut af te vuren, en een bereik van bijna 150 km met de nieuwe geleide granaat Long Range Land Attack Projectile, of LRAP.

Zoals vaak het geval was met veel grote Amerikaanse programma's van na de Koude Oorlog, de Zumwalt-klasse en het AGS-systeem kwamen ten einde, de eerste toen de ontwikkelingskosten explodeerden tot het punt dat de vloot van 32 torpedobootjagers werd teruggebracht tot 3 schepen voor een bedrag van $ 21 miljard, de prijs van twee vliegdekschepen van de Nimitz-klasse, en ook door het verlaten van de tweede, hoewel al gemonteerd op de Zumwalt, terwijl de prijs van elke LRAP-granaat meer dan een half miljoen $ bedroeg, ver verwijderd van de doelstellingen die aanvankelijk door de Amerikaanse marine waren nagestreefd.

1950: raketten beginnen de zeeartillerie te vervangen

Afgezien van dit mislukte initiatief verloor de zeeartillerie vanaf het einde van de jaren vijftig haar centrale rol bij het bewapenen van oppervlaktegevechtseenheden, fregatten, torpedobootjagers en kruisers.

Dus, waar de kruiser Colbert, bewapend in 1957 en het laatste schip van dit type ontworpen in Europa, bij zijn lancering 8 dubbele geschutskoepels van 127 mm en 10 luchtafweergeschut met dubbele buis van 57 mm aan boord had, nadat de torpedobootjagers het hadden opgevolgd, in Frankrijk, zoals overal ter wereld, voorstander van de implementatie van raketten, of het nu gaat om luchtafweer, anti-schip of anti-onderzeeër, ten koste van zeeartillerie die meestal werd teruggebracht tot een of twee bevestigingen van 127 mm.

Het fenomeen is in de loop van de decennia sterker geworden, en tegenwoordig wordt de vuurkracht van een schip meestal beperkt tot alleen het draagvermogen van raketten, met name sinds de komst van verticale lanceersystemen en nieuwe raketten die de capaciteiten van deze schepen uitbreiden, zowel in traditionele gebieden zoals zoals luchtafweer, luchtafweer en onderzeebootbestrijding, en in nieuwe zoals antiballistische onderschepping en landaanval bij het gebruik van kruisraketten of ballistische raketten in de komende jaren.

Tegenwoordig gebruiken zelfs de meest imposante en krachtig bewapende schepen, zoals de Chinese Type 055, de Zuid-Koreaanse Sejong le Grand of de Amerikaanse Arleigh Burke Flight III, slechts één enkele 127 of 130 mm, evenals enkele kleine kaliberonderdelen bedoeld voor zelfbescherming op korte afstand.

En met uitzondering van bepaalde landen, zoals Italië, dat bijzonder dynamisch is op het gebied van geleide granaten met een groter bereik, zoals de Leonardo Vulcano, is zeeartillerie een secundaire bewapening geworden die voornamelijk wordt gebruikt voor krachtgradatie en mogelijk tactische ondersteuning. situatie met gemiddelde intensiteit.

Recente ontwikkelingen in landartillerie

Paradoxaal genoeg werd er tegelijkertijd aanzienlijke vooruitgang geboekt op het gebied van landartillerie, met nieuwe kanonnen en nieuwe granaten die niet alleen in staat waren om doelen te raken die twee keer zo ver weg waren als in het begin van de jaren vijftig van hetzelfde kaliber, maar ook met een precisie die dicht bij die van raketten ligt, voor aanzienlijk lagere kosten.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement