Voorafgaand aan de Russische agressie tegen Oekraïne was een meerderheid van de analisten van mening, niet zonder veel objectieve redenen, dat de Russische meerlaagse luchtafweer- en antiraketafweer een van de meest efficiënte, zo niet de beste prestaties van de planeet was. Dit bracht inderdaad verschillende soorten gespecialiseerde en aanvullende systemen met zich mee, zoals de S-400 voor luchtafweer- en raketafweer op middelhoge en grote hoogte, de S-300PMU voor antiballistische verdediging, de Buk voor middellange en lage hoogte tactieken, evenals de TOR- en Pantsir-systemen voor nauwe verdediging. Deze verdediging, aangevuld met de A-135 zware antiballistische systemen rond Moskou en Sint-Petersburg, besloeg een zeer brede omtrek langs de Russische grenzen en zorgde ook voor de bescherming van gevoelige locaties, terwijl het werd gepresenteerd als perfect geïntegreerd met de luchtverdediging. samengesteld uit A-50 luchtbewakingsvliegtuigen, Mig-31 onderscheppers en Su-35 en Su-27 luchtoverwichtsvliegtuigen.
De oorlog in Oekraïne, en in het bijzonder de aan Oekraïne toegeschreven aanvallen op verschillende gevoelige Russische locaties, of het nu gaat om de luchtmachtbasis van Rostov en de brandstofdepots van Belgorod aan het begin van het conflict, de strategische luchtmachtbasis van 'Engels een paar maanden geleden, of de aanval op minder dan 200 km van Moskou deze week, met behulp van Toshka-ballistische raketten, Mi-24-gevechtshelikopters of Tu-141-drones, hebben het imago van absolute ondoorzichtigheid dat Moskou tot nu toe aan zijn luchtverdediging wilde geven, aanzienlijk ondermijnd, tot op het punt dat zelfs Turkije zich lijkt af te willen keren van de S-400 om zijn eigen luchtafweersysteem voor lange afstanden te ontwikkelen. Maar hoewel de kwestie internationaal al gevoelig ligt voor mogelijke toekomstige Russische wapenexporten, is het ook belangrijk in eigen land, waarbij zowel de publieke opinie als Russische commentatoren steeds meer verbaasd staan over het schijnbare gebrek aan prestaties van de luchtverdediging van het land, die onmogelijk te verwijten zou zijn. , onder meer door de NAVO.
Het is in deze context dat Sergei Shoigu, de Russische minister van Defensie die vóór de oorlog in Oekraïne werd beschouwd als de aangewezen opvolger van Vladimir Poetin en sindsdien op de rand van schande stond, een omvangrijk programma aankondigde dat gericht was op het moderniseren en versterken van de defensieve luchtafweer- en antiraketbescherming van Russisch grondgebied, en met name de bescherming van Moskou aanzienlijk versterken. Hiervoor is het ministerie van Defensie van plan de verdediging van Moskou organisch te reorganiseren door een luchtafweer- en raketafweerdivisie op te richten die bestaat uit luchtafweer- en raketafweerbrigades die zijn uitgerust met S-400- en S-500-systemen. als luchtverdedigingsregimenten die de nieuwe S-350's voor deze missie zullen ontvangen. Bovendien zullen tot nu toe honderd bataljons uitgerust met S-300's worden omgebouwd tot S-350's, terwijl een groot aantal Pantsir-beveiligingssystemen, meer dan 500 tegen 2023, zal worden geleverd aan lokale defensie-eenheden in het hele land. Wat de A-135's betreft, deze zullen tegen 2025 worden vervangen door de nieuwe A-235 Nudol die antiballistische capaciteiten heeft, maar ook uitgebreide antisatellieten omdat het doelen tot op 700 km hoogte kan bereiken.
De rest van dit artikel is alleen voor abonnees -
Artikelen met volledige toegang zijn beschikbaar in de " Gratis artikelen“. Flash-artikelen zijn 48 uur lang in volledige versie toegankelijk. Abonnees hebben toegang tot de volledige Analyses, Nieuws en Synthese artikelen. Artikelen in archieven (meer dan 2 jaar oud) zijn gereserveerd voor Premium-abonnees.
Alle abonnementen zijn vrijblijvend.
