Canada wendt zich ook tot het Boeing P-8A Poseidon maritieme patrouillevliegtuig

Sommige overwinningen worden behaald door harde strijd, andere, minder glorieus maar net zo effectief, bij gebrek aan een tegenstander. Waarschijnlijk is dit laatste geval de verklaring voor het succes van het P-8A Maritime Patrol-vliegtuig van Boeing in de afgelopen jaren. De Poseidon, die in 2013 in dienst kwam ter vervanging van de P-3 Orion van de Amerikaanse marine, heeft zich sindsdien gevestigd in 7 andere luchtmachten, en niet de minste, variërend van Australië tot Noorwegen, via Duitsland en zelfs India. Tot op heden zijn er 131 vliegtuigen besteld bij Boeing, waaronder 91 door de Amerikaanse marine, terwijl er meer dan 90 in dienst zijn, de meeste bij de Amerikaanse marine. Het lijkt erop dat deze lijst op het punt staat weer uit te breiden, zoals Ottawa afgelopen februari stuurde, een verzoek om informatie van de Amerikaanse Foreign Military Sales over het vliegtuig, ter vervanging van de 15 CP-140M Aurora, een evolutie van de P-3, die de missie van maritieme patrouilles uitvoeren en C4ISR binnen de Royal Canadian Air Force.

Opmerkelijk genoeg vermeldt het persbericht van Ottawa dat de P-8A vandaag niet alleen een goed apparaat is dat al door verschillende grote landen is verworven, waaronder de 4 andere bondgenoten van de beroemde 5 Eyes die de VS, Canada, Australië, Nieuw-Zeeland en Groot-Brittannië samenbrengen Groot-Brittannië, maar dat het in wezen het enige mogelijke alternatief is voor dit soort missies. Het is waar dat met de opmerkelijke uitzondering van de zuinigere en compactere Japanse Kawazaki P-1, maar met prestaties die inferieur zijn aan die van het Boeing-vliegtuig op basis van de 737, er tot op heden geen echt aanbod is dat in staat is om beide vergelijkbare prestaties te bieden de P-8A, en een uitgebreide vloot die duurzaamheid en schaalbaarheid garandeert voor de komende 2 of 3 decennia.

Bijna 40 meter lang voor 37,5 meter spanwijdte, de P-8A heeft een leeggewicht van 62 ton en een maximaal startgewicht van 85 ton. Het wordt aangedreven door twee CFM-56 turbostraalmotoren die elk 121 KN stuwkracht leveren, wat het een kruissnelheid van 815 km/u geeft voor een gevechtsbereik van meer dan 7000 km. Het heeft ook een krachtige APY-10 multi-mode radar met een directe of omgekeerde synthetische diafragmamodus, evenals een reeks APS-154-sensoren voor kustdetectie en een elektronische oorlogsvoering ALQ-240. Het vliegtuig heeft een ruim met 5 ankerpunten en 3 ankerpunten onder elke vleugel waardoor het tal van bewapening kan vervoeren, zoals de AGM-84 Harpoon anti-scheepsraket, de Mk-54 torpedo, zeemijnen in de lucht en de toekomstige luchtmacht. -naar de oppervlakte anti-onderzeeër munitie Wapenvermogen tegen onderzeeëroorlogvoering op grote hoogte (HAAWC)  waardoor het mogelijk wordt om onderzeeërs vanaf grote hoogte en vanaf een veilige afstand aan te vallen.

De rest van dit artikel is alleen voor abonnees

de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
alle artikelen zonder reclame, vanaf € 1,99.

Nieuwsbrief abonnement