Amerikaanse luchtmacht begint met de ontwikkeling van een in de ruimte gestationeerde langeafstands-kill-chain

De oorlog in Oekraïne heeft veel nieuwe lessen opgeleverd, met name over de mogelijke duur van een gevecht met zeer hoge intensiteit, of over de rol van artillerie en zware bepantsering bij de landmanoeuvre. Op andere gebieden heeft het vooral de door militaire planners verwachte ontwikkelingen bevestigd, zoals de kwetsbaarheid van gevechtshelikopters en luchtsteunvliegtuigen voor moderne luchtafweer, terwijl het Amerikaanse leger juist de FLRAA- en FARA-programma's voor de volgende generatie heeft gelanceerd. helikopters en die de Amerikaanse luchtmacht al bijna tien jaar met het Congres voert om haar A-10 Thunderbolt II's uit dienst te nemen, precies om deze redenen. Afgezien van deze aspecten is het ook onbetwistbaar geworden dat de komst van lucht-luchtraketten voor lange afstanden, zoals de Russische S-400 of de Chinese HQ-9, en lucht-luchtraketten voor zeer lange afstanden, zoals de Russische R-47M en de Chinese PL-15, nu geposeerd een zeer ernstige bedreiging voor de ondersteuning van vliegtuigen, de mensen die deelnemen aan het leveren van jachtbommenwerpers en hun precisiewapensystemen met gerichte informatie en brandstof.

Het is duidelijk dat dit onderwerp een belangrijke prioriteit is geworden voor de Amerikaanse luchtmacht, die in het kader van de voorbereidende werkzaamheden voor het ontwerp van de Amerikaanse militaire financieringswet 2024 bepaalde projecten heeft onthuld en andere heeft gewijzigd, zoals de aanschaf van extra KC-46A's in plaats van de KCy-competitie voort te zetten, om fondsen vrij te maken voor de ontwikkeling van het KCz-tankerprogramma dat is ontworpen om stealth te vergroten en de overlevingskansen te bestrijden. Evenzo zal dit kijk naar de E-7A Wedgetail als een waarschijnlijke tijdelijke en goedkopere oplossing om zijn E-3 Sentry te vervangen, in afwachting van de ontwikkeling van een nieuw waarschuwingsapparaat voor vroegtijdige lucht dat is aangepast aan deze nieuwe omgeving, en waarschijnlijk een detectieketen gebruikt die bestaat uit drones.

Als de E-3 Sentry tegenwoordig wordt gebruikt om luchtdoelen voor Amerikaanse en geallieerde jagers te detecteren en aan te wijzen, heeft het E-8C Joint Surveillance Target Attack Radar System, of JSTARS, de functie van het detecteren en aanwijzen van gronddoelen of oppervlakte aan zijn tactische bommenwerpers en jagers, waardoor ze hun GPS-gestuurde precisiewapens met grote responsiviteit en efficiëntie kunnen gebruiken, terwijl ze op veilige afstand blijven van vijandelijke luchtafweergeschut. Het proces van het detecteren van een doelwit tot het overbrengen van richtinformatie naar de jager en vervolgens het afvuren van de precisiemunitie wordt aangeduid als Dood ketting, en vormt een van de belangrijkste operationele voordelen van de Amerikaanse luchtmacht ten opzichte van andere luchtmachten in de wereld, waarbij de laatste even efficiënt als snel is, vooral omdat het ook de integratie van andere doeltechnologieën mogelijk maakt. Maar net als de Sentry en de Pegasus zijn de JSTARS nu even verouderend als kwetsbaar voor de lucht-lucht- en lucht-luchtcapaciteiten van een grote tegenstander, waardoor deze aanzienlijk verder moet evolueren dan de apparaten van de tegenstander, en enz. verlies efficiëntie en vooral diepte van aanval. Het is precies om deze beperking te overwinnen dat de Amerikaanse luchtmacht de ontwikkeling aankondigde van een nieuwe Kill-Chain voor lange afstanden, die dit keer afhankelijk zou zijn van ruimtecapaciteiten.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement