Na het verlies van de Moskva en in afwachting van de terugkeer naar actieve dienst van de Russische Kirov-klasse nucleaire kruiser Admiraal Nakhimov na uitgebreide modernisering, is de kruiservloot van de Russische marine beperkt tot drie schepen: de Slava-klasse kruisers Marshal Ustinov en Varyag, zusterschepen van de Moskva, en de nucleair aangedreven kruiser Pyotr Veliky, een verbeterde versie van de Kirov-klasse.
Veliky, die in 1998 in dienst trad, is vandaag de dag de krachtigste gevechtsoppervlakte-eenheid die in dienst is bij de Russische marine en neemt als zodanig de rol op zich van het vlaggenschip van de machtige Noordelijke Vloot. Het was tot nu toe om de moderniseringsfase in te gaan zodra de Nakhimov terugkeerde.
Het lijkt er echter op dat de aanzienlijke kredieten die de modernisering van haar zusterschip zal hebben gekost, en misschien wel het rampzalige lot van de Moskva in de Zwarte Zee, de toekomst van de meest imposante cruiser die sinds de jaren zestig is gebouwd, zullen hebben gewonnen. .
En effet, volgens het Tass-bureau op basis van bronnen in de buurt van de Admiraliteithoi, de volgende Borei-A-klasse nucleaire onderzeeër met ballistische raketten, waarvan de bouw volgend jaar begint, zal worden vernoemd naar Pyotr Veliky.
Het schip zou in 2030 in de vaart moeten komen, dus er wordt van uitgegaan dat niet alleen de gelijknamige kruiser zelf op deze datum de dienst zal verlaten, maar dat het, zoals tot nu toe aangekondigd, niet gemoderniseerd zal worden.
Het is zelfs waarschijnlijk dat het schip relatief snel zou worden teruggetrokken, terwijl volgens bepaalde informatie de bemanning van de Nakhimov, die binnenkort in actieve dienst zou komen, gedeeltelijk bestond uit de mankracht van de Veliky.
De Pyotr Veliky was tot nu toe de modernste Kirov, met name met een bewakings- en detectieketen die in 2009 werd gemoderniseerd met Top Pair- en Top Plate-radars, en verhoogde vuurkracht, met 20 anti-scheepsraketten P700 supersonische raketten (NAVO-code SS-N-19 ), 48 48N6 langeafstandsluchtafweerraketten van het S-300FM-systeem (NAVO-aanduiding SA-N-20), 48 5V55RM luchtafweerraketten van het S-300F-systeem (NAVO-code SA-N-6), als evenals 64 9M330 luchtafweerraketten voor de korte afstand van het 3K95 Kinzhal-systeem (SA-N-9 voor de NAVO, marineversie van de TOR).
Het schip heeft ook 1 dubbelbuis 130 mm AK-130 kanon, 6 Kashtan CIWS-systemen, 10 533 mm torpedobuizen en RBU 1000 en 12000 anti-onderzeeër raketwerpers.
Het is 252 meter lang, bereikt een beladen verplaatsing van 28.000 ton, die van 3 Arleigh Burke-torpedobootjagers, en implementeert tot drie Helix-marinehelikopters. Ondanks deze vuurkracht, deze uitzonderlijke afmetingen en zijn bijna onbeperkte autonomie dankzij zijn nucleaire voortstuwing, lijdt het schip echter aan verschillende zwakke punten.
75% van dit artikel moet nog gelezen worden,
Abonneer je om toegang te krijgen!
de Klassieke abonnementen toegang verschaffen tot
artikelen in hun volledige versieen zonder reclame,
vanaf 6,90 €.
Nieuwsbrief abonnement
Schrijf je in voor de Meta-Defense-nieuwsbrief de . ontvangen
nieuwste modeartikelen dagelijks of wekelijks